Tag: LIKE CNDB

  • The LIKE CNDB Festival – “You are the context”

    The LIKE CNDB Festival – “You are the context”

    Staged by the Bucharest-based National Dance Centre, the present edition of this festival has a special programme and structure. In spite of being the most compressed edition so far, it has an international section. Here is with more the CNDB manager, choreographer Vava Stefanescu.




    Vava Stefanescu: “The first edition lasted for a month. We started from a very poor state, but I remember the people who came to the Centre after an absence of several years from Bucharest’s cultural landscape. We used to have a round of talks shortly after the show and I would hear the people who left saying, ‘what a lovely night. I haven’t seen anything like that for a long time!’ We have grown ever since. We acquired a new hall. This is a winter festival and has been designed as a local event. It is a dance festival of Bucharest, spanning over a month or a month and a half. This year’s circumstances forced us to compress the event quite a lot. So, we had to capitalise on the partnership we have with Aerowaves, a very big network, a platform aimed at presenting and promoting young choreographers. Being part of this network enabled us to schedule three foreign shows: we opened the festival with Ohne Nix of Austria/Britain. Homo Furens is a French show and on April 21st we staged a Danish performance called Dans, for Satan.”




    “Ohne Nix” created and performed by artists Luke Baio and Dominik Grunbuhel, is using digital elements as well as body projection, shape tricks and humour. In a different direction, Homo Furens, by French choreographer Filipe Lourenco, employs only the bodies of the five dancers to look at how we define movement.


    But LIKE CNDB festival remains focused on Romanian dance. Here is Vava Stefanescu again at the microphone.




    Vava Stefanescu: ”The Romanian section spans three days in the Focus LIKE CNDB 2018. It is a showcase section, with up to 3 performances a day. With the upcoming Romanian-French cultural season, we’ll have guests such as festival directors, directors of contemporary dance theatres who will come to see the best Romanian productions. These are the most relevant shows. The shows that make up the context, that talk about context, that generate ideas you would not normally think about. Ideas that it approaches from a perspective that opens up the mind to thinking, ideas well-structured within the composition of the show. It is not just the idea that matters, but how they are placed within this mechanism.




    One of the shows considered relevant is 37 Minutes of Make Believe, created and performed by Andreea Novac.




    Andrea Novac: “I started off from a thing that has been a concern to me in all my shows — the meeting between me and the audience. Except that this time I decided for this meeting to take place at the level of the imagination. Therefore the show 37 minutes… works with my imagination and that of the spectator, and with what happens when the two meet. It has a lot of humour and is a way of showing the audience the ways in which what I do on stage can meet what they imagine me doing on stage, and this becomes an exchange. I work with three simple things. One of them is the word, which opens up or closes up possibilities. I also work with the idea that a movement can be exactly what I want it to be, or the opposite, a movement may have all the meanings in the world. And finally, because imagination works with things that we know, but are re-organised, repositioned so that new things emerge, there is a moment when I do this directly with the audience.”




    The 5th edition of the LIKE CNDB Festival — “You Are the Context” takes place in the context of preparations for an important moment: the relocation of the Centre to a new space, Omnia Hall, associated with a new stage in its activity. The hall will be inaugurated in 2020. This is why the Centre invites local artists, the team, the audience and the authorities to try to give performance answers to the question: “What will CNDB look like in 2020?” And 3 of the Festival days will be devoted to the series “Performance Answers”. Here is Vava Stefanescu again:




    Vava Stefanescu: “There will be several performances every evening. For instance, Dan Perjovschi will be live from Omnia Hall with a performance. We may also have there Ada Solomon, Alexandru Solomon… people who had a connection with the Centre, benefited from the Centre, or simply members of the public. I believe it is very important to have this exercise in imagination and projection, because in times of change you have to own your space and your property. Contemporary dance and all it means — the convergence with other art domains, with other cultural domains, not necessarily artistic — has always been a feature of CNDB. At that point it would be under a new status. I believe this exercise is good for the public, the artists, and those who work.”


  • Le Festival LIKE CNDB 2018 – « A toi le contexte »

    Le Festival LIKE CNDB 2018 – « A toi le contexte »

    Du 15 au 27 avril, Bucarest a accueilli la cinquième édition du Festival LIKE CNDB, « You are the context ». Organisé par le Centre national de la danse de Bucarest, le CNDB, le festival se distingue cette année par certaines particularités. Tout d’abord, même s’il s’agissait de son édition la plus brève, le Festival a lancé cette année, et pour la première fois de son histoire, une section internationale. La chorégraphe Vava Ştefănescu, la patronne du CNDB, précise : « Lors de la première édition on est parti sur un mois. A l’époque on partait d’une situation extrêmement précaire, je me rappelle ce public qui revenait vers notre Centre après des années d’absence de notre institution du paysage culturel bucarestois. Mais son accueil a été formidable. Les gens sortaient du spectacle en exclamant : « La belle soirée que l’on a passée ! Cela faisait longtemps. »

    Et puis, pendant ce temps, nous avons grandi. On a commencé à se produire dans un nouvel espace. Puis, le festival d’hiver a été lancé. Conçu comme un festival à vocation locale, en principe. On a donc un festival de la danse à Bucarest qui s’étend sur un mois, un mois et demi. Mais cette année, le contexte nous a obligés de l’écourter. Alors, on a mis à profit le partenariat Aerowaves, qui constitue un réseau très étendu, une sorte de plate-forme de diffusion et de promotion de jeunes chorégraphes. On a donc profité de notre adhésion à ce réseau et on a pu programmer trois spectacles étrangers. Il s’agit de « Ohne Nix », une coproduction Autriche/Royaume-Uni et qui a été lancé lors de l’ouverture du festival, puis Homo Furens, une excellente production française et, enfin, le 21, « Dans, for Satan », du Danemark. » Le spectacle « Ohne Nix », créé et joué par Luke Baio et Dominik Grünbühel, utilise les techniques de l’art numérique et joue avec la projection du corps, emploie des trucs morphiques et, dans une grande mesure, l’humour.

