Tag: My Home

  • Jurnal românesc – 22.03.2021

    Jurnal românesc – 22.03.2021

    Ministerul Muncii a actualizat ghidul pentru românii care vor să
    lucreze sezonier în Italia.
    În document se precizează că românii se pot angaja
    în aceleaşi condiţii ca italienii, fără a fi necesară obţinerea unui permis de
    muncă, şi beneficiază de drepturi egale cu aceştia. Contractul sezonier de
    muncă agricolă, încheiat pe durată determinată, poate viza executarea de
    lucrări pe termen scurt, sezoniere sau ocazionale şi executarea mai multor
    lucrări sezoniere sau a mai multor faze de lucru, distribuite pe tot parcursul
    anului, cu garanţia minimă de ocupare de cel puţin 100 de zile într-un an.

    Ministerul arată că, în situaţia în care se depăşesc 180 de zile de muncă
    într-un an, lucrătorul poate solicita transformarea contractului în angajare pe
    perioadă nedeterminată. De asemenea, lucrătorii sezonieri trebuie să obţină de
    la autoritatea competentă codul fiscal şi să solicite înscrierea în Registrul
    de evidenţă a populaţiei de la nivelul Primăriei locale, în caz de şedere în
    Italia pentru o perioadă mai mare de 3 luni. Pentru şederile de până la 90 de
    zile, aceştia pot solicita înscrierea în Registrul temporar de evidenţă a
    populaţiei.

    Pentru a putea beneficia de pensie pentru limită de vârstă, românii
    trebuie să fi lucrat cel puţin 20 de ani şi să fi împlinit vârsta de 67 de ani.
    Persoanele care, în perioada cuprinsă între 1 ianuarie 2019 şi 31 decembrie
    2021, au cel puţin de 62 de ani şi un stagiu de cotizare de cel puţin 38 de ani
    se pot pensiona anticipat. Salariul minim în agricultură este de aproape 875 de
    euro şi poate ajunge la aproximativ 1.300 de euro.




    Ministrul de Interne, Lucian Bode, i-a transmis omologului italian,
    Luciana Lamorgese, că România aşteaptă ca Uniunea Europeană să adopte cât mai
    rapid Decizia privind aderarea ţării noastre la spaţiul Schengen.
    Oficialul
    român, care s-a aflat într-o vizită de lucru la Roma la sfârşitul săptămânii
    trecute, a apreciat că un astfel de demers ar echivala cu recunoaşterea de
    către blocul comunitar a rolului esenţial pe care România l-a avut în
    arhitectura de securitate a UE. El a dat asigurări că situaţia la frontierele
    României este sub control şi monitorizată în permanenţă.

    România a
    demonstrat în nenumărate rânduri că deţine capacitatea de a asigura frontierele
    externe ale UE. În acest sens, am subliniat că ţara noastră a îndeplinit toate
    angajamentele şi criteriile în domeniul Schengen încă din 2011 şi continuă să
    menţină la cel mai înalt nivel modul de punere în aplicare a legislaţiei
    Uniunii,
    a subliniat Bode. În prezent, există 26 de membri cu drepturi
    depline ai spațiului Schengen, 22 de state membre ale UE şi Norvegia, Islanda,
    Elveția și Liechtenstein, cu statut de asociat. Decizia de aderare a României
    la acest spaţiu de liberă circulaţie poate fi luată doar cu unanimitatea voturilor
    statelor membre.




    Filmele ”Tipografic Majuscul” al regizorului Radu Jude şi
    Acasă, My Home de Radu Ciorniciuc au fost premiate în cadrul celei
    de-a 25-a ediţii a Festivalului internaţional de Film de la Sofia.
    ”Tipografic
    Majuscul” a primit Premiul Uniunii Criticilor de Film din Bulgaria pentru cel
    mai bun film din competiţia balcanică, iar pelicula lui Radu Ciorniciuc a
    primit distincţia pentru cel mai bun documentar. Cel mai bun film balcanic a
    fost ales Quo vadis, Aida?, în regia Jasmilei Zbanic, o coproducţie
    Bosnia-Herţegovina, Austria, România, Olanda, Germania, Polonia, Franţa,
    Norvegia şi Turcia. Pelicula este propunerea Bosniei şi Herţegovina la premiile
    Oscar de anul acesta la categoriile cel mai bun lungmetraj internaţional şi cel
    mai bun documentar la care concurează şi filmul colectiv regizat de
    Alexander Nanau. Marele Premiu al Festivalului de Film de la Sofia i-a revenit
    thrillerului SF brazilian The Pink Cloud, scris şi regizat de Iuli
    Gerbase, iar premiul pentru cel mai bun regizor i-a fost acordat cineastului
    chinez Zhou Ziyang, pentru pelicula ”Wuhai”.




    Prima ediţie a Festivalului Internaţional Matei Vişniec
    se desfăşoară online până pe 27 martie, a anunţat Muzeul Naţional al
    Literaturii Române, organizatorul evenimentului.
    Manifestarea a început pe 21
    martie, când a fost marcată Ziua Internaţională a Poeziei, şi se încheie cu
    ocazia Zilei Mondiale a Teatrului. Zilnic în această perioadă sunt postate pe
    pagina de Facebook, pe site-ul muzeului şi pe platforma culturaindirect.ro
    lecturi din creaţiile proprii ale unor poeţi români care locuiesc în ţară şi
    peste hotare, precum Anca Mizumschi, Irina Nechit, Florin Iaru, Carmen Veronica
    Steiciuc sau Andrei Codrescu. De asemenea, în fiecare seară sunt publicate
    piese de teatru montate de regizori din România, Franţa, Italia, Spania,
    Brazilia şi Uruguay, spectacole concepute de opt regizori din cadrul Trupei de
    Teatru Trap Door şi lecturi ale actorilor trupei de teatru
    L’Echoscene din Franţa. Nu în ultimul rând, Teatrul Naţional
    Radiofonic a lansat, pe site-ul eteatru.ro, colecţia Matei Vişniec, o bogată
    arhivă de spectacole radiofonice realizate după piesele sale.


  • Making Waves: Rumänisches Filmfestival in den USA hob Kurz- und Dokumentarfilme hervor

    Making Waves: Rumänisches Filmfestival in den USA hob Kurz- und Dokumentarfilme hervor

    Das Festival, das auf eine 15-jährige Tradition in New York zurückblickt, fand unter der Leitung von Corina Şuteu, Mihai Chirilov und Oana Radu statt. Es ist dasselbe Team, das die erste Ausgabe des Festivals im Jahr 2006 organisierte. Mihai Chirilov, künstlerischer Leiter des Making Waves-Festivals, spricht über das Programm:



    Für die diesjährige Ausgabe mussten wir das Festival neu erfinden. Wir organisierten alljährlich Treffen zwischen Regisseuren und Schauspielern auf der einen Seite und dem amerikanischen Publikum auf der anderen. Es auch gab Diskussionsrunden. Die diesjährige Ausgabe lief sehr gut. Das Festival dauert immer eine Woche, in dieser Zeit werden ca. sieben rumänische Filme gezeigt, manchmal auch einige Kurzfilme. Das Online-Format ermöglichte uns, diesmal mehr Filme zu streamen. Neben den sieben Spielfilmen nahmen wir auch sechs Kurzfilme ins Programm auf. Ein Vorteil des Online-Formats war, dass die Filme nicht nur dem Publikum in New York zugänglich waren, sondern in ganz Amerika. Vor einigen Tage sprach ich mit unseren Partnern vom Jacob Burns Film Center, die von der Vielzahl der Menschen, die sich die Filme ansahen, überrascht waren. Um alle Filme der diesjährigen Ausgabe zu streamen, benötigte man einen Festivalpass. Sowohl wir als auch unsere Partner vom Jacob Burns Film Center sind froh, dass die Filme ein so breites Publikum fanden. Das Festival hat ein Stammpublikum, gebildet aus New Yorkern, die rumänische Filme mögen, und Rumänen der Diaspora, die die neusten rumänischen Produktionen sehen möchten. Ausdauer war der Schlüssel zum Erfolg. Making Waves erlebte Höhen und Tiefen, richtete sich neu aus und wurde unabhängig. Es finanziert sich gänzlich aus Spenden. Die amerikanischen Zuwendungen binden ein Publikum, das wir heranzogen und das uns die Treue hält. Die geografische Öffnung Amerikas wirkte sich dieses Jahr positiv aus. Bis zu dieser Ausgabe fand Making Waves in New York statt. Einzig im Jahr 2019, bei der Ausgabe anlässlich der 30. Jährung der Revolution von 1989, hatten wir ein grö‎ßeres Programm, mit 30 Filmen, die in diesen 30 Jahren Geschichte geschrieben haben, das wir in mehreren amerikanischen Städten zeigten.“




    Die Filme Malmkrog“ des Regisseurs Cristi Puiu, Urma“ (Die Spur“) von Dorian Boguţă, Campania (Die Kampagne“) von Marian Crişan, Ivana cea groaznică“ (Ivana die Schreckliche“) von Ivana Mladenović, Casa cu păpuşi“ (Das Puppenhaus“) von Tudor Platon, Acasă“ (My Home“) von Radu Ciorniciuc und colectiv“ von Alexander Nanau wurden dieses Jahr auf dem Making Waves Festival gestreamt. Es war ein ausgezeichnetes Jahr für den rumänischen Dokumentarfilm, der ins Besondere die sozialen Missstände entlarvt. Sowohl »colectiv« als auch »Acasă« (in der Regie von Radu Ciorniciuc) erhielten beeindruckende internationale Auszeichnungen. Wohlverdient wurden diese zu Beginn und zum Ende des Making Waves Festivals präsentiert. Dazwischen kam das neue Opus von Cristi Puiu, »Malmkrog«, erneut nach Amerika, nach der Online-Premiere auf dem New Yorker Film Festival im vergangenen Jahr, um die Stimmung weiter anzuheizen“, schreib der Filmkritiker und künstlerische Leiter des Making Waves Festivals, Mihai Chirilov.




