Tag: Marian Ochoa de Eribe

  • Marian Ochoa de Eribe: Spanische Literaturübersetzerin aus dem Rumänischen mit Preis geehrt

    Marian Ochoa de Eribe: Spanische Literaturübersetzerin aus dem Rumänischen mit Preis geehrt

    Die spanische Version des Romans Der Sommer, als Mutter grüne Augen hatte“ von Tatiana Țîbuleac, der 2019 im Verlag Impedimenta erschien, wurde mit dem Europäischen Romanpreis Casino de Santiago“ ausgezeichnet. Die spanische Literaturkritikerin und Schriftstellerin Marian Ochoa de Eribe unterzeichnet die spanische Übersetzung. Werke von Eric Vuillard, Paolo Giordano und Pedro Feijo sind ebenfalls auf der Kurzliste dieser Auszeichnung zu finden. Bisherige Preisträger des renommierten Preises sind allerdings Jonathan Coe, Kazuo Ishiguro, John Lanchester und Emmanuel Carrère. Der Sommer, als Mutter grüne Augen hatte“ ist der Debütroman von Tatiana Țîbuleac, einer ehemaligen Journalistin aus Chișinău, Moldaurepublik, die heute in Paris lebt. Die spanische Version des Romans wurde 2019 mit dem Cálamo-Preis ausgezeichnet, der von der Buchhandlung Cálamo in Zaragoza verliehen wird. Tatiana Tîbuleacs Debütroman wurde in Rumänien 2016 veröffentlicht. Im Mittelpunkt des Romans steht die emotionale Beziehung einer Mutter zu ihrem Sohn. Ihr Roman Der gläserne Garten“, der 2018 im Cartier Verlag in Chișinău erschienen ist, wurde 2019 mit dem Literaturpreis der Europäischen Union geehrt.



    Wir haben mit Marian Ochoa de Eribe gesprochen. Sie erzählte über Entstehungsgeschichte der Übersetzung und wie der Roman im spanischsprachigen Raum aufgenommen wurde. Marian Ochoa de Eribe:



    Die Geschichte der Übersetzung ist absolut wunderbar. Bei der Madrider Buchmesse 2018 war Rumänien Ehrengastland, und ich leitete die Preisverleihung, bei der auch Mircea Cărtărescu dabei war. Noch während der Messe bin ich auf eine Zeitung gesto‎ßen, wo ein ausführlicher Artikel über die rumänische Gegenwartsliteratur zu lesen war, und ich habe dort ein paar Fotos gesehen. Bis auf zwei Schriftsteller kannte ich alle Autoren, die dabei vorgestellt wurden. Tatiana Țîbuleac war eine von ihnen. Ich erinnere mich, dass ich ein Foto von dem Artikel machte und es an eine Freundin von mir an der Universität in Constanța, Dr. Eta Hrubaru, schickte. Ich fragte sie, ob sie überhaupt etwas über Tatiana Țîbuleac wisse, sie antwortete, sie sei im Besitz ihres Romans »Der Sommer, als Mutter grüne Augen hatte«. Als ich also Anfang Juli in Constanța ankam, war das erste, was ich dort machte, den Roman zu lesen, und die Lektüre war äu‎ßerst spannend. Darüber hinaus habe ich bei einigen Treffen mit der Presse und mit Lesern in Spanien erzählt, dass ich den Roman am Strand von Mamaia zu Ende gelesen habe und dass ich, sobald ich nach Hause kam, meinen PC startete und nach einem Kontakt zu Tatiana Țîbuleac suchte. Ich schrieb ihr eine Nachricht und lie‎ß sie wissen, dass ich den Roman gerne übersetzen würde, ich rief Enrique Redel an, den Gründer des Verlages Impedimenta. Ich sagte ihm, dass ich eine Schriftstellerin entdeckt habe und dass ich ihren Roman übersetzen würde, egal ob er es nun veröffentlichen würde oder nicht. Enrique vertraute mir und das Ergebnis davon ist dieser wunderbare Weg des Buches und dieser wunderbare Weg von Tatiana Țîbuleac in der hispanischen Welt.“




