Ună dzuuă, di dimneața
Neardze Cole la păzare,
După năs trăgând di fune
Ună vacă tră vindeare.
Iar ma-ncolo l’i-astal’ie calea
Un armân care lu întreabă:
Cât u vindzi capra, Cole ?
Cumu s-veade, easte slabă”.
Care capră, bre criştine ?”
Greaşte cole ca năirit;
Nu vedz, oarbe ? Easte vacă;
Ori la cap eşti agudit ?”
Ei, chir Cole”, altu l’i-dzâţe,
Capra- aestă i-tră vindeare ?
Easte ńică ş-nihărnită;
Ved, nu sţăne pi cicioare”.
Ia dişcl’ide ocl’il’i ghine”,
Cole zborlu âl’i turnă;
Vaca mea nu easte capră;
Ori şi-a ţia ţ-a zbură ?”
Când s-aproache di păzare,
Vine-al trei-lea muştiri.
Dzuua- aţea călcă cu stângul
El di-acasă când işi.
Oaspe Cole”, omlu l’i-dzâţe,
Capră-ahtare di-iu aflaşi ?
Slabă, veacl’e –tot u-acumpru
Ma vrei eftină s-u-alaşi.”
Corbul Cole tora s-toarnă
Cătră vacă ş-tot mutreaşte
Pi la cap, cicioare, coadă,
Şi-apoi singur ’şi zburaşte:
Bre, ciudie, tamă mare,
Ţe ńi si feaţi, ni va s-facă:
Vaca a mea di ańi di dzăle,
Easte capră ş-nu e vacă !”
În păzare când agiundze
Cole ntreabă pri viţińi:
,,Ţe-i aestă: capră-i vacă?
Ia spuneţâ-ńi, bre criştińi”.
Să şi-arâdă, toţi dzăc capră”.
Cole aşiţe când vidzu,
Ca s-ascapă cama-ńi vie,
Cât ma eftin u vindu.
S-toarnă-acasă ş-di la poartâ:
“Lea niveastă, vinu ncoa!
Vaca noastră, vaca Murga,
Ştii că vacă nu eara?
Capră, nveastă, capră şută.
Un chirut ghine -că aflai —
Vru s-u acumpră. Avdzâ,glarlu!
Doxă-ţ, Doamne, că-ascâpai!”
Puteț s-ascultaț aoa poezia spusâ di Toma Enache:
