Un oarfăn lo nă nveastă
Ţe ahănt eara muşată,
Că şapte hori s-imnare
Ca năsă nu-afl’i altă.
Ş-andol’i băna ghine,
Cum deade Dumnidzău.
Ăn casă, căndu-i vreare,
Băneadză ş-cama arău.
Cum deade Dumnidzău.
Ăn casă, căndu-i vreare,
Băneadză ş-cama arău.
Dicât — l’irtaţ-ńi zborlu –,
Un preftu dit viţińi
Ni măcă, ni poa-s-doarmă,
Tot şade ca pri schińi.
Un preftu dit viţińi
Ni măcă, ni poa-s-doarmă,
Tot şade ca pri schińi.
Căndu năsnşi-arucă ocl’il’i
Pri nveasta, piruşana,
Tru inima-a lui chică
Şi l’i-si tucheaşti bana.
Şi dzuua-aclo l’i-u mintea,
Pri nveasta, piruşana,
Tru inima-a lui chică
Şi l’i-si tucheaşti bana.
Şi dzuua-aclo l’i-u mintea,
Şi noaptea cătă-i mare;-
Alasă năs bisearica
Ş-tisaghie ş-cumnicare.
Tră plăngu-i corbul preftu.
Lăita-i di viţină
Ni ocl’il’i nu şi-analţă-
Făr suflit fu crăştina.
Ni ocl’il’i nu şi-analţă-
Făr suflit fu crăştina.
Ma foc easti bărbat-su,
Tu cheale-s plăscănească:
“Avdză? Şi-un drac di preftu
Mul’earea-ńi si-ńi mutrească?”
-“Aravdă”, l’i-dzăţe năsă;
“Că şi-u află ş-cama — ărău;
Bărbate nu ti aprinde,
Pălteaşte Dumnidzău”.
“Că şi-u află ş-cama — ărău;
Bărbate nu ti aprinde,
Pălteaşte Dumnidzău”.
Aravdă; dicăt, frate,
Vedz, Domnul nu pălteaşte:
Di multe lucre ţe are,
Năs preftul lu agărşeaşte.
Vedz, Domnul nu pălteaşte:
Di multe lucre ţe are,
Năs preftul lu agărşeaşte.
Agiumse laia nveastă
Dit poartă s-nu poa-s-easă,
Că fantase dininte
L’i sta aţel cu arasă.
Că s-duţe la făntănă,
La moară ică-n vale,
Dimneaţa, prăndzu, seara
Va-l’i easă el ăn cale.
La moară ică-n vale,
Dimneaţa, prăndzu, seara
Va-l’i easă el ăn cale.
-“Ş-ahănte nu-s aravdă”,
Bărbat-su-l’i dzăse ună-oară;
“Agiumsim lea mul’eare,
S-nă faţem zbor ăn hoară”.
Bărbat-su-l’i dzăse ună-oară;
“Agiumsim lea mul’eare,
S-nă faţem zbor ăn hoară”.
Ş-alantă dzuu, – di dimneaţa,
Să scoala dit hărghie:
Ştea oara căndu preftul
S-duţea la liturghie.
Să scoala dit hărghie:
Ştea oara căndu preftul
S-duţea la liturghie.
Muntreaşte căndu s-alină
Ăn sus ca s-da cămbana:
“Afendu, fa-s-ţ-cruţea;
Păn tora ţă fu bana!”
Ăn sus ca s-da cămbana:
“Afendu, fa-s-ţ-cruţea;
Păn tora ţă fu bana!”
Ş-cănd preftul tradze funea
Ş-uhteadză ti mul’eare,
S-alină el pri-agalea
Şi-l mută di cicioare.
Ş-uhteadză ti mul’eare,
S-alină el pri-agalea
Şi-l mută di cicioare.
-“Aua ti-am, ore prefte!
Şi-ma s-ţă vină ghine,
S-urseşti şi-altă oară
S-aladz după viţine”.
Şi-ma s-ţă vină ghine,
S-urseşti şi-altă oară
S-aladz după viţine”.
Şi-l mută, – apoia l-pindze;
Ş-di nsus di la cămbană,
Tu alantă lume s-duse,
Că vrea mul’eare xeană.
Ş-di nsus di la cămbană,
Tu alantă lume s-duse,
Că vrea mul’eare xeană.
Şi-n hoară-i dăndănae.
Ţi semnu,ş-ţi ciudie!
Un preft să-şi frăngă caplu
N-dzuuă di Stă-Mărie!
Ţi semnu,ş-ţi ciudie!
Un preft să-şi frăngă caplu
N-dzuuă di Stă-Mărie!
Iar omlu s-duse acasă.
-“Bărbate”, năsă- l’i-greaşte,
“Nu-ţ dzăş că Dumnidzălu
L’i-u aduţe ş-l’i-u plăteaşte?”
-“Plăteaşte nu-i minciună”,
Bărbat-su toarnă zborlu;
“Ma şi-omlu va s-l’i agiută,
Să-l’i scoală şi el ciciorlu”.
Bărbat-su toarnă zborlu;
“Ma şi-omlu va s-l’i agiută,
Să-l’i scoală şi el ciciorlu”.