    Marian Ochoa de Eribe entdeckte die rumänische Literatur in den 1990er Jahren, als sie an der Ovidius-Universität in Constanța Vergleichende Literaturwissenschaft lehrte. Die ersten rumänischen Bücher, die sie ins Spanische übersetzte, waren Panait Istratis Kyra Kyralina“ und Moș Anghel“ sowie Der Roman des kurzsichtigen Jungen“ von Mircea Eliade. Seit 2009 übersetzt Marian Ochoa de Eribe, auf Anregung von Enrique Redel, die Werke von Mircea Cărtărescu. Der Verlag Impedimenta brachte zwischen 2010 und 2013 Marian Ochoa de Eribes spanische Versionen von Der Roulettespieler“, Travestie“, Nostalgie“ und Schöne Fremde“ von Mircea Cărtărescu heraus. Die spanische Version von Solenoid“ wurde 2017 veröffentlicht und gewann im nächsten Jahr den renommierten Preis Formentor de las Letras“. Der rumänische Autor erhielt damit einen der weltweit renommiertesten Literaturpreise für sein Lebenswerk,




    Über die Werke von Mircea Cărtărescu und Tatiana Țîbuleac, deren Fassungen auf Spanisch sie kürzlich übersetzte, sagte Marian Ochoa de Eribe:



    Eigentlich habe ich nie aufgehört, aus Mircea Cărtărescus Werk zu übersetzen. Naja, ab und zu habe ich auch etwas anderes gemacht, in letzter Zeit habe ich an der Lyrik-Anthologie gearbeitet, die im Herbst dieses Jahres erscheinen soll. Um ehrlich zu sein, nachdem ich »Der Körper« übersetzt habe, den zweiten Teil der »Orbitor«-Trilogie (in Deutsch unter dem Titel »Blendwerk« erschienen — Anm. d. Red.), ein sehr schwieriges Buch, brauchte ich eine kleine Pause, weil ich beim Übersetzen des Bandes meine ganze Konzentration einsetzte. Aber ich will nicht verschweigen, dass Tatiana Țîbuleacs Roman »Der gläserne Garten« ein schwieriges Buch war, ein extrem komplexes Buch, was die Sprache angeht. Um auf Ihre Frage zurückzukommen: Mircea Cărtărescu geht mir nicht mehr aus dem Kopf, es ist, als würde ich ständig in seiner Welt und in seinen Obsessionen leben.“




    Der Impedimenta Verlag hat kürzlich bekannt gegeben, dass Marian Ochoa de Eribes spanische Version von Tatiana Țîbuleacs zweitem Roman, Der gläserne Garten“, im Buchhandel erhältlich ist. Ihre spanische Version eines weiteren rumänischen Romans erscheint 2021 im Verlag Acantilado: Gabriela Adameșteanus Roman Provizorat“.

  • Le Prix européen Casino de Santiago pour la romancière moldave Tatiana Țîbuleac

    Le Prix européen Casino de Santiago pour la romancière moldave Tatiana Țîbuleac

    La traduction en espagnol du roman « Lété où maman a eu les yeux verts » de Tatiana Ţîbuleac, parue en 2019 aux Editions Impedimenta et portant la signature de Marian Ochoa de Eribe a remporté le prix européen Casino de Santiago. Le jury la préférée aux romans dEric Vuillard, Paolo Giordano et Pedro Feijoo aux côtés desquels la traduction du livre de la romancière moldave sest trouvée sur la liste courte des nominations. Ce prix a été déjà accordé par le passé à des auteurs importants tels Jonathan Coe, Kazuo Ishiguro, John Lanchester et Emmanuel Carrère. Précisons que la même traduction en espagnol a été récompensée en 2019 du prix Cálamo, remis par la librairie homonyme de la ville de Saragosse. Tatiana Ţîbuleac est une ancienne journaliste de Chişinău qui vit maintenant à Paris.