    D’un tout autre style, le spectacle « Homo Furens », du chorégraphe français Filipe Lourenço, utilise les corps des cinq danseurs de façon à nous interpeller sur la manière dont on utilise le mouvement. En apparence, les artistes reproduisent sur la scène des exercices de type militaire, mais ce n’est qu’un prétexte pour interroger la conception du mouvement. Rémy Leblanc-Messager et Stéphane Couturas sont deux des danseurs évoluant dans le spectacle Homo Furens: Rémy : « Le spectacle parle de la solidarité, de combien loin peut aller une équipe d’un point de vue physique, dans quelle mesure on peut prendre en charge l’autre, comment peuvent se rapprocher nos corps dans un espace, comment créer quelque chose de sensé en partant de ces mouvements, en apparence, militaires, donc comment on réussit à performer en tant qu’équipe. On touche là à des notions telles que l’humanité, la fraternité ».

    Stéphane: « Pour décrire brièvement ce spectacle, je dirais que l’on essaie d’atteindre nos limites psychologiques par l’intermédiaire de nos limites physiques. A vrai dire, les techniques comptent peu. Le chorégraphe a choisi d’imiter les mouvements militaires, mais il aurait pu aussi bien choisir d’autres types de mouvement. L’idée c’est qu’on a cinq personnes qui ne se connaissaient pas, et puis on exige d’eux qu’ils fassent des mouvements physiques très durs, on les pousse à bout. Ils atteignent ainsi rapidement leurs limites physiques, et tout de suite après leurs limites psychologiques. Alors, à ce moment, la solidarité et toutes les choses dont Remy parlait tout à l’heure, peuvent faire leur apparition. C’est l’idée de base du spectacle ».

    Mais la composante la plus importante du festival LIKE CNDB demeure celle qui met en valeur la danse roumaine. Vava Ştefănescu « La production roumaine s’étale sur les trois jours du Focus LIKE CNDB 2018. On a un système qui vise à les mettre en valeur. On a parfois programmé trois spectacles par jour. C’est parce que dans la perspective de la Saison culturelle France – Roumanie, nous aurons des invités de marque, des directeurs de festival, des directeurs de troupes de danse contemporaine, des résidences d’artistes, des gens qui seront là pour voir les productions roumaines les plus significatives. Et ces spectacles créent le contexte, génèrent des idées auxquelles on ne pense pas de suite. Ces idées sont abordées sous un angle qui invite à la réflexion, des idées qui sont bien structurées dans la composition du spectacle. Il n’y a pas que l’idée qui compte, mais aussi la manière dont ces idées sont agencées ».

    L’un de ces spectacles importants s’appelle « 37 Minutes of Make Believe » ou, en français, « Les 37 minutes qui te font croire». Un spectacle créé et produit par Andreea Novac: « Nous sommes partis de l’une de mes obsessions : la rencontre entre moi, l’artiste, et le public. Seulement voilà, cette fois la rencontre ne se fait qu’au niveau de l’imaginaire. Alors ce spectacle « 37 minutes… » se fraye un chemin à travers mon imagination, à travers l’imagination du spectateur, à travers cette rencontre entre les deux imaginations. Il y a de l’humour, et c’est aussi une modalité de montrer que ce que je fais sur la scène rencontre ce que le spectateur imagine que je fais sur la scène, et qu’il s’agit d’un échange. Pour ce faire, j’utilise trois éléments de base. Tout d’abord, la parole, qui peut ouvrir ou fermer le champ du possible. Puis, je travaille avec l’idée de mouvement, qui peut traduire de façon exacte ce que je veux représenter ou, au contraire, recouvrir toutes les significations imaginables. Enfin, ces éléments inconnus sont réorganisés, repositionnés, de sorte que de nouvelles formes d’expression surgissent, et j’ai dans ce spectacle des moments où je travaille directement avec le public ».