    Den Dokumentarfilm colectiv“ in der Regie von Alexander Nanau, ein Film, der für den diesjährigen Oscar für den besten ausländischen (nicht-amerikanischen) Dokumentarfilm nominiert wurde, bezeichneten die internationalen Medien als einen der besten der je über den Journalismus gedrehten Filme. Das Magazin Rolling Stone nannte diesen den besten Film des Jahres 2020 und im Time Magazine schaffte es dieser auf dem 2. Platz der besten Dokumentarfilme des vergangenen Jahres. IndieWire schreib, er ist einer der besten über Journalismus gedrehten Filme überhaupt. Gute Kritik erhielt der Film Alexander Nanaus auch in den Publikationen New York Times, Variety und The Guardian. Mihai Chirilov, der künstlerische Leiter des Festivals Making Waves:



    Wenn wir an einer Festival-Ausgabe arbeiten und die Filme auswählen, dann versuchen wir, Filme und Regisseure, die in Amerika bekannt sind, mit neuen Filmschaffenden zu kombinieren. So trafen wir auch die diesjährige Auswahl. Dass der Film »colectiv« von Alexander Nanau in der Eröffnung des Festivals präsentiert wurde, ergab sich von selbst. Er war ja schon sehr bekannt, nicht nur in Amerika, aber vor allem dort hatte er hervorragende Kritik, und das schon seit 2019, als dieser auf dem Filmfestival in Toronto präsentiert wurde. Wegen der Pandemie hatte der Film einen steinigen Weg, aber selbst die Pandemie konnte seinem Ruf und seiner Wirkung nichts anhaben. Dies beweist sein Höhenflug, bis hin zur Nominierung für einen Oscar. Es ergab sich von selbst, den Status des Films in Amerika in Ehren zu halten zu wollen und ihn zur Eröffnung zu präsentieren, weil er nun mal bekannt ist. Damit war auch die Hoffnung verbunden, dass Making Waves den Film noch bekannter macht, und zwar mit Blick auf die Preisverleihung der Amerikanischen Filmakademie.“




    Um den Geist des Festivals zu erhalten, ermöglichten die Organisatoren allen, die einen Pass erworben hatten, mit der Schauspielerin Irina Rădulescu und den Regisseuren Marian Crişan, Tudor Platon und Ivana Mladenović zu diskutieren.

  • Kinojahr 2020: Filmbranche angeschlagen, neue Filme dennoch erfolgreich

    Kinojahr 2020: Filmbranche angeschlagen, neue Filme dennoch erfolgreich

    In einem Jahr, in dem die Filmindustrie sehr stark von der Pandemie betroffen war, feierte das rumänische Kino einen neuen Erfolg. Colectiv“ von Alexander Nanau, Acasă, My Home“ von Radu Ciorniciuc, Tipografic Majuscul“ des Regisseurs Radu Jude haben im vergangenen Jahr den rumänischen Dokumentarfilm in die Aufmerksamkeit internationaler Filmfestivals gebracht. Die Dokumentation Colectiv“ von Alexander Nanau, die von der Europäischen Filmakademie als bester Dokumentarfilm preisgekrönt wurde, ist auch Rumäniens Vorschlag für die Oscar-Nominierung in der Sektion Bester internationaler Spielfilm 2021“. Es ist das erste Mal, dass Rumäniens Vorschlag im Rennen um die Preise der Amerikanischen Filmakademie eine Dokumentarfilm ist.



    Der Film von Alexander Nanau feierte seine Premiere bei den Internationalen Filmfestspielen in Venedig und war der erste rumänische Dokumentarfilm, der bei dem renommierten italienischen Festival ausgewählt wurde. Colectiv“ war auch in der offiziellen Auswahl des Sundance Filmfestivals 2020. Darin beobachtet der Regisseur, wie Investigativreporter in Bukarest die Folgen des Brandes im Nachtclub Colectiv untersuchen, bei dem 65 Menschen ihr Leben verloren haben. Hintergrund war die verbreitete Korruption im Gesundheitssystem. Die Zeitschrift Rolling Stone“ hat die Dokumentation unter der Regie von Alexander Nanau zum besten Dokumentarfilm des Jahres 2020 gekürt.



    Die jungen Filmemacher Andrei Tarara und Alina Manolache standen ebenfalls im vergangenen Jahr mit ihren jüngsten Produktionen im Rampenlicht. Kinder, die am Strand verloren gehen“ (2020) wurde erstmals auf dem Filmfestival Astra in Sibiu (Hermannstadt) präsentiert und im Programm des renommierten Internationalen Dokumentarfilmfestivals in Amsterdam ausgewählt. Das Spielfilmdebüt der Regisseurin Alina Manolache zeichnet ein Porträt der Generation der 30-Jährigen, die unmittelbar nach der Revolution geboren wurde. Der Dokumentarfilm von Andrei Tarara Wir gegen uns“ wurde in der Wettbewerbssektion Between the Seas“ des Internationalen Dokumentarfilmfestivals Jihlava in Tschechien zum ersten Mal gezeigt.



    Ein weiterer sehenswerter Dokumentarfilm, der aber ein zu kurzes Leben in den Kinos hatte, ist Profu’“ von Alex Brendea. Der Film gewann den Preis für den besten Dokumentarfilm in Mittel- und Osteuropa in der Sektion Between the Seas“ des Internationalen Dokumentarfilmfestivals in Jihlava 2019 und den Preis für den besten Film beim Filmfestival Astra 2019.



    Wir können diese Retrospektive nicht abschlie‎ßen, ohne die Dokumentarfilme zu erwähnen, die auf dem Filmfestival Astra im mittelrumänischen Sibiu (Hermannstadt) ausgezeichnet wurden. Der Preis für den besten Film in der Sektion Wettbewerb ging an die schwedische Produktion aus dem Jahr 2019 Josefin & Florin“. In der gleichen Kategorie ging der Sonderpreis an die österreichische Produktion aus dem Jahr 2020 Bitte warten“ (in der Regie von Pavel Cuzuioc). Der Preis für die beste Regie ging an Adrian Pîrvu und Helena Maksyom für den Streifen Alles wird nicht gut sein“, eine rumänisch-ukrainische Koproduktion aus dem Jahr 2020, und Andrei Dăscălescu gewann den Preis des Publikums für den Film Vater unser“.

  • „Acasă, My Home“: meistgekrönter Dokumentarfilm des Jahres

    „Acasă, My Home“: meistgekrönter Dokumentarfilm des Jahres

    Die Dokumentation Acasă, My Home“, mit der der Filmemacher Radu Ciorniciuc sein Debüt als Dokumentarfilmregisseur gab, hat auf dem Internationalen Filmfestival Sundance den Preis für das beste Bild (den World Cinema Documentary Award) erhalten. Die rumänische Dokumentation wurde ebenfalls mit dem Preis der Jury auf dem Internationalen Dokumentarfilmfestival in Thessaloniki ausgezeichnet. In München erhielt der Dokumentarfilm von Radu Ciorniciuc den Gro‎ßen Preis des Festivals DOK.fest.



    Acasă, My Home“ erzählt die Geschichte einer obdachlosen Roma-Familie, die etwa zwanzig Jahre lang im wilden Văcăreşti-Delta am Rande der rumänischen Hauptstadt lebte, einem verlassenen Ort, der nach seiner Verwilderung zu einem Schutzgebiet und dem ersten städtischen Naturpark Rumäniens erklärt wurde. Vier Jahre lang verfolgte der Regisseur Radu Ciorniciuc das gro‎ße Abenteuer“, das die Familie Enache erlebt hat, ihren Weg von einem Leben in perfekter Harmonie mit der Natur zu einem Leben im Gro‎ßstadtdschungel. Gleichzeitig startete sein Team ein soziales Projekt, zu dem viele Experten und humanitäre Organisationen beitrugen. Und das aus gutem Grund: Die elf Mitglieder der Familie Enache hatten ein Leben au‎ßerhalb der Gesellschaft geführt — ohne Identitätspapiere, ohne Bildung, ohne Zugang zu medizinischer Versorgung. Mittlerweile sind alle neun Kinder dieser Familie behördlich registriert, sind in der Schule eingeschrieben und werden regelmä‎ßig von Ärzten besucht. Die Erwachsenen ihrerseits haben feste Arbeitsplätze.



    Der Reporter Radu Ciorniciuc ist einer der Gründer des unabhängigen Journalisten-Portals Casa Jurnalistului“ und Produzent von zahlreichen Reportagen. Mit diesem Film schaffte der Journalist den Übergang von Reportagen zu Dokumentationen:



    Meine Faszination für die Geschichte dieser Familie ist dadurch zu erklären, dass diese Menschen eine starke und konsolidierte Familie sind. Zum zweiten die fabelhafte Beziehung der Kinder zur Natur ist eines der Themen, die meiner Meinung nach eine gro‎ße Bedeutung tragen. Nachdem sie in die Stadt gezogen sind, habe ich natürlich den Integrationsprozess beobachtet. Die ganze Geschichte erwies sich als sehr komplex, selbst wenn vor vier Jahren, als das Projekt startete, alles ganz einfach schien. Deswegen haben wir ursprünglich das Ganze als Reportage mit einer sozialen Komponente um die Geschichte des Văcăreşti-Deltas, und nicht als Film gedacht. Aber die Geschichte entwickelte sich ganz natürlich zu dem, was sie geworden ist. Wir haben jahrelang für diesen Film gearbeitet und wir hatten mit der Zeit neue Ideen. Was den Filmschnitt angeht, sehe ich es immer als gro‎ße Herausforderung, hunderte Stunden Aufnahmen zu haben und daraus die Essenz zu ziehen, die die Geschichte bildet. Als Regisseur ist man gezwungen, rund 300 Aufnahmestunden in 86 Minuten zu komprimieren. Am Anfang schien es mir so gut wie unmöglich, die ganze Geschichte zu erzählen, aber zusammen mit der Drehbuchautorin Lidia Vdovîi und der Produzentin Monica Lăzurean-Gorgan und besonders mit dem Cutter Andrei Gorgan haben wir es geschafft, das Wesentliche aus rund 300 Aufnahmestunden zu finden, ohne die wichtigen Themen zu übersehen. Der Schnitt dauerte zwei Jahre, weil das sehr schwer ist, so viel Stoff in einem Film zu fassen und die beste Form einer solchen Geschichte zu finden.“




    Radu Ciorniciuc und die Drehbuchautorin Lina Vdovîi haben sich in erster Linie gewünscht, ihren Figuren eine Stimme zu verleihen. Das sei nur dann möglich, wenn man Empathie zeigt und wenn man versteht, wie schwer die Integration einer Roma-Familie in der Gesellschaft ist, sagen unsere Gesprächspartner. Selbst wenn Acasă, My Home“ sich international eines gro‎ßen Erfolgs freute, konnte Radu Ciorniciuc im Kontext der Coronavirus-Pandemie bei Preisverleihungen nicht dabei sein:



    Dank Zoom konnte ich so viele Filmfestivals erreichen, physisch konnte ich allerdings nur in Zürich sein, wo wir einen Sonderpreis gewonnen haben, und in Köln, wo wir eine andere wichtige Auszeichnung erhielten, dank der diese Produktion europaweit viel an Sichtbarkeit gewonnen hat. Es ist beeindruckend, so viele Menschen zu treffen, die unserem Projekt nahestanden, einem Projekt, das zum Nachdenken anregte, so viele Diskussionen auslöste und die Menschen auf eine harte Realität aufmerksam machte. Wir waren so froh, zu sehen, dass die Kinosäle in Zürich und Köln voll waren und bei den Q & A-Sessions gab es auch ein zahlreiches Publikum. Das finde ich wunderbar, dass die Menschen ihr Interesse und die Neugier für solche Geschichten nie verlieren.“




    Die Dokumentation Acasă, My Home“ wurde auch für die Preise der Europäischen Filmakademie (EFA) ausgewählt und feierte am 15. Oktober seine Premiere im Pay-TV-Sender HBO GO.