    Lancé en 2016, en roumain, le micro-roman de Tatiana Țîbuleac décrit la relation tendue entre une mère mourante et son fils, adolescent. En 2019, la même romancière sétait vu décerner le Prix de littérature de lUnion européenne, cette fois-ci pour son deuxième roman, « Le jardin de verre » paru en 2018, à la maison déditions moldave Cartier. Davantage sur lécriture de Tatiana Țîbuleac et sur limpact que son premier roman a eu sur le public espagnol, avec la traductrice Marian Ochoa de Eribe : « Lhistoire qui se cache derrière cette traduction est absolument magnifique. Cétait en 2018, au moment du Salon du livre de Madrid, avec la Roumanie comme invité dhonneur. Moi, jai présenté la cérémonie douverture, en présence de lécrivain roumain Mircea Cartarescu. Une très belle cérémonie ! Eh bien, durant cet événement, jai trouvé dans une publication un article sur la littérature roumaine contemporaine, avec plusieurs photos à lappui. A lexception de deux noms de romancières, tous les autres métaient connus. De ces deux femmes, lune était Tatiana Țîbuleac. Je me souviens davoir pris larticle en question en photo pour lenvoyer à une amie de Constanta, la professeure Eta Hrubaru. Je lui ai demandé si elle savait quelque chose sur cette écrivaine et elle ma répondu quen fait, elle avait son roman « Lété où maman a eu les yeux verts ». Et comme je me suis rendue à Constanta début juillet, la première chose que jai faite a été de plonger dans la lecture de ce livre que jai trouvé exceptionnel. Jai déjà raconté à plusieurs reprises aussi bien devant la presse que devant les lecteurs, que ce livre, je lai fini sur une plage, à Mamaia, et que dès que je suis rentrée à la maison, jai ouvert lordinateur pour chercher un contact de Tatiana Ţîbuleac. Je lui ai donc écrit pour lui dire que je me trouvais toujours sous limpact de la lecture de son roman et que jaimerais bien le traduire en espagnol. Une fois quelle ma répondu quelle acceptait, jai contacté Enrique Rebel, le fondateur des Editions Impedimenta pour lui dire que je venais de découvrir une écrivaine et que peu importe sil voulait ou pas de ma traduction, moi, jallais traduire en espagnol « Lété où maman a eu les yeux verts ». Enrique ma fait confiance et voilà comment sexplique cette magnifique trajectoire que Tatiana Ţîbulesc a empruntée vers lunivers hispanique. »





    Marian Ochoa de Eribe a découvert la littérature roumaine au milieu des années 90. A lépoque, elle enseignait la littérature comparée à lUniversité Ovidius de Constanţa. Les premiers romans roumains quelle avait traduits en espagnol ont été « Kyra Kyralina » et « Père Anghel » de Panait Istrati et le « Roman dun adolescent myope » de Mircea Eliade. En 2009, sur proposition de léditeur Enrique Rebel, elle commence à traduire en espagnol lœuvre de Mircea Cartarescu. Entre 2010 et 2013, les Editions Impedimenta allaient publier « Le joueur de roulette », « Travesti », « La Nostalgie » et « Les belles étrangères ». En 2018, une année après la parution dans lespace littéraire hispanique de la traduction en espagnol de son roman « Solénoïde », Mircea Cartarescu se verra accorder le prestigieux Prix Formentor de las Letras pour lensemble de son œuvre « destiné à encourager la transformation radicale de la conscience humaine ».



    Nous avons discuté avec la traductrice littéraire Marian Ochoa de Eribe sur les traductions des œuvres de Mircea Cărtărescu et de Tatiana Țîbuleac. « En fait, je traduis presque tout le temps des œuvres de Mircea Cartarescu. Dernièrement, jai travaillé sur une Anthologie de poésie censée paraître en automne. Je dois avouer quaprès avoir traduit lŒil en feu, deuxième partie de la trilogie Orbitor, un ouvrage particulièrement difficile, jai senti le besoin de faire une petite pause pour plonger ailleurs dans ma tête. Mais bon, « Le Jardin de verre », le deuxième roman de Tatiana Tîbuleac, non plus, na pas été un livre facile, vu la complexité du langage. Pour revenir à votre question, je pense que je ne me libérerai jamais de Mircea Cartarescu, tant je vis dans son univers et parmi ses obsessions. »




    La maison dédition Impedimenta a récemment annoncé la parution de la traduction en espagnol de Marian Ochoa de Eribe du « Jardin de verre » de Tatiana Ţîbuleac. Une bonne nouvelle pour les lecteurs, cest que les Editions Acantilado vont également publier cette année la traduction en espagnol du roman « Provisorat » de Gabriela Adameșteanu, signée par la même Marian Ochoa de Eribe. (Trad. Ioana Stancescu)