    La cinquième édition du Festival LIKE CNDB « A toi le contexte » a lieu simultanément avec le déménagement du CNDB dans un nouvel espace, dans le théâtre « Omnia ». L’inauguration est attendue pour 2020. C’est la raison pour laquelle le CNDB lance auprès des artistes, de la communauté locale, du public et des autorités le défi d’esquisser des réponses, leurs réponses, à la question « Que serait le CNDB, version 2020 ». Alors, lors du festival, on devrait compter avec cet événement « Réponses performatives », pour essayer d’y répondre justement. Vava Ştefănescu: « Tous les soirs nous aurons des interventions autour du sujet. Dan Perjovschi fera, par exemple, un direct depuis le théâtre Omnia, avec l’une de ses représentations. Il paraît que l’on va pouvoir compter sur la présence de Ada et d’Alexandru Solomon, les célèbres directeurs de film qui figurent parmi les fondateurs de la nouvelle vague du cinéma roumain. Je pense qu’il est important de s’adonner à ce type d’exercice de l’imagination et de la projection parce que, lorsque l’on vit sur des sables mouvants, il faut savoir s’approprier l’espace. La danse contemporaine, avec tout ce qu’elle peut représenter, depuis la rencontre avec les autres arts, avec les autres domaines de la culture, et pas nécessairement du domaine de l’artistique, cela a toujours été l’image de marque du CNDB. C’est un exercice à faire pour s’approprier le CNDB. Et lorsque je dis nous, je parle aussi bien du public, que des artistes, de tous ceux qui s’y investissent », conclut Vava Ştefănescu. (Trad. Ionut Jugureanu)

  • Like CNDB: Festival für zeitgenössischen Tanz bei 5. Auflage

    Like CNDB: Festival für zeitgenössischen Tanz bei 5. Auflage

    Vom 15. bis zum 27. April organisiert das Nationale Tanzzentrum Bukarest (CNDB) die 5. Auflage des Festivals LIKE CNDB unter dem Motto You are the context“. Dieses Jahr ist das Programm des Festivals etwas komprimierter als bisher, aber es hat immer noch eine internationale Sektion. Mehr dazu von der Choreographin und CNDB-Managerin Vava Ştefănescu:



    Die erste Auflage des Festivals hat einen Monat gedauert. Die Anfangssituation war ziemlich prekär, aber ich kann mich an das Publikum erinnern, das wieder in unser Tanzzentrum gekommen war, nach einer mehrjährigen Abwesenheit des CNDB aus der Kulturlandschaft der rumänischen Hauptstadt. Nach den Aufführungen hatten wir Diskussionsrunden mit den Zuschauern, und zum Schluss sagten die Leute: »Das war ein wunderbarer Abend! So etwas Schönes haben wir seit langem nicht erlebt!« Im Laufe der Jahre haben wir uns entwickelt, wir haben einen zweiten Saal eröffnet. Es handelt sich um ein lokales Tanzfestival in Bukarest, aber es hat sich doch erweitert. Wir haben eine Partnerschaft mit Aerowaves, einem sehr gro‎ßen Netz, einer Art Plattform zur Förderung der jungen Choreographen, und dank dieser Partnerschaft ist es uns gelungen, drei ausländische Tanzaufführungen zu unserem Festival einzuladen. Das sind »Ohne Nix« aus Östereich/Gro‎ßbritannien, die das Festival eröffnet hat, »Homo Furens« aus Frankreich und »Dance for Satan« aus Dänemark.“




    Die Aufführung Ohne Nix“, eine Kreation der Künstler Luke Baio und Dominik Grünbühel, verwendet digitale Videokunst und experimentiert mit Körperprojektionen. Zu Beginn schweben zwei Köpfe im leeren Raum. Mittels Video-Mapping sind die beiden Gesichter der Performer Luke Baio und Dominik Grünbühel exakt auf ihr eigenes Ton-Konterfei projiziert. Der Effekt ist überraschend überzeugend. Und während sich die beiden Bilder ihrer selbst im Plauderton über den kommenden Abend unterhalten, tauchen im Hintergrund die echten“ Körper der Performer im Bühnenraum auf.



    Bei der Tanzaufführung Homo Furens“ verwendet der französische Choreograph Filipe Lourenço die Körper der fünf Tänzer, die auf der Bühne militärische Übungen durchführen, um sich Gedanken über Bewegung zu machen. Mehr dazu von Rémy Leblanc-Messager und Stéphane Couturas, zwei Tänzer von Homo Furens“



    Rémy: Unsere Aufführung spricht über Solidarität und untersucht, wie weit ein Team physisch gehen kann, wie viel die Teammitglieder sich um einander kümmern, wie unsere Körper sich in den Raum annähern, wie wir als Team etwas schaffen können, indem wir hauptsächlich militärische Bewegungen verwenden. Es geht letzten Endes um Menschlichkeit, um Bruderschaft.“



    Stéphane: In dieser Tanzaufführung zeigen wir, wie psychologische Grenzen durch physische Grenzen erreicht werden können. Dabei ist die Technik nicht unbedingt ausschlaggebend. Der Choreograph hat Bewegungen ausgesucht, die den militärischen Bewegungen ähnlich sind, aber er hätte genauso gut mit anderen Bewegungen arbeiten können. Es geht dabei um folgende Idee: Man nimmt fünf Menschen, die einander nicht kennen, man verlangt von ihnen, sehr harte physische Bewegungen zu machen, damit sie an ihre physischen Grenzen und dann an ihre psychischen Grenzen sto‎ßen. Unter diesen Bedingungen entwickelt sich die Solidarität und alles, was Rémy bereits gesagt hat.“




    Beim Festival LIKE CNDB freut sich das Publikum besonders auf die rumänischen Tanzaufführungen. Vava Ştefănescu:



    Die rumänische Sektion des Festivals läuft drei Tage lang unter dem Titel Focus LIKE CNDB 2018. Es handelt sich um Programme im Showcase-System — wir haben sogar drei Aufführungen pro Tag. Bald wird auch die rumänisch-französische Kultursaison eröffnet, und wir haben Festivaldirektoren und Tanztheater-Intendanten eingeladen, damit sie die besten rumänischen Gegenwartstanz-Produktionen sehen. Es sind relevante Aufführungen, die einen gewissen Kontext schaffen. Sie generieren Ideen, an die man normalerweise nicht denkt, sie schaffen eine Perspektive, die zum Nachdenken einlädt. Die Ideen sind gut strukturiert und werden sorgfältig in die Aufführung eingebettet. Nicht nur die Ideen zählen, sondern auch die Art und Weise, wie diese Ideen im gesamten Mechanismus integriert sind.“




    Parallel zur 5. Auflage des Festivals LIKE CNDB — You are the Context“ laufen auch die Vorbereitungen auf einen wichtigen Moment: Das Nationale Tanzzentrum Bukarest zieht in ein neues Haus, in den Saal Omnia. Somit beginnt eine neue Etappe im Leben des Bukarester Tanzzentrums. 2020 findet die offizielle Eröffnung des neuen Raums statt, und in diesem Kontext schlägt das CNDB den Künstlern, den Mitgliedern des technischen Teams, dem Publikum und den Bukarester Behörden vor, performative Antworten auf die Frage Wie wird das CNDB im Jahr 2020 aussehen?“ zu finden. Beim diesjährigen Festival läuft das dreitägige Event Performative Antworten“. Vava Ştefănescu:



    Jeden Abend gibt es mehrere Performances. Der Graphiker Dan Perjovschi wird eine Live-Performance vom Saal Omnia ausstrahlen. Es beteiligen sich auch Ada Solomon, Alexandru Solomon, andere Prominente, die mit unserem Zentrum zusammengearbeitet haben, und auch Leute aus dem Publikum. Es scheint mir sehr wichtig, diese Imaginations- und Projektionsübung zu machen — während dieser Übergangszeit sollte man sich den neuen Raum zu eigen machen. Der Gegenwartstanz und alles, was er bedeutet — ein Zusammentreffen mit anderen Bereichen der Kunst und der Kultur im allgemeinen –, war schon immer das Charakteristikum des Nationalen Tanzzentrums Bukarest CNDB. Bald wird unser Tanzzentrum einen neuen Status bekommen. Diese Übung ist sehr nützlich, denn sie beweist, dass CNDB uns allen gehört — dem Publikum, den Künstlern, den technischen Teams, einfach uns allen.“

  • Performance und Experiment: LIKE CNDB – das etwas andere Festival

    Performance und Experiment: LIKE CNDB – das etwas andere Festival

    Die 3. Auflage des Festivals LIKE CNDB, das vom Nationalen Tanzzentrum Bukarest vom 17. März –17. April veranstaltet wurde, lief unter dem Motto: De neîncadrat“ (zu deutsch in etwa Die, die aus der Reihe tanzen“). Unter diesem Motto versuchten die Festivalveranstalter, die sog. Waisenkinder“ der Unterhaltungskunst, hybride Vorstellungen und Shows, die aus Kombinationen verschiedener Künste resultieren, zusammenzubringen und bekanntzumachen. Mehr dazu von der Managerin des Nationalen Tanzzentrums Bukarest, Vava Ştefănescu:



    Warum das Motto »Die, die aus der Reihe tanzen«? Erstens, weil wir dieses Jahr 100 Jahre DADA feiern. DADA war eine der stärksten Bewegungen der Avantgarde, und das Nationale Tanzzentrum Bukarest (CNDB) wird von diesem Geist der Avantgarde beseelt. Bereits seit seiner Gründung hat das CNDB dem Publikum au‎ßergewöhnliche, nicht der Norm entsprechende Veranstaltungen angeboten, Aufführungen, die aus der Reihe tanzten. Unsere Tanzaufführungen haben den Rahmen der Tanzkunst gesprengt, die Perspektive über diese Kunstform und deren Aufführungsmittel von Grund auf erneuert. In letzter Zeit haben die Künstler um uns herum breit gefächerte Interessen und Projekte, die nicht zu einem Genre passen, nicht in eine bekannte Kategorie einzustufen sind. Die Tanzkunst steht auch nicht mehr alleine da — jetzt bieten die Gegenwartstänzer komplexe Aufführungen an — in Begleitung anderer Kunstformen entstehen mehrere Diskurse in derselben Performance.“




    Zu den Veranstaltungen, die aus der Reihe tanzen“ und vom Nationalen Tanzzentrum Bukarest dieses Jahr ein LIKE“ bekommen haben, gehört auch die Aufführung mit dem Stück EA e băiat bun“ (dt. SIE ist ein guter Junge“), Text und Regie von Eugen Jebeleanu, basierend auf dem Dokumentarfilm Rodica ist ein guter Junge“ (Rodica ist ein weiblicher Name in Rumänien). Ziel des Projekts war, eine Aufführung über den Mangel an sozialer Toleranz gegenüber Minderheiten zu präsentieren, um die öffentliche Meinung für die schlimmen Folgen der Intoleranz und Diskriminierung zu sensibilisieren, oder mindestens um Fragen zu stellen. Mehr dazu vom Hauptdarsteller Florin Caracala:



    Das ist keine Theateraufführung und auch keine Tanzaufführung. Es ist im Grunde genommen die Sublimierung der Geschichte Rodicas aus dem Dokumentarfilm »Rodica ist ein guter Junge«. Sehr wichtig ist dabei auch die Art und Weise wie wir, die Künstler, die Geschichte der echten Rodica, das Leben im Dorf Rozavlea, wo sie lebt, die Erfahrungen Rodicas, erlebt haben. Rodica ist ein Transsexueller. Was uns besonders überrascht hat, ist, dass alle Leute im Dorf Rozavlea Rodica sehr gern haben. Daher glauben wir, dass dieses Dorf ein gutes Beispiel für die ganze Welt ist. Wenn man im Dorf Rozavlea fragt: ‚Wie ist Rodica denn so?‘ — kommt sofort die Antwort: ‚Rodica ist ein guter Junge.‘ Rodica kümmert sich um die Tiere, sie singt bei Hochzeiten und Taufen… Alle lieben Rodica im Dorf Rozavlea. Wir haben einige Fragmente vom Dokumentarfilm, Gespräche mit Rodica, übernommen und diese in unserer Performance verwendet, aber in der Performance geht es nicht um den Dokumentarfilm, sondern um Rodica selbst, über unsere Beziehung zu Rodica, über Transsexualität, über Gender– und Geschlechtsidentität und auch über die Gesetzgebung betreffend die Geschlechtsidentität in Europa.“




    Die Aufführung SIE ist ein guter Junge“ wurde in Cluj/Klausenburg produziert. Ebenfalls aus Cluj kommt die Konzert-Performance Parental CTRL“, eine Kreation des eklektischen Künstlers Ferenc Sinkó, die zum Thema Die, die aus der Reihe tanzen“ des Festivals LIKE CNDB perfekt passt. Ferenc Sinkó:



    Diese Konzert-Performance wurde bereits im Nationalen Tanzzentrum Bukarest und in mehreren Theatern aufgeführt. Wenn man einer Minderheit angehört, kann man irgendwie sowohl der Minderheit als auch der Mehrheit angehören — man hat diese Möglichkeit, diese Flexibilität. Und das bedeutet viel mehr, als nur eine klar eingestufte Person zu sein. Ich bin noch auf der Suche nach meinem Genre, nach einer Form, die mich repräsentiert, aber zurzeit ist diese Form immer noch unklar, verstreut, und momentan gefällt mir diese Form, die ‚aus der Reihe tanzt‘. Der Titel »Parental CTRL« ist nur ein Teaser, ein Anrei‎ßer. Wir haben uns nicht vorgenommen, ein Bühnenstück über Elternkontrolle oder über den Konflikt zwischen den Generationen zu präsentieren. Wir sind eher in eine etwas persönlichere Zone gegangen, wo jeder seine persönliche Geschichte in Bezug auf die Eltern und die Beziehung zu den Eltern hat. Von da an haben wir angefangen, die Situationen zu entwickeln und zu generalisieren. Ich hoffe, dass jeder, der diese Aufführung erlebt, sich selbst wie in einem Spiegel betrachtet und auch an persönlichere Erlebnisse denkt, nicht nur daran, was auf der Bühne passiert. Jeder hat seine Geschichte und seine Geschichten.“

  • The LIKE CNDB Festival

    The LIKE CNDB Festival

    The third edition of the LlKE CNDB Festival got underway in Bucharest on March 17 and will run until April 17. The event is staged by the National Dance Center in Bucharest. Themed ‘Unclassifiable, the festival brings together hybrid performances and related artistic events — the so-called ‘orphan performances’, the product of various artistic fields. Here is National Dance Center manager Vava Stefanescu, with details on the theme of the festival.



    Why ‘Unclassifiable?’ First of all because this year we celebrate the DADA centenary, one of the strongest trends of the avant-garde. And the National Dance Center very much identifies with this spirit of the avant-garde. The National Dance Centre has always sought to break the norms and boundaries of what a performance means and how a performance is being built. And as of late, we know all too well artists around us focus on very diverse things, things you can no longer frame in a certain genre. Dance no longer exists as an individual performance either. A performance is much more complex if it combines other arts as well, if it intertwines more than one type of discourse.”



    Among the ‘Unclassifiable’ performances for which the National Dance Center clicked LIKE this year, was also “SHE is a Good Boy”, a show written and stage-directed by Eugen Jebeleanu, based on the documentary “Rodica is a Good Boy”. The aim of the project is, according to its authors, the staging of a performance that takes up on the theme of intolerance towards minority groups, with the clear purpose of raising the lay public’s awareness over the negative effects of intolerance and discrimination, or at least to raise a few questions. Actor Florin Caracala is the protagonist of the performance.



    It is not a theater performance, it is not a dance performance either. It is, in fact, the story of Rodica, the protagonist in the documentary. It also discusses how we, as artists, identify with her story, with the documentary, with the village of Rozavlea in Maramures County. Rodica is actually a transsexual. What was really shocking for us too is that everybody thinks highly of Rodica in Rozavlea. I think the village sets an example for the whole world. Ask anyone in that village about Rodica, they will tell you he is a good boy, looks after the livestock, sings at wedding and christening parties…Everyone in Rozavlea loves Rodica. We used a few takes from the documentary, but the performance does not speak about the documentary. It speaks about Rodica, about our relationship with Rodica and about transsexuality, about gender identity, but also about gender identity legislation across Europe.”