  • “Acasă”/ “Acasă, My Home” de Radu Ciorniciuc, le documentaire le plus primé en 2020

    “Acasă”/ “Acasă, My Home” de Radu Ciorniciuc, le documentaire le plus primé en 2020

    Présent au Festival du film de Sundance dans la section consacrée aux documentaires internationaux, la production « Acasă, My Home » du réalisateur roumain Radu Ciorniciuc, a remporté le Prix de la meilleure photographie. Le documentaire qui raconte l’histoire d’une famille ayant vécu vingt années durant dans le delta de Văcăreşti avant que cette zone de Bucarest ne devienne aire protégée et ne se transforme en premier parc naturel urbain de Roumanie, s’est vu récompenser de nombreux trophées : Grand prix au Festival international du film documentaire de Munich, Prix spécial du jury au Festival de Thessalonique, Grand prix au Festival international du film de Cracovie, Prix des Droits de l’homme au Festival du film de Sarajevo ou encore Prix Moral Approach au Festival du film documentaire MakeDox de Macédoine.

    Conçu initialement par le réalisateur Radu Ciorniciuc et la scénariste Lina Vdovîi comme un reportage sur le delta de Vacaresti, « Acasă, My Home » a pris de l’ampleur et s’est transformé, au bout de plusieurs années de tournage, en un véritable documentaire. Quatre ans durant, le réalisateur Radu Ciorniciuc a suivi la grande aventure des Enache et leur passage d’une vie en parfaite harmonie avec la nature à une autre, au milieu de la jungle urbaine. Radu Ciorniciuc : « Ma fascination vis-à-vis de cette histoire fut alimentée notamment par la façon dont ces individus sont arrivés à construire et à consolider leur famille. Après, il y a cette relation fabuleuse de leurs enfants avec la nature. Bien sûr qu’une fois que les Enache ont été relogés en ville, j’ai été particulièrement intéressé par leur processus d’insertion. L’histoire a fini par s’avérer très complexe, même s’il y a quatre ans, au moment où j’ai démarré le projet, les choses semblaient beaucoup moins compliquées et je ne pensais pas faire un film, mais juste un reportage censé donner une dimension sociale au delta de Vacaresti. Toutefois, les choses se sont enchaînées d’une façon naturelle. A force de travailler tant d’années sur ce sujet, de nouvelles idées me sont venues. Quant au montage, vous savez, il y a toujours un défi que de choisir parmi des centaines et des centaines d’heures d’enregistrement, en essayant d’en tirer l’essentiel. Pour un réalisateur, c’est un véritable challenge de comprimer en 86 minutes presque trois cents heures de tournage. Dans un premier temps, je trouvais ça impossible, mais avec le soutien de la scénariste Lina Vdovîi, de la productrice Monica Lăzurean-Gorgan et notamment de l’éditeur Andrei Gorgan, on a fini par en extraire l’essence, sans sacrifier des aspects importants. Le montage a duré deux ans, justement parce que ce n’est pas facile de comprimer autant de matériel et de le raconter de la meilleure manière possible en quelques dizaines de minutes seulement ».

    Radu Ciorniciuc et la scénariste Lina Vdovîi se sont proposé de donner la parole à leurs protagonistes. Car, disent-ils, ce n’est qu’à force de connaître leur approche que le public arrivera à avoir de l’empathie pour eux, comprenant à quel point l’insertion sociale des Tsiganes s’avère difficile. Malgré la reconnaissance internationale de son documentaire, Radu Ciorniciuc n’a pas eu le bonheur de voyager autant que son film. « Moi, j’ai accompagné mon film notamment en ligne, depuis mon bureau, sur des plateformes telles Zoom. Je suis pourtant arrivé à me rendre à Zurich où mon film s’est vu décerner une mention spéciale, et à Cologne, à l’occasion d’une autre cérémonie de remise de prix. J’ai été particulièrement ému de rencontrer tous ces gens réunis autour d’un projet auquel j’ai énormément travaillé et en marge duquel on a discuté et débattu afin de mettre en évidence les thèmes majeurs du film. Ce fut une grande joie pour moi de voir la salle comble et de remarquer l’intérêt que notre histoire a suscité. J’ai participé à une session de questions-réponses, à l’issue de laquelle je débordais d’énergie et d’optimisme en pensant que finalement nous, les humains, on est tous des survivants qui savent préserver les bonnes choses dans leurs vies. Or, je trouve vraiment extraordinaire le fait que les gens ne perdront jamais leur intérêt et leur curiosité pour les histoires. »

    Le documentaire « Acasă, My Home » figure également dans la sélection officielle des Prix de l’Académie européenne de film et il a été diffusé en première, le 15 octobre, sur HBO Go. (Trad. Ioana Stancescu)

  • “Acasă”/ “Acasă, My Home” de Radu Ciorniciuc, cel mai premiat film documentar al anului

    “Acasă”/ “Acasă, My Home” de Radu Ciorniciuc, cel mai premiat film documentar al anului

    Acasă/ Acasă, My Home, documentarul de debut al lui
    Radu Ciorniciuc, a fost proiectat în premieră mondială la Sundance Film
    Festival, cel mai important festival de film independent din SUA, unde a
    câștigat premiul pentru cea mai bună imagine (World Cinema Documentary).
    Documentarul care spune povestea unei familii care a trăit timp de 20 de ani în sălbăticia din
    Delta Văcărești, până când locul a căpătat statutul de zonă protejată – Parcul
    Natural Văcărești – a mai fost distins cu marele premiu la
    Festivalul Internațional de film documentar Munchen, premiul special al
    juriului la Thessaloniki Documentary Festival, marele premiu la Festivalul
    Internaţional de Film de la Cracovia, Premiul pentru Drepturile Omului la
    Festivalul de Film de la Sarajevo şi Premiul Moral Approach la Festivalul de
    Film Documentar MakeDox (Macedonia).

    Inițial,
    Radu Ciorniciuc și scenarista Lina Vdovîi plănuiseră să facă un reportaj despre
    Delta Văcărești, cel mai sălbatic loc din București. Povestea familiei Enache,
    care locuise aproape 20 de ani în Delta Văcărești și care a fost nevoită să se
    mute împreună cu cei nouă copii în oraș în 2016, imediat ce parcul a fost
    declarat rezervație naturală, i-a determinat însă să renunțe la reportaj și să
    facă un film. Un film la care cei doi au muncit patru ani, urmărind tranziția
    familiei din mijlocul naturii în agitația urbană.

    Radu Ciorniciuc.
    Fascinația mea legată de povestea asta
    are legătură foarte mare cu felul în care am văzut că oamenii ăștia și-au
    construit și consolidat familia. În al doilea rând, relația copiilor absolut
    fabuloasă cu natura a fost încă una dintre temele care pentru mine a însemnat
    foarte mult. Apoi, evident, după ce familia Enache s-a mutat în oraș, m-a
    interesat foarte tare să urmăresc acest proces de integrare. Povestea s-a
    dovedit a fi destul de complexă deși în urmă cu patru ani, când am început
    acest proiect, aș fi zis că lucrurile sunt destul de simple si nici nu mă
    gândeam să facem un film, mă gândeam că vom face un reportaj care adaugă o
    dimensiune socială poveștii despre Delta Văcărești.

    A fost destul de natural felul în care s-a dezvoltat povestea.
    Lucrând atâția ani la filmul ăsta, pe parcurs ne-au venit și alte idei și
    lucrurile au început să se lege. În ceea ce privește montajul, întotdeauna e o
    provocare să navighezi printre sute de ore de material și să comprimi esența a
    ceea ce ai înțeles tu din povestea respectivă. Este o provocare să comprimi, ca
    regizor, ca povestitor, aproape trei sute de ore de filmare într-un film de 86
    de minute.

    Mi se părea aproape imposibil de spus toată povestea însă, alături
    de scenarista filmului, Lina Vdovîi, de producătoarea filmului Monica Lăzurean-Gorgan,
    și în mod special de editorul filmului, Andrei Gorgan, am reușit să scoatem
    esența din cele trei sute de ore de material fără să pierdem temele importante
    din film. Iar montajul a durat doi ani tocmai pentru că nu e întotdeauna foarte
    ușor să comprimi atât de mult material și totodată să găsești cea mai bună
    formă a poveștii în câteva zeci de minute.



    Radu Ciorniciuc și scenarista Lina Vdovîi și-au dorit, în primul rând, să
    facă auzită vocea personajelor. Numai în felul acesta, având acces la
    perspectiva personajlor, putem ajunge să empatizăm cu ele și să înțelegem cât
    de dificilă este integrarea unei comunități de romi în societate, sunt de
    părere cei doi. Deși Acasă, My Home s-a bucurat de o impresionantă
    recunoaștere internațională, Radu Ciorniciuc n-a avut ocazia să-și însoțească
    filmul la prea multe festivaluri.