  • Premiul European Cazino de Santiago pentru Tatiana Țîbuleac

    Premiul European Cazino de Santiago pentru Tatiana Țîbuleac

    Versiunea în limba
    spaniolă a romanului Vara în care mama a
    avut ochii verzi, de Tatiana Țîbuleac, apărută
    în 2019 la Editura Impedimenta, în traducerea lui Marian Ochoa de Eribe, a
    câștigat Premiul European Cazino de Santiago. Pe lista scurtă au intrat Eric Vuillard, Paolo Giordano și Pedro Feijoo. În
    anii precedenți laureați ai Premiului European Cazino de Santiago au fost:
    Jonathan Coe, Kazuo Ishiguro, John Lanchester și Emmanuel Carrère. Vara în care mama a avut ochii verzi este primul roman al Tatianei Țîbuleac, care
    a fost jurnalistă la Chișinău și acum trăiește la Paris. Același roman, apărut
    în spaniolă sub titlul El verano en que mi madre tuvo los ojos verdes, i-a
    adus scriitoarei Tatiana Ţîbuleac și premiul Cálamo pe 2019, acordat de
    Librăria Cálamo din Zaragoza. Primul roman al autoarei a fost lansat în 2016,
    în limba română, şi descrie relaţia emoţionantă dintre o mamă şi fiul ei. În
    2019, Tatiana Ţîbuleac a fost recompensată cu Premiul Uniunii Europene pentru
    Literatură pentru romanul Grădina de sticlă, publicat la Editura Cartier din
    Chișinău, în 2018.

    Am vorbit cu traducătoarea Marian Ochoa de Eribe despre povestea
    traducerii și receptării romanului Vara
    în care mama a avut ochii verzi, de
    Tatiana Țîbuleac în spațiul hispanic Povestea traducerii este absolut minunată. În 2018, la Târgul de Carte
    de la Madrid, România a fost țara invitată și eu am prezentat ceremonia de inaugurare,
    la care a fost prezent Mircea Cărtărescu. A fost o ceremonie foarte frumoasă.
    În timpul acestui târg am găsit un ziar care publica un amplu articol despre
    literatură română actuală și acolo erau câteva poze. Cu excepția a două
    scriitoare, îi știam pe toți autorii prezentați în respectiva publicație. Una
    dintre cele două scriitoare prezentate era Tatiana Țîbuleac, îmi amintesc că am
    făcut o poză articolului și i l-am trimis unei prietene de la Constanța, profesoara
    Eta Hrubaru. Am întrebat-o dacă ea știe ceva despre Tatiana Țîbuleac și mi-a
    răspuns că are romanul Tatianei Țîbuleac,
    Vara
    în care mama a avut ochii verzi
    .

    Astfel
    că la începutul lui iulie, când am ajuns la Constanța, primul lucru pe care
    l-am făcut a fost să-l citesc, iar efectul lecturii a fost extraordinar. Am
    povestit de mai multe ori la întâlniri cu presa și cu cititorii din Spania că
    am terminat cartea la plajă, în Mamaia, și cum am intrat în casă am deschis
    calculatorul și am căutat un contact al Tatianei Țîbuleac. I-am scris și i-am spus că sunt încă sub
    impactul cărții și că aș dori s-o traduc. Și când mi-a spus că acceptă s-o
    traduc, l-am sunat pe Enrique Redel, fondatorul editurii Impedimenta. I-am spus
    că am descoperit o scriitoare și că indiferent dacă alege să o publice sau nu,
    eu o să traduc Vara în care mama a avut ochii verzi.
    Enrique a avut încredere în mine, iar rezultatul este această
    traiectorie minunată a cărții și această traiectorie minunată a Tatianei
    Țîbuleac în lumea hispanică.


    Marian
    Ochoa de Eribe a descoperit literatura română la mijlocul anilor 90, când preda
    literatură comparată la Universitatea Ovidius din Constanța. Primele cărți pe
    care le-a tradus în spaniolă au fost Kyra Kyralina și Moș Anghel de Panait
    Istrati și Romanul adolescentului miop de Mircea Eliade. Din 2009, Marian Ochoa de Eribe a început să traducă opera lui Mircea
    Cărtărescu, la propunerea editorului Enrique Redel. Între 2010 și 2013 apar la
    Editura Impedimenta Ruletistul, Travesti, Nostalgia și Frumoasele străine. În
    2017, odată cu apariția romanului Solenoid în spaniolă, Mircea Cărtărescu se
    impune în spațiul hispanic, câștigând prestigiosul Premio Formentor de las
    Letras 2018, unul dintre cele mai importante premii literare din lume, pentru
    întreaga sa operă, destinată să impulsioneze transformarea radicală a
    conştiinţei umane.

    Am vorbit cu Marian Ochoa de Eribe despre traducerile
    recent încheiate din Mircea Cărtărescu și TatianaȚîbuleac. De fapt, traduc
    aproape continuu din Mircea Cărtărescu, în ultima vreme am lucrat la Antologia de
    poezie care urmează să apară anul acesta, în toamnă. Este adevărat că după ce
    am tradus Corpul, a doua parte a trilogiei Orbitor, o carte extrem de dificilă,
    aveam nevoie de o mică ferestruică, de o mica pauză, ca să caut în alte sertare
    din mintea mea. Dar trebuie să spun că și romanul Tatianei Țîbuleac, Grădina de
    sticlă, a fost o carte dificilă, foarte complexă la nivel de limbaj. Revenind
    la întrebare, se pare însă că de Mircea Cărtărescu nu scap, parcă trăiesc mereu
    în lumea și obsesiile lui.


    Editura Impedimenta a anunțat recent intrarea în librării a ediției
    spaniole a Grădinei de sticlă, cel de-al doilea roman al Tatianei Țîbuleac, în
    traducerea lui Marian Ochoa de Eribe. Anul aceasta urmează să apară în Spania,
    la editura Acantilado, tot în traducerea lui Marian Ochoa de Eribe, romanul
    Provizorat de Gabriela Adameșteanu.

  • „Solenoid“ von Mircea Cărtărescu als bestes Buch des Jahres 2017 in Spanien erkoren

    „Solenoid“ von Mircea Cărtărescu als bestes Buch des Jahres 2017 in Spanien erkoren

    Mircea Cărtărescus jüngster Roman Solenoid“ (2016), der bereits in zweiter Auflage erschienen ist, wurde von der spanischen und südamerikanischen literarischen Presse hochgelobt und von den Zeitungen La Vanguardia, El Periódico und The New York Times en español zum besten Buch des Jahres 2017 erklärt. Auch in anderen Publikationen erhielt der Roman lobende Kritiken. Solenoid ist ein Meisterwerk“, schrieb Andrés Ibáñez in ABC Cultural. Mircea Cărtărescu hat sein wichtigstes Buch geschrieben“, notierte Robert Saladrigas in La Vanguardia. Ein grundlegendes Werk“, steht in Babelia, dem Kulturteil der Zeitung El País; Ein wichtiges, au‎ßergewöhnliches, unvergessliches Buch“, schreibt El Correo.



    Die Bukarester Buchhandlung Humanitas veranstaltete neulich ein Rundtischgespräch über die spanische Auflage des Romans Solenoid“ von Mircea Cărtărescu, die vom Verlag Impedimenta in Madrid in der spanischen Übertragung von Marian Ochoa de Eribe und mit einem Nachwort des rumänischen Literaturkritikers Marius Chivu veröffentlicht wurde. An dem Rundtischgespräch beteiligten sich der Autor Mircea Cărtărescu, die Übersetzerin Marian Ochoa de Eribe, der Direktor des Verlags Impedimenta, Enrique Redel, die Direktorin des Bukarester Verlages Humanitas, Lidia Bodea, der Literaturkritiker Marius Chivu und der Gründer des Verlages Humanitas, Gabriel Liiceanu.



    Der Schriftsteller Mircea Cărtărescu eröffnete die Veranstaltung mit einem Plädoyer für die literarische Übertragung und sagte, die Literaturübersetzer würden sich nicht blo‎ß darauf begrenzen, Wörter aus einer Sprache in eine andere Sprache zu übersetzen. Die Literaturübersetzer bringen uralte, mythische, psychologische Inhalte und kulturelle Verhaltensweisen über die Grenzen verschiedener Länder. Es handelt sich um Identitäten anderer Menschen, die die Übersetzer in ihre eigene Identität übertragen. Das ist unendlich schwer, umso schwerer, wenn die kulturellen Identitäten der zwei Völker sehr unterschiedlich sind. Mircea Cărtărescu:



    Die literarische Übertragung kann relativ leicht sein, wenn die Texte aus ähnlichen Kulturen, aus ähnlichen Welten stammen. Es fällt mir zum Beispiel leicht, die Mentalität der gegenwärtigen Franzosen oder Deutschen zu verstehen. Wenn aber die Texte älter sind, wenn die Mentalität irgendwo in der Tiefe liegt, wenn es sich um Menschen des Mittelalters handelt, dann wird es viel schwieriger, sie richtig zu verstehen. Es ist viel schwieriger, die »Göttliche Komödie« in eine andere Sprache zu übersetzen als den »Zauberberg« oder das Werk eines gegenwärtigen Autors. Die räumliche, zeitliche und psychologische Entfernung stellen gro‎ße Hindernisse bei der Übersetzung dar. Dort wo keine Übersetzung existiert, folgt fast immer die Vernichtung. Die Übersetzung ist ein Lorbeerkranz, ein Ölzweig. Die Übersetzung ist das Wichtigste, was den menschlichen Wesen geschehen kann. Die Übersetzung geschieht jenseits aller Dinge, die die Menschen trennen, ich rede hier nicht nur von Grenzen oder verschiedenen Sprachen. Ich rede von ganzen Mentalitäten, individuellen Mentalitäten, Gruppenmentalitäten, Völkermentalitäten. Die Vermittlung, die Übersetzung, ist eine grundlegende Geste. Deshalb bewundere ich die Übersetzer zutiefst. Für rumänische Literatur gibt es in anderen Ländern nur drei oder vier gute Literaturübersetzer — es ist viel zu wenig. Jeder rumänische Schriftsteller sollte einmal übersetzt werden, aber wir haben nur diese wenigen Übersetzer und der Wettbewerb ist sehr hart. Ich möchte meine Dankbarkeit zum Ausdruck bringen, nicht nur dafür, dass meine Werke in so viele Sprachen übersetzt werden, sondern vor allem für die wunderbare Übertragung meiner Texte. Es nutzt nichts, Bücher in 100 Sprachen übersetzt zu bekommen, wenn die Übersetzung schlecht ist. Das bringt nur Schaden, der Autor verschwindet unter eine Maske, die mit ihm nichts zu tun hat. Wenn aber die Übersetzung gelungen ist, wird der Text in einer anderen Sprache zum neuen Leben erwachen. Deshalb bin ich sehr glücklich, dass ich zurzeit mit den besten Übersetzern zusammenarbeite, in 10 bis 15 europäischen Sprachen, und auch mit einigen wunderbaren Verlegern. Der Literaturübersetzerin Marian Ochoa de Eribe und dem Verleger Enrique Redel danke ich aus ganzem Herzen!“




    Marian Ochoa de Eribe hat die Werke vieler Klassiker der rumänischen Literatur ins Spanische übertragen, zum Beispiel Werke von Panait Istrati, Mihail Sebastian, Mircea Eliade. Solenoid“ war nicht ihre erste Begegnung mit dem Werk Mircea Cărtărescus — für den Verlag Impedimenta hat sie bereits mehrere Texte des rumänischen Autors übersetzt: Der Russich-Roulette-Spieler“ (2010), Travestie“ (2011), Nostalgia“ (2012) und Die schönen Fremden“ (2013). Zur Zeit überträgt sie Cărtărescus epische Dichtung Levante“ ins Spanische. Marian Ochoa de Eribe über Solenoid“:



    Ein Jahr lang arbeitete ich an der Übertragung des Romans »Solenoid« ins Spanische. Ich isolierte mich von der Welt, ich arbeitete intensiv, jeden Tag. Selbstverständlich bekam ich Herzpochen, ich litt unter Schlaflosigkeit, ich hatte Alpträume. So ging es auch [dem Verleger] Enrique, als er anfing, den Roman zu lesen. Er rief mich an und sagte, er würde mich vollkommen verstehen. Ich muss sagen, dass ich mit Gabriel Liiceanu absolut einverstanden bin, wenn wir an die drei Kapitel, an die drei au‎ßergewöhnlichen Stufen der Literatur in »Solenoid« denken. Als ich mit einem Kapitel fertig war, dachte ich, es könnte literarisch und ästhetisch nichts Besseres geben. Und es kam doch mehr! Ich wei‎ß, dass ich bei der Rezeption von »Solenoid« dieses Gefühl mit vielen Lesern teile. Dieses Buch ist lebensverändernd. Die Übersetzung der Werke Mircea Cărtărescus hat meine Existenz grundlegend verändert. Als Übersetzerin kann ich aber ein Buch nicht einfach genie‎ßen, in mich aufnehmen, wie die normalen Leser es tun — und das macht mich ein bisschen traurig. Ich möchte auch mal eine naive Leserin sein.“




    Enrique Redel, der Direktor des Verlags Impedimenta, sprach über das Phänomen Cărtărescu“, das seit einigen Jahren in Spanien existiert, und sagte, er sei von Solenoid“ fasziniert:



    Dieses Buch war für mich eine physische, geradezu organische Erfahrung. Ich las und las ohne Unterbrechung, ich verschlang das Buch, obwohl man diesen Text langsam, Tropfen für Tropfen genie‎ßen sollte. Während der Lektüre änderte sich meine Realität tiefgehend. Ich begann auch, Alpträume zu haben, wie Marian bereits sagte — beim Aufwachen konnte ich einen Arm nicht mehr fühlen, es war, als ob mein Arm paralysiert war, und es schien mir, dass der Herr, der jeden Morgen seinen Kaffee im Hof vor seinem Haus trank, blo‎ß meine Einbildung war. Ich beneide die Leser, die »Solenoid« Tropfen für Tropfen genie‎ßen können. Im Internet gibt es viele Kommentare von Lesern, die über verschiedene Etappen der Lektüre sprechen, als hätte das Buch verschiedene Höhenstufen, die erklimmt werden müssen. Als Verleger muss ich aber auch technische Aspekte im Auge behalten. Mircea Cărtărescus Literatur finde ich faszinierend, ich genie‎ße seine Bücher, sie gefallen mir genauso wie die Werke von Thomas Pynchon, James Joyce oder John Barth.“

  • Enrique Redel, director de la editorial Impedimenta y  Marian Ochoa, traductora del Levante

    Enrique Redel, director de la editorial Impedimenta y Marian Ochoa, traductora del Levante






    La receta para el éxito de un autor extranjero: un traductor muy bueno y un editor entusiasta. Mircea Cărtărescu ha tenido esta gran suerte en España.

    Cărtărescu es uno de los mejores escritores rumanos contemporáneos, y España es uno de los países extranjeros donde más éxito han tendio sus libros así como varios países de América Latina donde han llegado las traducciones al español de sus libros como Colombia, Argentina o México.



    El Levante, su útimo libro publicado en España, es un largo poema que trata de reconstruir en clave irónic, los estilos poéticos de toda la literatura rumana. Para que este complicado poema pueda ser traducido, Mircea Cărtărescu hizo un experimento. Prosificó su texto y el resultado es sorprendente. Se ha traducido al francés y al español y goza de muchísimo éxito.




    SPAN



    El Instituto Cervantes de Bucarest y la editorial rumana Humanitas han organizado la presentación también aquí, en Bucarest, de la versión española y para ello han invitado a la traductora Marian Ochoa de Eribe y al editor, Enrique Redel, director de la editorial independiente Impedimenta.



    SPAN


    Marian Ochoa de Eribe



    Impedimenta ha publicado hasta ahora cinco libros de Mircea Cărtărescu, todos traducidos por Marian Ochoa, todos con gran éxito. El último, El Levante, despertó muchísimo interés entre la crítica y el público lector y tal como reconoció el propio autor, gran parte del mérito lo tienen la traductora y el editor.



    Marian Ochoa de Eribe y Enrique Redel han sido invitados del programa Radio Abierta. Hablamos del Levante, este maravilloso pero complicado libro recién publicado por Impedimenta, sobre los secretos del éxito de una editorial independiente en un mercado con una oferta editorial impresionante, sobre la importancia del traductor a la hora de proponer libros de autores extranjeros. No se pierdan al final un fragmento de El Levante en la lectura de la traductora



    Aquí pueden escuchar la entrevista anterior a Marian Ochoa de Eribe sobre la traducción al español del Levante de Mircea Cartarescu



    http://rri.ro/es_es/el_levante_en_espaol_la_historia_de_una_traduccion_imposible-2530774



  • El Levante en español.   La historia de una traducción imposible

    El Levante en español. La historia de una traducción imposible

    Mircea Cărtărescu, el escritor rumano más destacado de la actualidad, es uno de los grandes descubrimientos en España según afirman al unisono críticos, editores y lectores. El mes pasado estuvo en Madrid y Barcelona para presentar la úlitma traducción de un libro suyo publicado en España y su visita no ha pasado nada desapercibida por los más imporantes medios de información españoles.



    El Levante, publicado en Rumanía en 1990, un libro fundamental para Cărtărescu y para la literatura rumana, está ahora a disposición de los lectores de habla española gracias a la editorial Impedimenta.



    Este largo poema en doce cantos escrito en su mayor parte en versos alexandrinos narra la historia rocambolesca del joven Manoli que recorre el Mediterráneo para luchar contra los turcos y liberar las tierras rumanas. Es una historia con piratas, ladrones, gitanos y príncipes, con buenos y malos, con batallas heróicas y traiciones. Un libro de locos y absolutamente mediterráneo, una epopeya, lo ha definido el propio Cărtărescu durante su reunión con lectores en la libreria La Central de Barcelona.



    El inmenso mérito de Levantul – su título en orginal – es haber conseguido recuperar innúmeras pistas de la tradición poética rumana, afirman los críticos. Este largo poema está escrito con una variedad impresionante de técnicas literarias, cubriendo prácticamente los estilos de todas las corrientes más importantes de la poesía rumana.



    ¿Cómo ha conseguido traducir este libro con un estilo tan complicado? ¿Cómo se explica el gran éxito de que goza el autor rumano en España? ¿Llegará esta versión española también a librerías de América Latina? Escuchen aquí la segunda parte de la entrevista a la traductora del Levante al español, Marian Ochoa de Eribe:







    Leen aquí un fragmento de El Levante en español;


    http://ep00.epimg.net/descargables/2015/02/19/9242fb4fc026717c85187426ca7e1a4c.pdf



    Libros de Mircea Cărtărescu traducidos al español:


    · Por qué nos gustan las mujeres – Funambulista, 2006.


    · Cegador – Funambulista,2010, en traducción del alemán.


    · El Ruletista – Editorial Impedimenta 2010


    · NostalgiaEditorial Impedimenta 2012


    · Las Bellas ExtranjerasEditorial Impedimenta 2013 . Premio Euskadi de Plata de Narrativa, 2014.


    · El LevanteEditorial Impedimenta 2015


  • La traductora Marian Ochoa de Eribe

    La traductora Marian Ochoa de Eribe

    ¿Puede una mala traducción arruinar un buen libro? Por supuesto. Le ha pasado en España a uno de los mejores autores rumanos contemporáneos, Mircea Cărtărescu, aspirante al Premio Nobel de Literatura. En 1993 se tradujo un libro suyo en una famosa editorial y pasó completamente desapercibido.



    El mismo libro volvió a ser publicado por la editorial Impedimenta en la excelente versión al español de Marian Ochoa de Eribe y Mircea Cărtărescu se ha convertido en muy poco tiempo en un novelista conocido en España,con una entusiasta recepción crítica y gran éxito entre los lectores.




    Cărtărescu es un escritor estilista que escribe maravillosamente bien y la traducción realizada por Marian Ochoa consigue transmitir el mérito de la obra original al español. El libro que se tradujo dos veces en España con resultadoas tan dispare es Nostaliga, libro que en la versión al español firmada por ella ganó el premio Tormenta en 2013.



    Marian Ochoa de Eribe, traductora de literatura rumana al español, es la invitada de la última edición de Radio Abierta. ¿Cuándo y cómo aprendió rumano?, ¿Por qué decidió traducir literatura rumana?, ¿Se puede vivir de la traducción? , a estas y otras preguntas ha contestado en la entrevista que pueden escuchar aquí






    Marian Ochoa de Eribe (Bilbao 1964) es Doctora de literatura comparada por la Universidad de Deusto. Entre 1993 y 1997 fue lectora de lengua española en Rumanía, en la Universidad Ovidius de Constantza. Empezó a traducir literatura rumana un poco más tarde y de sus traducciones cabe destacar Kyra Kyralina y Tío Anghel de Panait Istrati (Pre-Textos – 2008), Mujeres de Mihail Sebastian (Impedimenta – 2008); Novela del adolescente miope de Mircea Eliade (Impedimenta – 2009); Nostalgia de Mircea Cartarescu (Impedimenta 2012); Las bellas extranjeras de Mircea Cartarescu ( Impedimenta 2013), El Levante de Mircea Cartarescu (Impedimenta – 2015)