    “SHE is a Good Boy” is a performance produced in Cluj, and it is also from Cluj that the concert-performance “Parental CTRL” joined the LIKE CNDB Festival. The performance was created by Ferenc Sinko, an eclectic artist who identifies with the theme of the festival, ‘Unclassifiable’.



    The show was also staged at the National Dance Theater and other theatres as well. It’s the same as being part of a minority group: if you belong to a minority, you get to be part of the minority, but also part of the majority. You enjoy that kind of flexibility. This is a lot more than being just one thing or another. I am still searching for the genre, the form that best represents me, but for the time being this form is very much diffused, and at this point I like this ‘unclassifiable’ form. I think the name of the show is just a teaser. It was not our intention to discuss parental control or the major gaps between generations. Instead, we chose a more personal line, we each brought in our own history concerning our parents and our relationship with them. We started building on that. We hope those who see the show will take the time to look in the mirror and instead of just thinking about what they see on stage, they will think about more personal things, their own history and their own stories…”



    The third edition of the Like CNDB Festival also featured the premiere of Andreea David’s show, “Nude Painting of Dark-Haired Woman,” a show both strong and fragile at the same time, as Vava Stefanescu explains. The project was the outcome of an artist-in-residence programme of the “Fabrica de Pensule” centre in Cluj, jointly with the National Dance Centre. Andreea David is a performer and an architect, and these two sides are brought together in this performance, as she explains:



    I focused a lot on hair, hence the phrase ‘dark-haired woman’ in the name of the show. I wondered about the relationship between hair, which is very closely tied to the feminine identity, and the nude paintings, which always include people’s heads. So I decided to work with these two separated elements, the hair and the head. Those who have already seen part of the performance told me that you can tell it was created by an architect. Perhaps it’s about the relationship that I have with objects, and the way I bring this relationship on stage. It is about how a performer builds, and integrates themselves into, their own construction and stage composition. About how they use objects with which they create a relationship and a painting-like composition.”



    The interests of contemporary artists, in Romania and elsewhere, are increasingly diverse. The 2016 LIKE CNDB aims to reflect this phenomenon. With this third edition, the Festival embraces the progressive spirit, and continues to promote critical thinking and experimenting. And, from one year to the next, the public of the Centre grows more and more diverse.


    (Translated by E. Nasta and A.M. Popescu)

  • Festivalul LIKE CNDB

    Festivalul LIKE CNDB

    În perioada 17 martie – 17 aprilie se desfăşoară la Bucureşti a
    III-a ediţie a Festivalului LIKE CNDB, eveniment organizat de Centrul Naţional
    al Dansului Bucureşti (CNDB). Sub tema De neîncadrat, festivalul adună forme
    hibride de spectacol şi manifestări conexe – forme orfane, rezultate din
    întâlnirea cu celelalte arte.


    Vava Ştefănescu, managerul Centrului Naţional al Dansului: De ce de neîncadrat? în primul
    rând, pentru că anul acesta este centenarul DADA, care este unul dintre cele
    mai puternice curente ale avangardei. În acest spirit al avangardei, Centrul
    Naţional al Dansului se recunoaşte foarte pregnant, foarte puternic.
    Întotdeauna, de când există CNDB, s-au propus lucruri ieşite din normă, care au
    spart canoane, au împins gândirea despre spectacol şi mijloacele de a construi
    un spectacol. Iar în ultima vreme ştim cu toţii că artiştii din jurul nostru au
    preocupări foarte diverse, pe care nu le mai poţi încadra într-o anumită
    categorie de gen. Nici dansul nu mai este singur. Performativitatea este mult
    mai complexă dacă este însoţită, dacă are mai multe discursuri în expunere.


    Printre spectacolele de neîncadrat cărora
    Centrul Naţional al Dansului le-a dat LIKE anul acesta s-a aflat şi EA e băiat
    bun, text şi regie Eugen Jebeleanu, având la bază filmul documentar Rodica e
    băiat bun. Scopul proiectului este, potrivit autorului său, realizarea unui
    spectacol pe tema lipsei de toleranţă socială faţă de persoanele aflate în
    minoritate, pentru a sensibiliza opinia publică vizavi de efectele nocive ale
    intoleranţei, discriminării sau măcar pentru a ridica întrebări.

    Protagonistul
    spectacolului este actorul Florin Caracala:
    Nu e un
    spectacol de teatru, nu e nici un spectacol de dans. E, de fapt, esenţializarea
    poveştii Rodicăi din filmul documentar şi e vorba şi despre felul în care noi,
    ca artişti, ne-am intersectat cu povestea Rodicăi, cu filmul documentar, cu
    satul Rozavlea, cu experienţele prin care a trecut Rodica. Rodica este, de fapt, un băiat din satul Rozavlea, judeţul
    Maramureş. Este un transsexual. Ceea ce pe noi ne-a şocat a fost faptul că
    toată lumea are o părere bună despre Rodica în Rozavlea. Cred că acest sat e un
    exemplu pentru întreaga lume. Dacă întrebaţi pe oricine din acest sat cum e
    Rodica, va răspunde că e băiat bun, are grijă de animale, cântă la nunţi, la
    botezuri… Toată lumea o iubeşte pe Rodica în Rozavlea. Noi am preluat câteva
    imagini din documentar, am preluat câteva mărturii ale Rodicăi din documentar,
    pe care le-am integrat în performance, dar performance-ul nu vorbeşte despre
    documentar. Vorbeşte despre Rodica, despre relaţia noastră cu Rodica şi despre
    transsexualitate, identitate de gen, dar şi despre legislaţia identităţii de
    gen în Europa.