    Eu am ajuns în foarte multe locuri din biroul meu micuț prin zoom,
    online. Totuși, am reușit să ajungem fizic la Zürich, unde am câștigat o mențiune specială,
    și la Köln, unde am câștigat alt premiu important care oferă vizibilitate
    filmului. A fost foarte emoționant și în primul rând a fost emoționant pentru
    că am întâlnt oameni reali adunați în jurul unui proiect la care noi am muncit
    enorm, un proiect pe marginea căruia ne-am dorit să avem parte de dezbateri și
    discuții, ne-am dorit să atragă atenția temele din film. Și a fost îmbucurător
    că am avut sălile pline și că oamenii au fost extrem de interesați de povestea
    noastră și am avut sesiune de Q & A de la care am plecat foarte energizat
    și optimist la gândul că noi, oamenii, suntem niște supraviețuitori și că știm
    să păstrăm lucrurile bune din viața noastră. Iar unul dintre lucrurile astea
    bune este întâlnirea oamenilor în jurul unei povești. Și asta mi se pare
    extraordinar, că interesul și curiozitatea pentru povești n-o să ni le pierdem
    niciodată.



    Documentarul
    Acasă, My Home se află și în selecția oficială a Premiilor
    Academiei de Film Europene (EFA) și a avut premiera pe HBO GO pe 15 octombrie.

  • Dokufilm-Festival „One World Romania“: Minderheiten und marginale Identitäten im Vordergrund

    Dokufilm-Festival „One World Romania“: Minderheiten und marginale Identitäten im Vordergrund

    Die Dokumentation Strada Deşertului nr. 143“ / Wüstenstra‎ße Nr. 143“ hat dieses Jahr die Trophäe des Internationalen Festivals für Dokumentarfilm und Menschenrechte One World Romania“ gewonnen. Die französisch-algerisch-katarische Koproduktion des algerischen Filmemachers Hassen Ferhani wurde im vergangenen Jahr auch beim Internationalen Filmfestival in Locarno und bei den internationalen Filmfestspielen Rencontres internationales du documentaire“ in Montréal preisgekrönt. Den Preis des Publikums erhielt der französische Dokumentarfilm Ne croyez surtout pas que je hurle !“ / Glauben Sie nicht, dass ich schreie!“ von Frank Beauvais.



    Vor dem Hintergrund der Coronavirus-Pandemie fand das 13. internationale Filmfestival One World Romania“ im Freien und online, fünf Monate später als geplant, statt. Die Festspiele sollten ursprünglich im Monat März stattfinden, besser gesagt eine Woche nachdem der Notstand ausgerufen wurde. Doch nun konnten die Organisatoren mit Unterstützung des Rumänischen Kulturinstituts das Festival endlich neu planen. Dieses Jahr war das Festival dem Menschen ohne Identität, ohne eine klare Identität in den Augen der Mehrheit gewidmet, dem Ausländer, dem Mitglied einer Minderheit, dem Menschen am Rande der Gesellschaft, es handelt sich um alles, was nicht die Norm ist. Je nach Kontext kann das jemand aus der Roma-Gemeinschaft oder LGBT-Community, ein armer Mensch, ein Flüchtling oder ein Immigrant sein.



    Der künstlerische Leiter des Festivals Andrei Rus spricht über die Themenwahl:



    Vor kurzem wurde eine vom Nationalen Rat zur Bekämpfung der Diskriminierung in Auftrag gegebene Umfrage veröffentlicht. Die Umfrage ergibt das Ausma‎ß von Rassismus, Fremdenfeindlichkeit und Homophobie in der rumänischen Gesellschaft. Die Umfrage wurde 2018 durchgeführt und enthielt Fragen wie: »Würden Sie akzeptieren, dass eine Person, die der ethnischen Gemeinschaft der Roma entstammt, Teil Ihrer Familie, Ihr Freund, Arbeitskollege oder Nachbar ist?« Interessant ist, dass die Ergebnisse zum ersten Mal seit 30 Jahren recht ermutigend sind. Natürlich sind wir weit davon entfernt, eine integrative Gesellschaft zu sein, die zu 100% die Vielfalt und den Multikulturalismus akzeptiert. Aber zum ersten Mal beantwortete mehr als die Hälfte der Befragten diese Fragen positiv. Das war unser Ausgangspunkt, denn One World Romania ist ein Dokumentarfilm- und Menschenrechtsfestival. Und wenn wir über Menschenrechte sprechen, sprechen wir auch über Aktivismus und Partizipation. Damit meine ich, dass die von uns gezeigten Dokumentarfilme auf Probleme aufmerksam machen, auf Aspekte, die in der rumänischen Gesellschaft nicht funktionieren. Dieses Jahr dachten wir, es wäre gut, eine eher positive Einstellung zu haben, also gingen wir von der Marginalisierung bestimmter Kategorien aus und zeigten, dass wir dennoch eine Art Etappensieg errungen haben, wenn man das so nennen kann. Ich denke, es ist wichtig, auch in einem langfristigen Kampf kleine Siege zu erringen. In dieser Zeit der Gesundheitskrise ist jedoch eine gewisse Rhetorik radikaler geworden, es wurde auch viel übertrieben, man suchte nach Gründen für die schnelle Ausbreitung von Covid-19, und wie immer — und nicht nur in Rumänien — wurden die an den Rand der Gesellschaft gedrängten Menschen von einem gro‎ßen Teil der Presse beschuldigt. Um auf die Studie zurückzukommen, von der ich gesprochen habe: Ich wei‎ß nicht, ob die Ergebnisse von 2018 heute noch gültig sind. Man denke nur daran, dass die Roma oder Menschen, die im Ausland arbeiteten und zu Beginn der Epidemie nach Rumänien zurückkehrten, meist eher sozial benachteiligte Menschen, in manchen Presseberichten für Sündenböcke für die Ausbreitung von Covid-19 gehalten wurden.“




    Die Hauptsektion des Festivals trug den Titel Du hast keine Ahnung, wie sehr ich dich liebe“ und wurde der Roma-Minderheit gewidmet. Die zwölf Produktionen in dieser Sektion wurden bei der Verde Stop Arena in Bukarest gezeigt. Andrei Rus kommt erneut zu Wort mit Einzelheiten über die Auswahl der Filme, die in dieser Sektion gezeigt wurden:



    Wir haben zwölf Dokumentarfilme über Roma aus verschiedenen Jahrzehnten ausgewählt. Wir haben auch biografische Filme in diese Kategorie aufgenommen, wie zum Beispiel den über den berühmten Musiker Django Reinhardt. Es gab auch den biographischen Film über Katarina Taikon, eine Art weibliche Version von Martin Luther King, die in den 1960er Jahren in Schweden lebte und eine eifrige Aktivistin für die Bürgerrechte der Roma war. Einige dieser Filme, die seit den 1950er Jahren produziert wurden, sind Produktionen aus ehemaligen kommunistischen Ländern, wie z.B. »Citizen Gyuri«, das Meisterwerk von Pál Schiffer aus Ungarn oder »Before the Leaves Fall« vom polnischen Regisseur Władysław Ślesicki. Auf dem Programm standen auch einige sehr aktuelle Dokumentarfilme, zum Beispiel »Acasă« / »Mein Zuhause« von Radu Ciorniciuc. Dieser Film, der das Festival eröffnete, erzählt die Geschichte einer Roma-Familie, die im Bukarester Văcăreşti-Delta lebte, bevor es in einen Naturpark umgewandelt wurde. Oder »A Lua Platz«, eine französische Produktion über Roma aus Rumänien, die versuchen, in Frankreich Arbeit zu finden.“




    Auch nach Ende der Festspiele setzt jedoch das One-World-Team seine Arbeit fort, anderswo in Rumänien oder online. Eine in Rumänien dringend benötigte Arbeit, denn diese Dokumentarfilme könnten allmählich einen Mentalitätswandel herbeiführen.

  • August 22, 2020 UPDATE

    August 22, 2020 UPDATE

    Corona Ro — The health minister Nelu Tataru said Saturday that Romania was on a stabilizing trend of the Cvoid-19 pandemic evolution but rules and regulations still need to be observed to get the pandemic on a downward trend. 1,189 new cases of infection with SARS-CoV2 have been reported in Romania as compared to the latest report published, following tests conducted at national level, the Strategic Communication Group informed on Saturday. More than 77,500 cases of COVID-19 have been confirmed in Romania so far and more than 35,000 patients have recovered. The total death toll stands at 3,233. As to the Romanian citizens from abroad, over 5,900 have been confirmed with COVID-19 and 124 have died. In another development, the Romanian Foreign Ministry announced that the Romanians transiting Serbia in less than 12 hours are no longer obliged to produce a COVID-19 test. The decision made by the Serbian authorities also applies to the citizens coming from Bulgaria, Croatia and Northern Macedonia. Also excepted from the obligation to produce a negative COVID-19 test are cross-border workers who hold documents attesting to their activity and transporters whose final destination is Serbia or who take over merchandise from that state.



    Corona world — Over 23.1 million cases of coronavirus infection have been confirmed around the world, according to worldometers.info, with almost 800 thousand deaths reported. A quarter of the total number of cases, that is more than 5.6 million, have been reported in the US where the death toll reached almost 175,000, show data provided by the Johns Hopkins University of Medicine. The hardest hit country in Latin America is Brazil followed by Peru, Mexico and Columbia. The worst situation in Asia is reported in India with almost 2.9 million cases of contamination and 55 thousand deaths. In Europe there are fears of a second wave of the pandemic. Spain has registered for several days in a row more than 3 thousand new cases and the authorities have urged the population in the affected areas to stay at home. In Germany, France, Great Britain, Italy and the Czech Republic the infection rate has grown significantly. Croatia announced the re-introduction, as of August 24, of several restrictions aimed at containing the spread of the pandemic. The World Health Organization says the pandemic should come to an end in less than two years because countries hold the technology allowing them to find efficient treatments.



    PSD — Marcel Ciolacu was elected on Saturday president of the main opposition party in Romania, PSD, which holds the majority in Parliament, during an extraordinary congress when the party elected its leadership. The former interim leader of the PSD got 1,310 votes while his challenger, the former finance minister Eugen Teodorovici got only 91 votes. The new leader of the Social Democrats said he wanted a different approach both within and outside the party. The PSD extraordinary congress adopted changes and additions to the party statute. One of the main changes refers to the name of the National Executive Committee which will be replaced by the National Political Council. Another change stipulates that the president of the PSD National Council is elected by the congress to the leadership team proposed by a motion. Also the president will preside at the Council meetings and will coordinate the activity of departments, forums, leagues and associations set up within the party at national level.



    Festival — The Romanian documentaries “Holy Father” and “Acasa, My Home” received prizes at this year’s edition of the International Film Festival in Sarajevo which took place between 14th and 21st of August. Acasa, My Home, a co-production of Romania, Germany and Finland directed by Radu Ciorniciuc received the Human Rights Award being the best film treating this subject. In the same category, Holy Father by Andrei Dăscălescu received the Special Jury Award. The Heart of Sarajevo Award for best documentary went to the film Merry Christmas Yiwu, a coproduction of Sweden, Serbia, Germany, France, Belgium and Qatar directed by the Serb Mladen Kovačević. In the official feature film competition, the best feature film award went to the coproduction Exile (Germany-Belgium- Kosovo) directed by Kosovar Visat Morina. (update by L. Simion)

  • Rumänischer Dokumentarfilm „Acasă, My Home“ räumt Preise bei mehreren Festivals ab

    Rumänischer Dokumentarfilm „Acasă, My Home“ räumt Preise bei mehreren Festivals ab

    Die rumänische Dokumentation Acasă, My Home“ hat den Preis der Jury auf dem Internationalen Dokumentarfilmfestival in Thessaloniki erhalten. Die 22. Festspiele fanden zwischen dem 19. und dem 28. Mai online statt. Das ist die dritte Auszeichnung des Debütfilms des Regisseurs Radu Ciorniciuc nach dem Sonderpreis der Jury für das beste Bild beim Internationalen Filmfestival Sundance und dem Gro‎ßen Preis des Festivals DOK.fest München (das ebenfalls online, zwischen dem 6. und dem 24. Mai stattfand).



    Acasă, My Home“ erzählt die Geschichte einer obdachlosen Familie, die etwa zwanzig Jahre lang im Văcăreşti-Delta am Rande der rumänischen Hauptstadt lebte, einem verwilderten Ort, der zu einem Schutzgebiet und dem ersten städtischen Naturpark Rumäniens erklärt wurde. Vier Jahre lang verfolgte der Regisseur Radu Ciorniciuc das gro‎ße Abenteuer“, das die Familie Enache erlebt hat, ihren Weg von einem Leben in perfekter Harmonie mit der Natur zu einem Leben im Gro‎ßstadtdschungel. Der Reporter Radu Ciorniciuc ist einer der Gründer des unabhängigen Journalisten-Portals Casa Jurnalistului“ und Produzent von zahlreichen Reportagen bei The Guardian, Al-Jazeera, Channel 4 News, ZDF. Der Übergang von Reportagen zu Dokumentationen kam irgendwie natürlich, sagt Radu Ciorniciuc



    Acasă, My Home“ hat sich eines gro‎ßen Erfolgs beim Sundance Filmfestival 2020 erfreut. Die Dokumentation des rumänischen Regisseurs zeichnet die Porträts der Gebrüder Enache und spricht über die überwältigenden Herausforderungen im Leben dieser Kinder, die einen schweren Übergang von einem Leben ins nächste erleben müssen — dies in einer Zeit, in der die iPads zum allgegenwärtigen Teil des Alltags geworden sind“, schreibt die Publikation SOUNDVENUE. Der Regisseur bezeichnet den Dokumentarfilm als Familiendrama:



    Zwei Jahre lang haben wir das Leben der Familie Enache im Văcăreşti-Delta gefilmt und weitere zwei Jahre lang haben wir ihren Prozess der sozialen Integration verfolgt. Dieser Dokumentarfilm entstand in Zusammenarbeit mit der Drehbuchautorin Lina Vdovîi und mit Mircea Topoleanu. Keiner von uns hatte Filmerfahrung. Dann kam ein Produzent zu uns, der bereits in diesem Bereich gearbeitet hatte. Au‎ßerdem hatten wir als Journalisten Zugang zur Öffentlichkeit, und unser Projekt gewann immer mehr an Sichtbarkeit. Hinzu kam der Versuch, den Kindern und Eltern einen weniger traumatischen Übergang von einem Leben in das nächste zu ermöglichen. Es ist den Menschen zu verdanken, die uns unterstützt haben, dass wir dieses Multimediaprojekt auf die Beine stellen konnten. Unter anderem haben die Kinder in ihrem ersten Übergangsjahr ein Album produziert, in dem sie ihr Leben vom Zeitpunkt, an dem sie das Delta verlie‎ßen, bis zum Ende des ersten Schuljahres dokumentiert haben. Vorher waren sie noch nie in der Schule gewesen.“




    Der rumänische Dokumentarfilm wurde für 20 internationale Filmfestivals ausgewählt, darunter CPH.Dox Copenhagen International Documentary Festival (das zwischen vom 18.–29. März online stattfand), Vilnius IFF, DocAviv Israel, ZagrebDox, Hong Kong IFF (ausgesetzt), Crossing Europe, One World Prague, Movies That Matter, Cartagena FF, Oslo Pix und Sydney FF. Zwischen dem 31. Mai und dem 7. Juni wird die rumänische Dokumentation online beim Internationalen Filmfestival in Krakau gezeigt.



    Die rumänische Dokumentation erfreut sich weltweit eines gro‎ßen Erfolgs beim Publikum und wurde auch von der Fachpresse positiv aufgenommen. Anfang Mai war die rumänische Dokumentation Teil eines gro‎ßangelegten Geldbeschaffungsprojektes für die sozial benachteiligten Familien Rumäniens, die von der Coronavirus-Krise stark betroffen sind. Die Kampagne Alex Fund wird von Leslie Hawke koordiniert, Mutter des Darstellers Ethan Hawke. Beide waren unter den Zuschauern bei der Vorführung der rumänischen Produktion auf dem Sundance Filmfestival und eine Online-Diskussion mit Ethan Hawke hatte den Regisseur Radu Ciorniciuc zu Gast.

  • « Chez moi, My home », premier documentaire signé Radu Ciorniciuc

    « Chez moi, My home », premier documentaire signé Radu Ciorniciuc

    Présent à la 42ème édition du Festival du film de Sundance, dans la section consacrée aux documentaires internationaux, la production « Chez moi, My home » du réalisateur roumain, Radu Ciorniciuc, a remporté le Prix spécial du jury pour l’image. Le mérite appartient à Radu Ciorniciuc même et à Mircea Topoleanu, les deux noms auxquels la production doit « la fluidité et la ténacité des mouvements de la caméra », selon la motivation des jurés. Normalement, « Chez moi, My home » aurait dû ouvrir la 13-ème édition du Festival One World de Roumanie, malheureusement reportée en raison de la pandémie de coronavirus.

    Le documentaire raconte l’histoire d’une famille qui a vécu pendant une vingtaine d’année dans le delta de Văcăreşti, jusqu’à ce que cette zone de la ville de Bucarest ne devienne aire protégée et ne se transforme en premier parc naturel urbain de Roumanie. Quatre ans durant, le réalisateur Radu Ciorniciuc a suivi la grande aventure des Enache et leur passage d’une vie en parfaite harmonie avec la nature à une autre, au milieu de la jungle urbaine. Co-fondateur de « Casa jurnalistului/la Maison du journaliste » une communauté de journalistes indépendants, signataire de plusieurs documentaires pour The Guardian, Al-Jazeera, Channel 4 ou encore la ZDF, le reporter Radu Ciorniciuc s’est vu remettre plusieurs prix nationaux et internationaux tels le prix des Super écritures, celui d’Amnesty International du Royaume Uni, les deux en 2014, ou encore le Prix Harold Wincott pour le journalisme économique et financier, en 2016.

    Nous avons voulu apprendre comment Radu Ciorniciuc a choisi de faire le passage du journalisme au documentaire : « Le passage c’est fait presque de soi, déjà que mes reportages réalisés pour la Maison du journaliste ressemblaient à des documentaires. Après, quand j’ai décidé de réaliser « Chez moi, My Home », je me suis rendu compte qu’il m’aurait été impossible de raconter cette histoire en me servant seulement des instruments propres au reportage. C’est à partir de ce moment-là que j’ai commencé à chercher des modalités différentes de raconter ce que je voulais dire et de le faire le plus proche possible de la façon dont j’entendais l’histoire dans ma tête. Toutes ces quatre années pendant lesquelles j’ai travaillé pour le film ont représenté une excellente école de cinéma. J’ai participé à plusieurs ateliers à travers l’Europe et j’ai fait la connaissance de professionnels auprès desquels j’ai appris énormément de choses. Cette décision de passer au documentaire fut alimentée par ce désir personnel de raconter l’histoire d’une façon beaucoup plus profonde et plus complexe que je ne l’aurais pu faire dans un reportage. »

    Considéré comme un des films préférés du public de la 42ème édition du festival Sundance, « Chez moi, My Home » a dressé les portraits touchants des plus jeunes membres de la famille Enache, en insistant sur les défis que ces enfants doivent relever dans un monde où « les iPads sont une source quotidienne de divertissement pour la plupart des gamins » selon la publication Soundvenue. Radu Ciorniciuc affirme : « Chez moi, My Home » raconte le drame d’une famille, son histoire pendant quatre ans. Mes tournages, je les ai faits deux années durant dans le Delta de Văcăreşti et deux autres pendant le processus d’insertion urbaine des Enache. Le scénario, je l’ai écrit en collaboration avec Lina Vdovîi, et le tournage, je l’ai fait avec Mircea Topoleanu. Aucun de nous n’avait d’expérience cinématographique, mais on a réussi à travailler ensemble et puis, à partir d’un certain moment, un producteur expérimenté nous a rejoints pour terminer le film. Mais puisqu’à la base, on est journaliste, on a su communiquer avec le public et notre projet a gagné en visibilité. Et puis, on s’est proposé de développer le projet social que notre film a lancé afin d’offrir une transition moins traumatisante aux enfants Enache et à leurs parents. Ce fut grâce au soutien collectif qu’on est arrivé à mettre en place le projet multimédia « Chez moi ». Il s’agit d’un album réalisé par les enfants pendant leur première année de transition, entre leur départ du Delta de Văcăreşti et la fin de leur première année scolaire. Car avant, ils n’allaient pas à l’école. »

    Parallèlement au tournage, l’équipe a mis en place un projet social censé aider les 11 membres de la famille Enache à s’intégrer dans la société. N’oublions pas que cette famille n’avait aucun document qui lui permette l’accès à l’éducation ou à la Sécu. A l’heure où l’on parle, les neuf enfants Enache vont à l’école et leurs parents travaillent. Radu Ciorniciuc : « Ce sont plusieurs aspects contradictoires qui m’ont déterminé à faire ce film. Bien sûr que j’avais remarqué la précarité de cette famille, mais ce fut le sentiment d’appartenance qui m’a le plus touché, la façon dont ses membres savaient prendre soin les uns des autres. Un aspect extrêmement émouvant pour quelqu’un comme moi, complètement épuisé au bout de quelques années de travail à l’étranger. C’est ça ce qui m’a ému le plus, les relations au sein de cette famille, beaucoup plus importantes que leur niveau de vie. Cet aspect, il n’était pas forcément nouveau, mais je ne m’en souvenais plus. Moi, j’ai quitté la maison familiale très tôt et, donc, j’avais oublié l’importance d’avoir des frères ou des parents qui prennent soin les uns des autres. Voilà pourquoi j’ai voulu faire plus qu’un simple reportage. Et d’une certaine manière, ce film m’a poussé à redouter moins l’amour et la vulnérabilité ». (Trad. Ioana Stăncescu)

  • „Acasă, My Home“: Reporter Radu Ciorniciuc debütiert mit Dokumentarfilm als Regisseur

    „Acasă, My Home“: Reporter Radu Ciorniciuc debütiert mit Dokumentarfilm als Regisseur

    Acasă — Mein Zuhause“ erzählt die Geschichte einer obdachlosen Familie, die etwa zwanzig Jahre lang im Văcăreşti-Delta am Rande der rumänischen Hauptstadt lebte, einem verwilderten Ort, der zu einem Schutzgebiet und dem ersten städtischen Naturpark Rumäniens erklärt wurde. Vier Jahre lang verfolgte der Regisseur Radu Ciorniciuc das gro‎ße Abenteuer“, das die Familie Enache erlebt hat, ihren Weg von einem Leben in perfekter Harmonie mit der Natur zu einem Leben im Gro‎ßstadtdschungel. Der Reporter Radu Ciorniciuc ist einer der Gründer des unabhängigen Journalisten-Portals Casa Jurnalistului“ und Produzent von zahlreichen Reportagen bei The Guardian, Al-Jazeera, Channel 4 News, ZDF. Der Übergang von Reportagen zu Dokumentationen kam irgendwie natürlich, sagt Radu Ciorniciuc:



    Meine Reportagen nähern sich Themen, die alleine mit den Mitteln einer Reportage nicht beleuchtet werden können. Das gilt auch für den Dokumentarfilm »Mein Zuhause«. Ich war auf der Suche nach neuen Möglichkeiten, um diese Geschichte so zu erzählen, wie ich sie erzählen wollte. Diese vier Jahre, in denen ich an der Dokumentation arbeitete, habe ich viel in diesem Bereich gelernt. Ich habe mich an Workshops beteiligt, wo ich so viele Fachleute aus ganz Europa kennenlernte, und von ihnen habe ich sehr viel gelernt. Alles entstand aus dem Wunsch, diese komplexe und rührende Geschichte auf eine ebenso komplexe und rührende Art und Weise zu erzählen.“




    Mein Zuhause“ hat sich eines gro‎ßen Erfolgs beim Sundance Filmfestival 2020 erfreut. Die Dokumentation des rumänischen Regisseurs zeichnet die Porträts der Gebrüder Enache und spricht über die überwältigenden Herausforderungen im Leben dieser Kinder, die einen schweren Übergang von einem Leben ins nächste erleben müssen — dies in einer Zeit, in der die iPads zum allgegenwärtigen Teil des Alltags geworden sind“, schreibt die Publikation SOUNDVENUE. Der Regisseur bezeichnet den Dokumentarfilm als Familiendrama:



    Zwei Jahre lang haben wir das Leben der Familie Enache im Văcăreşti-Delta gefilmt und weitere zwei Jahre lang haben wir ihren Prozess der sozialen Integration verfolgt. Dieser Dokumentarfilm entstand in Zusammenarbeit mit der Drehbuchautorin Lina Vdovîi und mit Mircea Topoleanu. Keiner von uns hatte Filmerfahrung. Dann kam ein Produzent zu uns, der bereits in diesem Bereich gearbeitet hatte. Au‎ßerdem hatten wir als Journalisten Zugang zur Öffentlichkeit, und unser Projekt gewann immer mehr an Sichtbarkeit. Hinzu kam der Versuch, den Kindern und Eltern einen weniger traumatischen Übergang von einem Leben in das nächste zu ermöglichen. Es ist den Menschen zu verdanken, die uns unterstützt haben, dass wir dieses Multimediaprojekt auf die Beine stellen konnten. Unter anderem haben die Kinder in ihrem ersten Übergangsjahr ein Album produziert, in dem sie ihr Leben vom Zeitpunkt, an dem sie das Delta verlie‎ßen, bis zum Ende des ersten Schuljahres dokumentiert haben. Vorher waren sie noch nie in der Schule gewesen.“




    Gleichzeitig startete das Team des Regisseurs ein soziales Projekt, zu dem viele Experten und humanitäre Organisationen beitrugen. Und das aus gutem Grund: die 11 Mitglieder der Familie Enache hatten ein Leben au‎ßerhalb der Gesellschaft geführt, ohne Identitätspapiere, ohne Bildung, ohne Zugang zu medizinischer Versorgung. Mittlerweile sind alle 9 Kinder dieser Familie behördlich registriert, sind in der Schule eingeschrieben und werden regelmä‎ßig von Ärzten besucht. Die Erwachsenen ihrerseits haben feste Arbeitsplätze. Radu Ciorniciuc sagte, was ihn dazu bewegt habe, den Film zu machen, seien widersprüchliche Aspekte:



    Zum einen wusste ich, dass sie aus prekären Verhältnissen stammen, zum anderen war ich sehr beeindruckt vom Zugehörigkeitsgefühl untereinander — diese Menschen sind in der Tat eine Familie, sie sorgen füreinander. Das ist eigentlich der Grund, warum ich diese Geschichte erzählen wollte, weil sie mich als Familie und wie sie miteinander umgingen, trotz der materiellen Schwierigkeiten, total beeindruckt haben. Das war für mich nicht neu, es war aber etwas, was ich vergessen hatte, denn ich bin früh von zu Hause weggegangen und ich hatte beinahe vergessen, wie es ist, deine Brüder und Eltern nah zu haben. Deswegen wollte ich aus dieser facettenreichen Geschichte mehr als eine Reportage machen. Dank dieses Films habe ich weniger Angst vor der Liebe und der damit verbundenen Vulnerabilität.“

  • „Acasă”/„Acasă, My Home”, documentarul de debut al regizorului Radu Ciorniciuc

    „Acasă”/„Acasă, My Home”, documentarul de debut al regizorului Radu Ciorniciuc

    Prezentat în secţiunea World
    Cinema Documentary a celei de-a 42-a ediţii a Sundance Film Festival, Acasă, My Home, documentarul de debut al regizorului Radu Ciorniciuc,
    a câştigat Premiul Special al Juriului pentru Imagine (World Cinema Documentary
    Special Jury Award for Cinematography), fiind apreciate fluiditatea şi
    tenacitatea mişcărilor camerei
    .

    Imaginea
    filmului este semnată de Radu Ciorniciuc şi Mircea Topoleanu. Filmul regizat de
    Radu Ciorniciuc ar fi urmat să deschidă și cea de-a 13-a ediție a festivalului
    One World Romania, amânat din cauza pandemiei de coronavirus. Acasă, My
    Home spune povestea unei familii care a trăit timp de 20 de ani în
    sălbăticia din Delta Văcărești, până când locul a căpătat statutul de zonă
    protejată – Parcul Natural Văcărești – primul parc natural urban din România.
    Timp de patru ani, regizorul Radu Ciorniciuc a urmărit marea aventură prin care
    a trecut familia Enache: de la o viață în completă armonie cu natura, la traiul
    plin de provocări din marea junglă urbană a capitalei. Radu Ciorniciuc,
    reporter special, este unul dintre co-fondatorii Casei Jurnalistului, realizator
    a numeroase reportaje pentru The Guardian, Al-Jazeera, Channel 4 News, ZDF, și a
    fost premiat național și internațional la Premiile Superscrieri (Superscrierea
    anului 2014), Royal Television Society UK (2014), Amnesty International UK
    (2014) și Harold Wincott Award for Business Economic and Financial Journalism
    (2016).

    Am vorbit cu Radu Ciorniciuc
    despre trecerea de la jurnalism la film documentar: La
    mine a venit cumva naturală trecerea, în sensul că în reportajele pe care le
    făceam la Casa Jurnalistului priveam întotdeauna în subiecte şi valoarea de documentar.
    Şi în cazul Acasă, My Home mi-am dat seama că n-aveam cum să spun povestea doar
    cu instrumentele limitative ale reportajului. A fost momentul în care am
    încercat să caut modalități de a spune povestea asta, de a o spune
    cât mai aproape de felul în care o aveam în minte. Pentru mine acești patru
    ani, cât a durat lucrul la Acasă, au fost o şcoală de film foarte
    bună, am participat la multe workshopuri din Europa unde am cunoscut
    profesioniști de la care am învățat foarte mult, uneori dureros de mult. Totul
    a venit din nevoia de a spune povestea aceasta într-un mod mai profund și mai
    complex decât aș fi putut s-o fac printr-un reportaj.



    Acasă, My Home a fost unul dintre
    filmele favorite ale publicului la Sundance 2020, subliniind portretele
    emoționante ale celor mai tineri din familia Enache și provocările pe care le
    înfruntă, într-o perioadă în care mulți copii cresc cu iPads ca parte obișnuită
    a divertismentului zilnic
    a scris publicația SOUNDVENUE.

    Radu
    Ciorniciuc: Aş putea
    spune că Acasă, my Home e filmul dramei unei
    familii. Filmul este povestea acestei familii, întinsă pe patru ani, am filmat
    aproape doi ani cu ei în Delta Văcăreşti. Apoi, încă aproape doi ani am
    filmat după ce ei s-au stabilit în oraş, în timpul procesului lor de integrare
    socială. Este un documentar realizat în colaborare cu coscenarista Lina Vdovîi
    și cu Mircea Topoleanu. Nici unul dintre noi nu avea experienţă în
    cinematografie, însă am reuşit să colaborăm, iar de la un moment dat ni s-a
    alăturat şi un producător cu experienţă.

    Oricum, pentru că suntem jurnalişti şi
    am avut acces la nişte canale prin care am comunicat mereu cu publicul,
    proiectul devenise destul de vizibil. A fost şi încercarea de a consolida
    proiectul social pe care l-am pornit şi care şi-a propus o tranziţie mai puţin
    traumatizantă a copiilor şi a părinţilor lor, eforturi care au fost susţinute
    şi de public. Datorită celor care ne-au susţinut am putut realiza acest
    proiect multimedia, Acasă. Este un album făcut de copii în primul lor
    an de tranziţie, când au documentat perioada de la plecarea din Deltă până la
    terminarea primului an de şcoală. Până atunci, ei nu mai fuseseră niciodată la
    şcoală.



    Echipa filmului a dezvoltat, în același timp, și un
    proiect social la care au contribuit nenumărați specialiști și organizații
    umanitare. Cei 11 membri ai familiei au trăit izolați de societate: fără
    documente, fără educație sau acces la sănătate. Acum, toți cei nouă copii din
    familia Enache au acte, merg la școală, sunt văzuți în mod regulat de medici,
    iar adulții au locuri de muncă.

    Radu Ciorniciuc: Au fost niște
    lucruri foarte contradictorii care m-au determinat să fac filmul. Vedeam că au
    o condiție socială destul de precară, însă ce m-a
    fascinat la oamenii ăştia a fost sentimentul de familie și faptul că exista
    acolo o grijă între oamenii din familie pentru ceilalți. Și venind după niște
    ani petrecuți în străinătate, niște ani în care am muncit foarte mult, eram
    aproape de burnout, cu atât mai mult am fost fascinat de acești oameni. Asta
    m-a și ținut legat de povestea asta, felul în care erau împreună oamenii ăştia,
    felul în care relaționau între ei, dincolo de starea lor materială precară.

    Pentru
    mine nu era nou, dar era ceva de care uitasem. Eu am plecat foarte devreme de
    acasă și cumva uitasem ce înseamnă să ai niște frați lângă tine, să ai părinți
    care îți poartă de grijă. Asta m-a împins să-mi doresc să fac mai mult decât un
    reportaj din povestea asta. Și, cumva, filmul ăsta m-a făcut să-mi fie mai
    puţin frică de dragoste şi de vulnerabilitate.

  • Sundance-Filmfestival: zwei rumänische Produktionen erregen Aufsehen

    Sundance-Filmfestival: zwei rumänische Produktionen erregen Aufsehen

    Auf dem 42. Sundance-Filmfestival hat der Debütfilm des Filmemachers Radu Ciorniciuc Acasă“ den Sonderpreis der Jury für das beste Bild erhalten. Die rumänische Produktion feierte beim Dokumentarfilm-Wettbewerb des Festivals ihre Premiere. Die rumänische Dokumentation stand im Wettbewerb neben 12 anderen Produktionen, die aus insgesamt 14.000 Filmen ausgewählt wurden.



    Acasă — My Home“ erzählt die Geschichte einer Familie, die etwa zwanzig Jahre lang im wilden Văcăreşti-Delta am Rande der rumänischen Hauptstadt lebte, einem verlassenen Ort, der zu einem Schutzgebiet und dem ersten städtischen Naturpark Rumäniens erklärt wurde. Vier Jahre lang verfolgte der Regisseur Radu Ciorniciuc das gro‎ße Abenteuer“, das die Familie Enache erlebt hat, ihren Weg von einem Leben in perfekter Harmonie mit der Natur zu einem Leben im Gro‎ßstadtdschungel.



    Gleichzeitig startete sein Team ein soziales Projekt, zu dem viele Experten und humanitäre Organisationen beitrugen. Und das aus gutem Grund: die 11 Mitglieder der Familie Enache hatten ein Leben au‎ßerhalb der Gesellschaft geführt, ohne Identitätspapiere, ohne Bildung, ohne Zugang zu medizinischer Versorgung. Mittlerweile sind alle 9 Kinder dieser Familie behördlich registriert, sind in der Schule eingeschrieben und werden regelmä‎ßig von Ärzten besucht. Die Erwachsenen ihrerseits haben feste Arbeitsplätze. Dazu der Regisseur:



    »Acasă — mein Zuhause« ist ein Familiendrama, würde ich sagen. Zwei Jahre lang haben wir das Leben der Familie Enache im Văcăreşti-Delta gefilmt und weitere zwei Jahre lang haben wir ihren Prozess der sozialen Integration verfolgt. Dieser Dokumentarfilm entsteht in Zusammenarbeit mit der Drehbuchautorin Lina Vdovîi und Mircea Topoleanu. Keiner von uns hatte Filmerfahrung. Dann kam ein Produzent zu uns, der bereits in diesem Bereich gearbeitet hatte. Au‎ßerdem hatten wir als Journalisten Zugang zur Öffentlichkeit, und unser Projekt gewann immer mehr an Sichtbarkeit. Hinzu kam der Versuch, den Kindern und Eltern einen weniger traumatischen Übergang von einem Leben in das nächste zu ermöglichen. Es ist den Menschen zu verdanken, die uns unterstützt haben, dass wir dieses Multimediaprojekt auf die Beine stellen konnten. Unter anderem haben die Kinder in ihrem ersten Übergangsjahr ein Album produziert, in dem sie ihr Leben vom Zeitpunkt, an dem sie das Delta verlie‎ßen, bis zum Ende des ersten Schuljahres dokumentiert haben. Vorher waren sie noch nie in der Schule gewesen.“




    Colectiv“ ist eine Dokumentation, die die Ereignisse der Ermittlungen des ersten Jahres nach dem tragischen Brand vom 30. Oktober 2015 im Bukarester Nachtclub Colectiv beschreiben, bei dem 66 Menschen starben und 200 verletzt wurden. Der Film beleuchtet die Beziehung zwischen den Behörden und den Journalisten bei ihrem Versuch, die Wahrheit zu finden. Vor Sundance wurde der Film von Alexander Nanau bei den Filmfestspielen von Venedig und Toronto gezeigt. In den USA war er der einzige Dokumentarfilm in der Sektion Spotlight“, der den au‎ßergewöhnlichen Produktionen des letzten Jahres gewidmet ist. Bei Colectiv“ geht es um Menschen, die gegen das System kämpfen, um den feinen Unterschied zwischen Wahrheit und Lüge, um Mut und Verantwortung. Der Regisseur Alexander Nanau kommt zu Wort mit Einzelheiten:



    Ich dachte, es wäre notwendig, diese Geschichte zu erzählen, zu erzählen, was passiert ist, um den Transformationsprozess zu verstehen, den die rumänische Gesellschaft durchläuft. Ich habe ein Team zusammengestellt, das für die Dokumentation zuständig war, wir haben das Thema in all seinen Aspekten recherchiert. Wir mussten uns auf die Presse konzentrieren, da die Presse als einzige in der Lage war, das wahre Verhältnis zwischen Macht und Bürger zu zeigen. Deshalb haben wir uns entschieden, die Geschichte mit den Augen der Presse zu erzählen. Damals wagten es nur drei Journalisten der Zeitung »Gazeta Sporturilor«, nämlich Cătălin Tolontan, Mirela Neag und Răzvan Luţac, Fragen zu stellen. In allen Medien haben die Verantwortungsträger nur gelogen, wir wurden mit einer totalen Desinformation konfrontiert. So hie‎ß es beispielsweise, dass es möglich sei, die Opfer in Rumänien zu operieren, weil es in den rumänischen Krankenhäusern die notwendigen Voraussetzungen gegeben hätte, während das Team der »Gazeta Sporturilor« entdeckte, dass die Station für Schwerbrandverletzte im Bukarester Krankenhaus Floreasca in Wirklichkeit geschlossen war. An diesem Punkt wurde uns klar, dass es dazu noch mehr zu sagen gab. Und da das Team von Cătălin Tolontan für seine Untersuchungen bekannt war, beschlossen wir, mit ihnen zu sprechen, um zu sehen, ob sie neue Informationen gefunden hatten, um diese Lüge der rumänischen Behörden aufzudecken. Zuerst waren sie sehr zurückhaltend, aber da unser Team auch solide Nachforschungen zu diesem Thema angestellt hatte, begannen sie, uns zu vertrauen, und so startete unsere Zusammenarbeit. Während der Dreharbeiten hatten wir das Gefühl, einem echten, vom Alltag inspirierten Thriller zu folgen.“


  • Filme românești selecționate la festivalul Sundance

    Filme românești selecționate la festivalul Sundance

    La Club Cultura ne
    întâlnim cu Radu Ciorniciuc şi Alexander Nanau, regizorii români selecţionaţi
    la Festivalul de Film de la Sundance, cel mai cunoscut festival de film
    independent din Statele Unite, care are loc în perioada 23 ianuarie – 2
    februarie. colectiv, filmul lui Alexander Nanau a fost selectat la categoria
    Spotlight, în timp ce Acasă, filmul lui Radu Ciorniciuc, este prezentat în
    secţiunea World Cinema Documentary Competition.

    Filmul colectiv, realizat
    de Alexander Nanau, a fost selectat la Festivalul de Film Sundance, după
    succesul premierelor de la Veneția și Toronto. Este singurul film documentar
    care va fi proiectat în secțiunea Spotlight a festivalului, un tribut pentru
    titlurile de excepție care au avut premiera mondială cu un an în urmă. Filmul,
    un documentar observaţional, urmărește evenimentele primului an de la tragedia
    din clubul Colectiv din Bucureşti (unde a izbucnit un incendiu pe 30 octombrie
    2015, soldat cu 66 de victime) și se concentrează pe relația dintre autorități
    și jurnaliști în încercarea de a afla adevărul.

    colectiv este despre oameni
    versus sistem, linia fină dintre adevăr și minciună, despre curaj și
    responsabilitate.

    Regizorul Alexander Nanau: Am decis că trebuie spusă o poveste despre ce s-a întâmplat, că
    trebuie înţeles procesul care are loc în societatea românească. Am pus cap la
    cap o echipă de documentare, am documentat povestea în toate direcţiile şi,
    împreună cu Antoaneta Opriş, coautoarea filmului, mi-am dat seama că trebuie să
    ne concetrăm pe presă, pentru că presa ar putea descifra relaţia dintre putere
    şi cetăţean.

    Şi am ales să spunem povestea prin ochii presei pentru că la acel
    moment, presa, mai exact echipa de la Gazeta Sporturilor, formată din Cătălin
    Tolontan, Mirela Neag şi Răzvan Luţac, era singura care începuse să pună
    întrebări. În rest, în toată media, oficialii minţeau şi dezinformau. Spuneau
    că victimele pot fi operate în România pentru că există condiţii, în timp ce
    echipa de la Gazeta Sporturilor a descoperit că unitatea pentru arşi de la Spitalul
    Floreasca, unde se spunea că urmează să fie operate victimele incendiului era
    de fapt închisă. Aşa ne-am dat seama că din toată povestea asta poate ieşi mai
    mult.

    Pentru că echipa condusă de Cătălin Tolontan era cunoscută pentru
    investigaţii şi atunci ne-a venit ideea să mergem către ei să-i întrebăm dacă
    au ceva în plus, ceva nou la care lucrează pentru a deconspira această minciună
    a statului şi dacă ne pot lăsa să urmărim felul în care documentează subiectul.
    La început au fost foarte reticenţi, dar văzând că şi echipa noastră a
    investigat atât de profund subiectul, au prins curaj şi încredere în noi şi am
    început să colaborăm. Şi, pe măsură ce filmam, ne-am dat seama că documentăm un
    thriller desprins din viaţă.

    Acasă, My Home, filmul
    de debut al regizorului Radu Ciorniciuc, spune povestea unei familii care a
    trăit timp de 20 de ani în sălbăticia din Delta Văcărești, până când locul a
    căpătat statutul de zonă protejată – Parcul Natural Văcărești – primul parc
    natural urban din România. Timp de patru ani, regizorul Radu Ciorniciuc a
    urmărit marea aventură prin care a trecut familia Enache: de la o viață în
    completă armonie cu natura, la traiul plin de provocări din marea junglă urbană
    a capitalei.

    Echipa filmului a dezvoltat, în același timp, și un proiect social
    la care au contribuit nenumărați specialiști și organizații umanitare. Cei 11
    membri ai familiei au trăit izolați de societate: fără documente, fără educație
    sau acces la sănătate. Acum, toți cei nouă copii din familia Enache au acte,
    merg la școală, sunt văzuți în mod regulat de medici, iar adulții au locuri de
    muncă stabile.

    Jurnalistul şi regizorul Radu Ciorniciuc: Aş putea spune că Acasă, my Home e filmul
    dramei unei familii. Filmul este povestea acestei familii întinsă pe patru ani,
    am filmat aproape doi ani cu ei în Delta Văcăreşti, şi apoi încă aproape doi
    ani cu ei în oraş, în timpul procesului lor de integrare socială. Este un
    documentar realizat în colaborare cu coscenarista Lina Vdovîi, apoi s-a
    alăturat proiectului şi Mircea Topoleanu.

    Nici unul dintre noi nu avea
    experienţă în cinematografie, însă am reuşit să colaborăm, iar de la un moment
    dat ni s-a alăturat şi un producător cu experienţă. Oricum, pentru că suntem
    jurnalişti şi am avut acces la nişte canale prin care am comunicat mereu cu
    publicul, proiectul devenise destul de vizibil. A fost şi încercarea de a
    consolida proiectul social pe care l-am pornit şi care şi-a propus o tranziţie
    mai puţin traumatizantă a copiilor şi a părinţilor lor, eforturi care au fost
    susţinute şi de public.

    Datorită celor care ne-au susţinut am putut realiza
    acest proiect multimedia, Acasă. Un album făcut de copii în primul lor an de
    tranziţie, când au documentat perioada de la plecarea din Deltă până la terminarea
    primului an de şcoală. Până atunci, ei nu mai fuseseră niciodată la şcoală.

  • Jurnal românesc – 26.12.2019

    Jurnal românesc – 26.12.2019

    O
    naţie este moartă fără artă,
    afirmă soprana Angela Gheorghiu, într-un interviu
    acordat AGERPRES, în care face referire şi la cel mai nou disc al său -
    ‘Plaisir d’amour’.
    Artista mai vorbeşte şi despre relaţia cu România, dar şi
    despre situaţia din ţara noastră, la 30 de ani de la Revoluţie. ‘Nu am divorţat
    de România. Chiar dacă sunt divergenţe sau chiar dacă mulţi oameni din România
    n-au ştiut cum să mă privească sau să se comporte, nu m-am supărat iremediabil
    niciodată’
    , mărturiseşte Angela Gheorghiu.

    In general îmi place să fiu un om
    pozitiv, să las uşi deschise. Poate că ai o perioadă, ai o furie mai mare şi
    atunci spui ‘Gata, niciodată nu mai vin în România!’. Nu există aşa ceva! Sunt
    româncă şi tot ce este legat de România… în momentul în care am o ocazie, uşa
    eu o deschid,
    a adaugat Angela Ghiorghiu in interviul pe care il puteti citi
    integral pe site-ul Agerpres.


    Acasă, My Home filmul de debut al
    regizorului Radu Ciorniciuc, va avea premiera internațională în competiția de
    film documentar din cadrul celui mai cunoscut festival de film independent din
    Statele Unite ale Americii – Sundance Film Festival,
    care are loc în perioada
    23 ianuarie – 2 februarie 2020.


    Lungmetrajul românesc este unul din cele 12 titluri selectate pentru competiția
    internațională de film documentar a festivalului, din peste 14.000 de filme din
    întreaga lume. Acasă spune povestea unei familii care a trăit timp de 20 de
    ani în sălbăticia din Delta Văcărești, până când locul a căpătat statutul de
    zonă protejată – Parcul Natural Văcărești – primul parc natural urban din
    România.


    Timp
    de patru ani, regizorul Radu Ciorniciuc a urmărit marea aventură prin care a
    trecut familia Enache: de la o viață în completă armonie cu natura, la traiul
    plin de provocări din marea junglă urbană a capitalei. Echipa filmului a
    dezvoltat, în același timp, și un proiect social la care au contribuit
    nenumărați specialiști și organizații umanitare.

    Cei 11 membri ai familiei au
    trăit izolați de societate: fără documente, fără educație sau acces la
    sănătate. Acum, toți cei nouă copii din familia Enache au acte, merg la școală,
    sunt văzuți în mod regulat de medici, iar adulții au locuri de muncă stabile.

    Radu Ciorniciuc este reporter
    special și regizor de film. Este unul dintre co-fondatorii Casei Jurnalistului,
    a realizat reportaje pentru The Guardian, Al-Jazeera, Channel 4 News și a obtinut
    numeroase premii nationale si internationale din domeniul jurnalismului.






    Unul dintre cele mai așteptate
    documentare în 2020, Colectiv, realizat de Alexander Nanau, a fost
    selectat la Sundance – cel mai mare festival al cinematografului independent
    din Statele Unite ale Americii, în secțiunea Spotlight.


    Colectiv este
    un documentar observațional despre evenimentele primului an de la tragedia din
    clubul Colectiv. Filmul urmărește povestea anului 2016 și se concentrează pe
    relația dintre autorități și jurnaliști în încercarea de a afla adevărul. Colectiv
    este despre oameni versus sistem, linia fină dintre adevăr și minciună, despre
    curaj și responsabilitate.

    A avut premiera mondială în selecția oficială – în
    afara competiției la Festivalul Internațional de Film de la Veneția 2019, a
    fost proiectat la Festivalul Internațional de Film de la Toronto și a primit
    premiul pentru Cel mai bun film documentar în Competiția Internațională la a
    cincisprezecea ediție a Festivalului de Film de la Zurich.


    După
    premierele de la Veneția și Toronto, unde a primit cronici pozitive și a
    stârnit reacții covârșitoare, Colectiv va fi singurul film documentar proiectat
    în secțiunea Spotlight la Festivalul de Film Sundance care se va desfasura
    intre 23 ianuarie- 2 februarie 2020, iar lansarea în cinematografele din
    România va avea loc în primăvara lui 2020.



    Cadoul de Crăciun, un
    scurtmetraj de Bogdan Mureşanu, a fost inclus pe lista scurtă de propuneri
    pentru nominalizare la Oscar 2020,
    a anunțat publicația Variety,
    citată de Mediafax. Filmul, recent premiat pentru Cel mai bun scurtmetraj de
    Academia de Film Europeană si castigator al mai multor premii din domeniul
    cinematografiei, îi are în rolurile
    principale pe Ioana Flora și Adrian Văncică.

    Scurtmetrajul spune povestea unei familii din
    București, petrecută în seara de 20 decembrie 1989. Copilul le povestește
    părinților că i-a trimis deja o scrisoarea lui Moş Gerilă în care
    îi cere lucruri pentru toată familia și că a ținut cont și de dorințele lor,
    mai ales cea a tatălui care voia să moară dictatorul Ceaușescu. Nominalizările la premiile Oscar 2020 vor fi
    anunțate pe 13 ianuarie, iar gala va avea loc pe 9 februarie.







    Un număr de 262 de medici din R.
    Moldova și-au depus, în ultimii doi ani, dosarele pentru a obține drept de practică
    pe teritoriul României,
    noteaza Romanian
    Global News. La comisiile mixte de recunoaștere a documentelor eliberate în
    stânga Prutului sunt pe moment 174 de dosare, iar pentru 88 de dosare au fost
    făcute solicitări de completare.


    Din numărul total al
    solicitărilor, doar pentru șase dosare a fost dat avizul Colegiului Medicilor
    din România și au fost întocmite documentele de recunoaștere potrivit HG
    764/2017. Ceea ce este și mai important e că mulți dintre cei care și-au depus
    dosarele au deja oferte în diverse unități sanitare/medicale din țară.

    Ceea ce
    este și mai grav e că în cazul majorității dosarelor anumite documente nu mai
    sunt la zi și, prin urmare, persoanele respective sunt nevoite să reînceapă
    procesul anevoios presărat cu multe impedimente din partea autorităților de la
    Chișinău prin care să facă rost de acele documente,
    a declarat, săptămâna
    trecută, deputatul Constantin Codreanu în Parlamentul României.


    Parlamentarul, originar
    din Basarabia susține că a primit asigurări de la noul ministru al Sănătății de
    la București că procesul de echivalare a diplomelor medicilor din Republica
    Moldova va fi deblocat în scurt timp.