    Spectacolul EA e băiat bun a fost produs la Cluj şi tot de la Cluj
    a venit la Festivalul LIKE CNDB şi performance-ul – concert Parental CTRL,
    creat de Ferenc Sinkó, artist eclectic ce se regăseşte în tema De neîncadrat
    a festivalului: Acest
    spectacol a fost invitat şi la Centrul Naţional al Dansului, şi la teatre… E
    ca şi cu minorităţile. Dacă eşti într-o minoritate ai cumva posibilitatea de a
    fi şi minoritar, dar şi majoritar. Ai această flexibilitate. Ceea ce e mult mai
    mult decât să fii doar unul. Încă îmi caut genul, îmi caut forma care să mă
    reprezinte, dar deocamdată această formă este foarte dispersată şi deocamdată
    îmi place această formă de neîncadrat. Cred că titlul e doar un teaser. Nu
    ne-am propus să facem un spectacol despre controlul parental sau despre
    rupturile mari între generaţii. Mai degrabă am mers pe o zonă mai personală,
    fiecare cu istoria lui legată de părinţi şi relaţia cu părinţii. De aici am
    început să dezvoltăm şi să generalizăm. Oricum, sper că cine vede spectacolul
    se uită puţin în oglindă şi se gândeşte nu doar la ceea ce vede, ci la lucruri
    mai personale. Fiecare cu istoria lui şi cu poveştile lui….



    Tot în cadrul celei de-a treia ediţii a
    Festivalului LIKE CNDB a avut loc premiera spectacolului Andreei David, Nud de
    femeie brunetă, una dintre piesele tari şi fragile în acelaşi timp, după cum
    apreciază Vava Ştefănescu, proiect
    rezultat al unei rezidenţe la Fabrica de pensule din Cluj, în colaborare cu
    Centrul Naţional al Dansului. Andreea David este performer şi arhitect, şi cele
    două laturi ale ei se regăsesc, se reunesc în Nud de femeie brunetă. Am lucrat foarte mult cu părul. De asta apare şi în titlu femeie
    brunetă. M-am întrebat care e relaţia între păr, care e foarte mult legat de
    identitatea feminină şi corpul nud care în picturi apare întotdeauna cu cap.
    Niciodată nu apare fără cap. Şi m-am gândit cum ar fi să lucrez pe cele două
    planuri separate. Părul şi corpul. Oamenii
    care au mai văzut o parte din spectacol au zis că se vede că e făcut de un
    arhitect. Poate că e relaţia pe care o am cu obiectele pe care le aduc în
    scenă. Este vorba despre cum
    interpretul, performerul îşi construieşte şi se integrează în propria
    construcţie şi compoziţie scenică. Şi atunci se foloseşte de obiecte cu care
    creează o relaţie şi o compoziţie picturală.




    Preocupările artiştilor
    de azi, din România şi de oriunde, sunt din ce în ce mai diverse. Şi Festivalul
    LIKE
    CNDB 2016 şi-a propus să oglindească acest fenomen. Prin această a treia
    ediţie, CNDB îşi asumă spiritul progresist, continuând să promoveze gândirea
    critică şi experimentul. Iar publicul Centrului se diversifică şi el, de la un
    an la altul.

  • Like CNDB #1 – das Festival für Zeitgenössischen Tanz und Performance

    Like CNDB #1 – das Festival für Zeitgenössischen Tanz und Performance

    Es ist mehr als eine Genugtuung, dass es einen so gro‎ßen Erfolg hat! Auf allen Ebenen: organisatorisch, wirtschaftlich, qualitativ — die Qualität des Publikums, die Qualität der Aufführungen. Es tut sehr gut, die Bestätigung dafür zu bekommen, dass man gute Entscheidungen getroffen hat und dass der zeitgenössische Tanz einem so breiten und sich darauf spezialisierendem Publikum präsentiert werden kann.“



    Das waren die Gedanken der Choreographin Vava Ştefănescu, Interimsdirektorin des Nationalen Tanzzentrums Bukarest, am Ende des 1. Festivals für Zeitgenössischen Tanz und Performance Like CNDB“. Veranstalter war selbstverständlich das Tanzzentrum selbst, die einzige öffentliche Kulturinstitution, die den zeitgenössischen Tanz in Rumänien entwickelt und fördert.



    Für das Festival konnte ein unerwartet zahlreiches Publikum begeistert werden, darunter auch viele neue Zuschauer, die für eine sehr angenehme und freundliche Stimmung sorgten, die man in einem Konzertsaal nur selten vorfindet. Laut eigenen Angaben habe das Organisationsteam des Zentrums für das Festival bewusst originelle, überraschende, unterhaltende und extravagante Aufführungen gewählt, von denen einige heute erwähnt werden sollen.



    Im Jahr 2010 hatte der Künstler Mihai Mihalcea die Kulturszene mit einem Projekt gestürmt, in der die eigene Biographie zur Fiktion wurde: Er selbst verwandelte sich in Farid Fairuz und lancierte durch seine Aufführungen Fragen und Überlegungen zu Themen wie Kulturproduktion, Kapitalismus, Sexualität und Religion. Mihai Mihalcea bzw. Farid Fairuz war selbst Direktor des Nationalen Tanzzentrums zwischen 2006 und 2013 — beim Festival Like CNDB“ präsentierte er die Aufführung Realia (București-Beirut)“.




    Es ist eine Aufführung, in der ich den Zuschauer vermutlich voll und ganz betören möchte, durch die Überlappung der zwei Charaktere — so dass man nicht mehr wei‎ß, wo Farid aufhört und Mihalcea beginnt. Es ist eine Aufführung, in der ich unterschiedlichste autobiographische Geschichten zur Diskussion stelle, aber gleichzeitig knüpfe ich an viele Dinge aus der heutigen Welt an, die mich bewegen — an den Bürgerkrieg in Beirut zum Beispiel und viele andere Geschehnisse, die meine Aufmerksamkeit im Laufe der Zeit geweckt und in mir eine Spannung erzeugt haben.“



    Für den Soundtrack wählte der Künstler Stücke von Dhafer Youssef, Brent Lewis, Tschaikowski und Margareta Pâslaru, die dieses gemeinsame Erleben einer doppelten Identität vervollständigen.



    Für einen besonderen Moment beim Like-Festival sorgte die Choreographin Mădălina Dan, die eine Langzeit-Performance aufführte: das achtstündige Hematopoesis“, bei dem die Zuschauer im Rahmen von zwei einstündigen Zeitfenstern selbst zu Performern werden konnten. Wir fragten Mădălina Dan, was sie motiviert hat, einen solchen Versuch zu wagen.



    Ich hatte eine recht ernste Motivation, genauer gesagt war es die Krankheit. Ich wäre sonst bislang nicht auf die Idee gekommen, einen Bewegungsmarathon zu veranstalten, aber ich hatte eben ein recht schwieriges Jahr hinter mir: Ich musste mich einer Behandlung unterziehen, habe erfahren, wie physischer und psychischer Schmerz sich anfühlen und wie es ist, wenn der eigene Körper nicht mehr richtig funktioniert. Ich habe mir überlegt, dass dieser Zustand durch Vitalität kompensiert werden muss. Und dann dachte ich, einen achtstündigen Marathon auf die Beine zu stellen. Ich glaube, dass mich dieser Bereich der physischen Erschöpfung interessiert, in dem man einen Zeitraum mit dem Publikum teilt, der über die gewöhnliche Dauer einer Aufführung hinausgeht. Die Tanzaufführungen dauern in der Regel eine Stunde. Ich wäre an einem Ablauf interessiert, bei dem die Menschen einen Vorgang ohne Skript, ohne Dramaturgie verfolgen. Ich habe das als offene Dramaturgie bezeichnet, im Sinne, dass Sie auch weniger interessante Momente mitverfolgen werden, denn es handelt sich dabei um eine Improvisation und, an manchen Stellen, um Komposition in Echtzeit. Es gibt einen Transformationsprozess, den die Zuschauer miterleben, und ich glaube, dass diese Betrachtung interessant ist.“




    Die erste Ausgabe des Festivals für Zeitgenössischen Tanz und Performance, Like CNDB“, ist am 27. Februar mit zwei Aufführungen der Choreographin Andreea Novac zu Ende gegangen. Dabei geht es um zwei Solo-Vorstellungen, Dance a playful body“ mit dem Schauspieler Istvan Teglas und Despre tandreţe“ (Über die Zärtlichkeit“), in der Andreea Novac auch Hauptdarstellerin ist. Dance a playful body“ wurde bereits 2008 geschaffen, dennoch zieht es auch heute noch ein zahlreiches Publikum an, wie die Künstlerin selbst erzählt.



    Es ist eine Aufführung, in der ich mit dem Körperkonzept spiele — der Darstellung des Körpers und dem Körper im Alltag. Beides ist in ein und derselben Person enthalten. Denn was mir an Istvan sehr gut gefallen hat und ich stets in der Aufführung versucht habe zu vermitteln, ist sein Vermögen, sehr schnell von einem Gemütszustand zum anderen überzugehen. Er ist ein Chamäleon des Körpers und ein chamäleonischer Darsteller. Und das macht diese Aufführung auch: Sie wechselt von unterschiedlichen Etappen, in denen wir den Körper als Darstellung haben und er entpersonifiziert ist, zu Zuständen, in denen der Körper in seiner Verletzlichkeit erscheint und es dann Istvan, der Mensch, ist. Es ist ein Spaziergang durch die Zustände, Emotionen, Formen.“



    Über die Zärtlichkeit“ wurde vor zwei Jahren geschaffen. Wie Andreea Novac selbst gesteht, war der Ausgangspunkt rein persönlicher Natur — dann begann sie über die Zärtlichkeit der künstlerischen Tätigkeit zu sprechen:



    Ich schwanke ständig zwischen der Realität und der Fiktion, zwischen ehrlich und verstellt, eine Gratwanderung, die ich selbst nicht vollständig beherrsche.“



    Audiobeitrag hören: