Tag: Banat

  • The Arad Museum Compound

    The Arad Museum Compound

    Western Romanias region of Banat, which is a multiethnic and multicultural region, also boasts lots of tourist assets, thanks to both its landscape and townscape. Two of Romanias most beautiful cities can be found in Banat, Timisoara and Arad. As for the latter town, the Culture Palace stands out thanks to its exterior and interior designs. The Culture Palace is a component of Arads Museum Compound. Visiting it is just like taking a tour of various regions of the country. The director of Arads Museum Compound, Peter Hugel, has referred to the institution he runs and has extended us an invitation to visit it.



    Peter Hugel: The main building of the Museum in Arad is the Culture Palace, situated downtown and a landmark of the city. It was inaugurated in 1913 and designed to host the local museum, the philharmonics and the library. The museum proper is a bit older, having been opened as early as 1893, on the premises of a building offered temporarily, on loan, by the State Theater. Twenty years later, it finally received its headquarters, at the Culture Palace. Today the building plays host to archaeology, history and natural sciences exhibitions and it also has numerous storage rooms. Another building is housing the Art Museum, the former Agricultural Palace, an architectural gem located in the city center, and completed in 1908. Apart from these, the museum also owns other buildings across the county, in Siria, where you can find the Ioan Slavici Memorial House, the Emil Montia Memorial Museum housed by the Bohus Castle, an emblematic building for the western part of the country. At the same time, in Lipova, we have another historical building, which houses the Sever Bocu Memorial. We should also mention the art collection and the Eugenia and Eugen Popa Memorial House in Savarsin, actually a family mansion, which was donated to our museum.



    One of Arads landmarks, the Culture Palace was designed as a museum from the very beginning.



    Peter Hugel: The Culture Palace was created by Arad architect Ludovic Szantay. The construction of a cultural palace in Arad was an earlier wish of the towns municipality and intellectuals. It was the initiative of a cultural society founded in 1891, which wanted to be in line with the cultural movement that swept Europe in late 19th century. There were not enough funds at the time, but in the early 20th century, the municipality, with financial aid from Budapest, initiated an international project competition, with 27 European architects taking part. In the end, none of the competitors was declared winner, and Arads architect, Szantay, received the task of blending most elements from the competing projects into an original one. Thats how the Culture Palace came into being. It has a composite style because the architect tried to combine all the styles in the county of Arad at that time in a single building. So, the frontal part is in the classical style, the rear building is in the Romantic style, resembling the inner tower of the Soimus fortress. The building was designed to house the museums relic collection, comprising pieces from the 1848 Revolution, including bones of the generals executed in October 1949. The building also resembles the Mausoleum in Halikarnassus. The interior has several large halls with natural skylights, which were specifically designed for the citys art gallery, which benefited from a special donation from Budapest, back in 1913.“



    Although the art gallery was initially housed by the Culture Palace, its headquarters were moved and reopened in a new format in 2014.



    Peter Hugel: “At that time we made the decision that after having everything refurbished, we should reorganize the building in order to present the values of Arad, which are important to the locals who may want to learn more about their artistic past. Its also important for tourists and thats why we are showcasing paintings by painters born in Arad or who had connections or made a contribution to Arads heritage. We also have on display paintings from the interwar period, such as those signed by Grigorescu and Aman as well as from prominent contemporary artists from Arad, like Sever Frentiu and Ovidiu Maitec.



    Besides Romanian works of art on view at the Arad Museum, visitors can also admire European paintings belonging to various schools, Italian, Flemish and Dutch of the 16th and 17th centuries.

  • May 16, 2016 UPDATE

    May 16, 2016 UPDATE

    FREE TRADE AGREEMENT – Bulgaria and Romania might veto the EU Free Trade Agreement with Canada, because of the discriminatory treatment applied to the citizens of the two countries as regards the visa regime, New Europe reports. The two countries have issued a common letter, critical of the Canadian government and they sent it to the EU trade ministers, who joined in a meeting in Brussels last Friday. The letter, quoted by EUobserver, is written by the two countries ambassadors to the EU. The document shows that it will be very difficult for both the Bulgarian and Romanian governments to find arguments in support of adopting the Free Trade Agreement in their countries.



    ETHNIC ROMANIANS – A joint program marking the Day of the Romanians Around the World will be developed on May 28 and 29 by the Romanian Cultural Institute, the Bucharest-based “Eudoxiu Hurmuzachi Institute and the Romanian Foreign Ministrys Department of Policies for the Relation with the Romanians Around the World. The events will bring together representatives of the Romanian communities living in Romanias neighbourhood and in the Balkans, as well as prominent personalities of the Romanian Diaspora. The result of a fruitful partnership between the “Dimitrie Gusti National Village Museum, the “Carol I Central University Library and Agence Universitaire de la Francophonie, the program also includes a conference on the issue of national identity abroad and a fair of folk traditions specific to Romanian communities. Romanian traditional music recitals and folk dances will be performed by folk ensembles from Ukraine (the historical Maramures region), Serbia (the Timoc Valley), Bulgaria, the Republic of Moldova and Romania. Since 2015, the Day of the Romanians Around the World is celebrated on the last Sunday of May.



    SIMPLE MOTION-The Chamber of Deputies on Monday debated the simple motion against the agriculture minister, entitled “Achim Irimescu- the biggest disaster in the Romanian agriculture after December 1989. The motion was tabled by 84 MPs, members of the Social Democratic Party and of the Alliance of Liberals and Democrats in Romania, ALDE. Signatories to the motion have pointed out the flawed payment to farmers, the blocked investment in the irrigation infrastructure and the defective management in the Agriculture Ministry. A final vote on the aforementioned motion will be cast in a plenary session due on Tuesday, May 17.



    SWABIANS OF BANAT-The community of Transylvanian Saxons and Swabians is a priceless source for consolidating ties with Germany and Europe, Romanian Prime Minister Dacian Ciolos said on Sunday at the annual meeting of Swabians of Banat, which took place in Ulm, Germany. Ciolos, who paid a two-day visit to Germany, has praised the bilateral relations, which he described as “privileged, excellent relations with a long history. The Saxons came to southern Transylvania back in the 13th century, while the Swabians settled there in the 17th – 18th centuries. The community of ethnic Germans in this region stood at several hundred thousands between the two world wars but it barely numbers several tens of thousands nowadays.



    REACTIONS TO BMD IN EUROPE– Moscow and Minsk have agreed to draft joint measures in response to the installation of elements of the US anti-missile defence system in Europe, Belarusian foreign minister Vladimir Makei said fresh from the talks he had had with his Russian counterpart Sergey Lavrov. According to Makei, Moscow and Minsk share concern about the US anti-missile system in Europe. We recall that on Thursday, May 12, the “Aegis Ashore US anti-missile facility was inaugurated at the Deveselu base in Romania, and on May 13, a ceremony laying the foundation of a similar site was held in Redzikowo, Poland.



    DIPLOMACY- Foreign ministers of the EU, the USA and Libyas neighbouring countries convened in Vienna for talks over the situation in the north-African country of Libya, currently facing political divergences and Jihadi threats. According to France Press, the meeting came at a crucial moment, after ISIS Jihadists had extended their influence to the western city of Sirte and the failure of the UN-backed national unity government to impose itself after two months in power. The international community wants an executive capable of fighting the Jihadists and stemming migration towards Europe, France Press reports. Vienna will also be hosting a meeting of the international support group for Syria, agreed upon by US secretary of state John Kerry and the head of the Russian diplomacy Serghei Lavrov.



    CANNES-Romanian director Bogdan Miricas debut film “Dogs was premiered in Cannes, where it is presently running in the festivals “Un Certain Regard section. Another Romanian director, Alexandru Nanau has been awarded the France Culture Cinema prize in Cannes for a documentary entitled “Toto and his Sisters. The award is granted every year to the best production running in cinemas across France. Last week saw the screening of “Sieranevada by Cristi Puiu, a director who in 2005 reaped the “Un Certain Regard award for a feature film entitled “The Death of Mr. Lazarescu. “Sieranevada, which is currently running in the “Palme dOr section, has been well received by critics. Another Romanian film, “Bacalaureate, directed by Cristian Mungiu, a Palme dOr laureate in 2007 and currently at its third participation in the festival, is to be screened on Thursday. Romania is also being represented in Cannes by two short reels.



    TENNIS-Romanian tennis player Irina Begu has climbed up onto the 28th position in the WTA rankings made public today and will be a top-seeded player in Roland Garros, the years second Grand Slam tournament, which kicks off this week. This past Saturday Begu failed to go past the semi-finals, since she was defeated by the worlds number one tennis player Serena Williams. WTA top 100 players includes other Romanians as well. Best-placed is Simona Halep, ranking 6th. Monica Niculescu ranks 35th, while Sorana Carstea comes 100th. In the main draw at Roland Garros, joining Irina Begu are three other Romanians, Simona Halep, Monica Niculescu and Alexandra Dulgheru.



    SUPER MODEL OF THE WORLD – Bianca Nicole Draghiciu of Sibiu, in central Romania, has won the title of “’Super Model of the World, and the special prize of the jury, “’Best of the Best, in the international contest “Little Miss World Universe 2016, held in Bodrum, Turkey. At the end of five years of training in modelling, Bianca now boasts her own fashion show for children, on a Romanian television channel. She was followed in the contest by Elisabeta Titova and Albina Cercaska, both from Ukraine.


    (Translated by Daniel Bilt and Diana Vijeu)

  • Timişoara, ville des magnolias

    Timişoara, ville des magnolias

    Nous vous invitons aujourd’hui dans l’ouest de la Roumanie ; nous visiterons cette ville multiculturelle et romantique et découvrirons ses attractions. Bâtiments anciens, musées, places de rêve et une vieille ville avec un centre unique en Roumanie, formé de trois places, chacune avec un style architectural différent. Timişoara est une Europe en miniature, où cohabitent Roumains, Allemands, Serbes, Magyars, Croates, Slovaques et Bulgares.

    Diversité et culture, voilà les caractéristiques qui font de Timişoara la destination idéale pour les amateurs de tourisme culturel, dit Lucia Solomon, du Centre d’information touristique : « Timişoara est une ville avec une histoire et une culture riches. Beaucoup de touristes qui la visitent en sont impressionnés. La plupart des bâtiments que nous voyons aujourd’hui dans la ville ont été élevés après 1700. Les plus anciens sont en style baroque. Les touristes peuvent admirer aussi de nombreux bâtiments de style Art nouveau, une spécificité qui rend la ville similaire à d’autres villes européennes telles que Budapest et Vienne. La ville est traversée par le canal Bega, qui a eu un rôle important dans son développement. Plusieurs parcs s’égrènent le long du canal, et des allées sont aménagées pour la promenade ; de ce fait, les touristes peuvent se promener d’un bout à l’autre de la ville, d’un parc à l’autre, à pied ou à vélo. »

    Le décor printanier fourni par les magnolias est fréquent dans le paysage citadin. Depuis quelques années, les arbres aux fleurs blanches ou roses sont présents dans les parcs publics et sur les bords de la rivière Bega. Le magnolia a été apporté en Roumanie à la fin du XIXe. Dans cette promenade, à pied ou à vélo, vous pourrez admirer ces si jolies fleurs, mais vous aurez l’occasion de remarquer aussi la jeunesse de cette ville.

    Lucia Solomon : « Timişoara est une ville jeune si l’on pense qu’elle a sept universités, avec environ 50.000 étudiants. Cela se sent à chaque rentrée universitaire, quand les rues fourmillent de jeunes gens. Le vieux centre-ville a été rénové cette année et l’on est en train d’y aménager des rues piétonnes, ainsi que les places qui accueillent nombre de terrasses. La nuit tombée, la ville s’anime et l’on a l’embarras du choix. L’orchestre philharmonique de la ville donne des concerts de haute qualité, tandis que les spectateurs sont attendus à l’Opéra de Timisoara avec ses trois théâtres : roumain, allemand et magyar. En outre, plusieurs festivals sont organisés tout au long de l’année. Certains d’entre eux ont déjà une vieille tradition: le festival Plai, le Festival de Jazz, la Timişoara musicale, Bega Boulevard, pour n’en citer que quelques-uns, très prisés aussi bien par les locaux que par les touristes. »

    Timişoara est en lice pour le titre de Capitale européenne de la culture en 2021. Il n’y a rien d’étonnant à cela, car c’et la ville roumaine qui abrite le plus grand ensemble d’édifices historiques. Sur les 15 mille bâtiments de la ville, pas moins de 13 mille sont classés monuments historiques. Timisoara est aussi la première ville d’Europe aux rues éclairées à l’électricité. C’est toujours là que l’on retrouve la plus ancienne brasserie d’Europe du sud-est, dont la construction remonte à 1718. Timisoara est en outre l’unique ville d’Europe à disposer de trois théâtres d’Etat, en trois langues. La petite Vienne, comme elle était appelée par le passé, Timişoara doit son renommé, entre autres, aux concerts qu’elle accueillait et à l’affiche desquels figuraient de grands noms, dont Johannes Brahms, Bela Bartok, Enescu, Johann Strauss ou Liszt.

    La Philharmonie Banatul tente d’attirer la jeunesse en proposant des concerts inédits, précise son directeur, Ioan Coriolan Gârboni : « Nous avons baissé la barre un tout petit peu. Au lieu d’un concert sérieux, en salle, suivi par 100, 200 spectateurs, je préfère organiser un concert en plein air et attirer une dizaine de milliers de spectateurs, même si, vu les conditions, la qualité du son est moindre. C’est dire que ce type de concerts a un fort impact sur le public, y compris sur les jeunes. Nous donnons même des concerts dans les grottes. Nous avons accueillis des solistes et des orchestres mondialement connus, dont l’Orchestre royal du DanemarK. Et comme cette activité a désormais une certaine tradition, nous recevons chaque année la visite de nos spectateurs fidèles, qui viennent de d’Israël, des Etats-Unis, du Canada, de Hongrie, d’Autriche. »

    Si vous envisagez d’y rester plus longtemps, n’hésitez pas à découvrir les alentours de la ville de Timisoara. L’invitation vous est lancée par Lucia Solomon, du Centre d’information touristique : « Non loin de Timişoara se trouvent les caves à vin de Recaş et de Petrovaselo, très recherchées pour leurs vins. On peut aussi visiter la station de Buziaş, réputée pour ses eaux minérales. Plus loin, on découvre les Monts du Banat et l’on peut même aller jusqu’au bord du Danube. Certains de nos visiteurs choisissent de se rendre au Château de Hunyadi, à Hunedoara, cet autre lieu d’attraction pour les étrangers. »

    Timişoara compte plus de 100 hôtels et pensions touristiques, totalisant 5.300 places d’hébergement. Détail important: on peut facilement atteindre la ville, en voiture, en empruntant l’autoroute qui la relie au reste de l’Europe. Enfin, n’oublions pas la voie aérienne, l’aéroport de Timişoara étant le deuxième plus grand du pays, après celui de la capitale, Bucarest. (Trad. : Ligia Mihaiescu, Mariana Tudose)

  • Mâncăruri din Banat

    Mâncăruri din Banat

    Banatul are o gastronomie distinctă, puternic influenţată de cea austro-ungară. Cumva este apropiată de
    gastronomia din Transilvania, însă în gastronomia Banatului întâlnim şi
    influenţe meridionale, datorită apropierii geografice de Grecia şi Italia, dar
    ea este influenţată şi de vecinătatea cu Serbia. Bucătăria bănăţeană se remarcă
    prin mâncăruri cu multe grăsimi, dar hrănitoare şi gustoase. Se foloseşte
    preponderent carnea de porc, de vită sau de pui, legumele sunt călite în untură
    sau în ulei, iar la sosuri se foloseşte făina pentru ca acestea să fie mai
    consistente.


    Caracteristică
    Banatului este zupa, adică supa cu carne
    de pasăre şi cu tăiţei de casă. Este un fel care
    este servit în mod tradiţional la sfârşit de săptămână, atunci când familia se
    reuneşte la masă. Conform tradiţiei, se foloseşte o pasăre de curte, iar
    tăiţeii sunt pregăţiţi în casă, cu făină şi cu ou. Aceşti tăiţei, în formă de
    romb sau dreptunghiulară, sunt folosiţi şi la alte preparate precum aşa-numita
    iofca cu brânză şi smântână sau budinca de iofca cu şuncă. De altfel, la
    Reşiţa chiar este organizat, în perioada premergătoare Paştelui, un Festival al
    tăiţeilor.


    Preparatele din carne
    de porc, degustate ca aperitiv împreună cu un pahar de răchie, cârnaţii sau
    sarmalele cu varză, ‘mari cât pumnul fac parte din zestrea gastronomică a
    Banatului. Un alt preparat caracteristic este papricaşul cu carne de pui. Este uşor de gătit, iar
    atunci când este pregătit pe îndelete, la cuptor, capătă o savoare deosebită.
    Ca şi la zupă, se
    foloseşte un pui, puţin unt,
    făină, o ceapă, boia de ardei dulce şi sare. După ce a
    fost porţionat, puiul este rumenit în unt într-un
    vas de tuci, împreună cu ceapa tocată. În continuare se presară o lingură de boia dulce, se adaugă făină şi, în
    final, se stinge cu apă, care se adaugă atât cât să acopere carnea de pui.
    Vasul de tuci se introduce la cuptor şi se lasă ca să mai scadă sosul. Spre
    final se poate adăuga puţin piper măcinat şi sare după gust.


    Bucătăria bănăteană
    este remarcabilă şi datorită dulciurilor. Ca şi în Transilvania, se pregătesc
    acele găluşte cu prune, cu înveliş de făină şi cartofi, tăvălite în final prin
    pesmet şi numite gomboţi, o denumire întâlnită atât în Ungaria, cât şi în
    Serbia. De asemenea, sunt foarte multe dulciuri făcute din foietaje, dar şi din
    aluat dospit.

  • Mâncăruri din Banat

    Mâncăruri din Banat

    Banatul are o gastronomie distinctă, puternic influenţată de cea austro-ungară. Cumva este apropiată de
    gastronomia din Transilvania, însă în gastronomia Banatului întâlnim şi
    influenţe meridionale, datorită apropierii geografice de Grecia şi Italia, dar
    ea este influenţată şi de vecinătatea cu Serbia. Bucătăria bănăţeană se remarcă
    prin mâncăruri cu multe grăsimi, dar hrănitoare şi gustoase. Se foloseşte
    preponderent carnea de porc, de vită sau de pui, legumele sunt călite în untură
    sau în ulei, iar la sosuri se foloseşte făina pentru ca acestea să fie mai
    consistente.


    Caracteristică
    Banatului este zupa, adică supa cu carne
    de pasăre şi cu tăiţei de casă. Este un fel care
    este servit în mod tradiţional la sfârşit de săptămână, atunci când familia se
    reuneşte la masă. Conform tradiţiei, se foloseşte o pasăre de curte, iar
    tăiţeii sunt pregăţiţi în casă, cu făină şi cu ou. Aceşti tăiţei, în formă de
    romb sau dreptunghiulară, sunt folosiţi şi la alte preparate precum aşa-numita
    iofca cu brânză şi smântână sau budinca de iofca cu şuncă. De altfel, la
    Reşiţa chiar este organizat, în perioada premergătoare Paştelui, un Festival al
    tăiţeilor.


    Preparatele din carne
    de porc, degustate ca aperitiv împreună cu un pahar de răchie, cârnaţii sau
    sarmalele cu varză, ‘mari cât pumnul fac parte din zestrea gastronomică a
    Banatului. Un alt preparat caracteristic este papricaşul cu carne de pui. Este uşor de gătit, iar
    atunci când este pregătit pe îndelete, la cuptor, capătă o savoare deosebită.
    Ca şi la zupă, se
    foloseşte un pui, puţin unt,
    făină, o ceapă, boia de ardei dulce şi sare. După ce a
    fost porţionat, puiul este rumenit în unt într-un
    vas de tuci, împreună cu ceapa tocată. În continuare se presară o lingură de boia dulce, se adaugă făină şi, în
    final, se stinge cu apă, care se adaugă atât cât să acopere carnea de pui.
    Vasul de tuci se introduce la cuptor şi se lasă ca să mai scadă sosul. Spre
    final se poate adăuga puţin piper măcinat şi sare după gust.


    Bucătăria bănăteană
    este remarcabilă şi datorită dulciurilor. Ca şi în Transilvania, se pregătesc
    acele găluşte cu prune, cu înveliş de făină şi cartofi, tăvălite în final prin
    pesmet şi numite gomboţi, o denumire întâlnită atât în Ungaria, cât şi în
    Serbia. De asemenea, sunt foarte multe dulciuri făcute din foietaje, dar şi din
    aluat dospit.

  • Theaterpremieren in Temeswar: gelebte Multikulturalität

    Theaterpremieren in Temeswar: gelebte Multikulturalität

    Es gibt keine Gegend in ganz Europa, in der die Ethnien so vielfältig sind wie im Banat“, schrieb im letzten Jahrhundert der englische Historiker und Politiker R. W. Seton Watson in seinem Werk Europe in the Melting Pot“. Temeswar, ein ausgesprochen multikultureller Raum, ist eine Stadt, die drei öffentliche Theater im demselben Gebäude beherbergt, die Schauspiele in drei unterschiedlichen Sprachen inszenieren: Rumänisch, Deutsch und Ungarisch. Es handelt sich um das rumänische Nationaltheater, das Deutsche Staatstheater und das Ungarische Staatstheater Gergely Csiky“ in Temeswar. Neben den rumänischen Regisseuren, die hier tätig sind, gehört zur Strategie der drei Theater die Einladung ausländischer Regisseure. Beweis dafür stehen die drei Premieren, die am Ende des Jahres aufgeführt werden und über die wir heute sprechen.



    Pál Frenák, einer der bekanntesten europäischen Choreografen und Tänzer teilt sein Künstlerleben zwischen Paris und Budapest. Die Temeswarer sind mit seinen Schöpfungen bereits vertraut, denn Frenák wurde an mehreren Auflagen des FEST — FDR (das Europäische Schauspielfestival Temeswar — Festival der Rumänischen Dramaturgie) eingeladen und war auch der erste ausländische Gastregisseur, der unter dem Motto sWitch“ eine Tanztheateraufführung am Temeswarer Nationaltheater inszenierte. Anfang Dezember schlugen Pál Frenák und das Temeswarer Nationaltheater dem Publikum die Theater- und Tanzaufführung Im Traum“ vor, einen umgekehrten Road-Movie, in dem sich Theater, Tanz und Kino verflechten. Ada Hausvater, die Leiterin des Nationaltheaters Temeswar:



    Es handelt sich um Geschichten unserer Zeit, die auf zeitgerechte Art erzählt werden. Es sind verschiedene Geschichten, die durch den Körper erzählt werden. Und auch viel Energie. Es sind wunderbare Bilder, die Schauspieler sind wunderbar, es sind einige fabelhafte Tänzer dabei. Alles wird durch den Tanz erlebt! Es ist eine schöne Geschichte, mit einem echten Cadillac in der Mitte der Bühne. Wir befinden uns im Auto, auf der Autobahn; abhängig von den persönlichen Anhaltspunkten haben wir die Gelegenheit, an berühmte Persönlichkeiten zu denken. Je mehr man wei‎ß, desto glücklicher ist man. Es ist ein besonders herausforderndes und intelligentes Schauspiel. Das ist für mich das Wichtigste, was Pál geschaffen hat. In diesem Schauspiel bleibt die Emotion der Hauptantrieb.“




    Der Multikulturalismus der Stadt am Bega-Fluss widerspiegelt sich auch in der Strategie des Nationaltheaters Temeswar. Ada Hausvater, die Leiterin der Anstalt:



    Es ist für uns sehr wichtig, mit Künstlern aus anderen Ländern zu arbeiten, gemeinsam unsere Erfahrungen und Ideale ins Nationaltheater zu bringen und jene Gemeinsamkeiten zu finden, die das Theater und das Schauspiel weiterbringen. Meiner Ansicht nach ist es unsere Pflicht, als Nationaltheater unsere Türen dem Neuen gegenüber zu öffnen. Damit uns das gelingt, müssen wir der Vielfalt Bedeutung verleihen. Es war wichtig für mich von Anfang an, dass das Theater sich nicht nur in einer Richtung öffnet und nicht zu urteilen: Das ist gut, das ist schlecht. Was uns wichtig als Mentalität erscheint, ist, die Kreativität zu fördern, die Fähigkeit des Einzelnen, originell und sensibel zu sein.“




    Zur Strategie des Deutschen Staatstheaters Temeswar gehört auch die Einladung einiger Regisseure aus dem Ausland. Lucian Vărşăndan, Leiter des Deutschen Staatstheaters in Temeswar (DSTT):



    Das Deutsche Staatstheater Temeswar hat als Ziel die Vorführung von deutschsprachigen Künstlern in Rumänien. Das erinnert mich an ein Gespräch mit einer Zuschauerin vor einigen Jahren, die mir gesagt hat, sie möchte im Deutschen Theater ab und zu sehen, wie man Theater im deutschsprachigen Raum macht. Die heutige Dramatik gehört zu den interessantesten und ist den grundlegenden Themen des zeitgenössischen Menschen gewidmet. In diesem Kontext ist es für uns wichtig, die Werke bedeutender Regisseure aus diesem Raum vorzustellen, von Regisseuren, die ihren Ruhm nicht nur im deutschsprachigen Raum erlangt haben, sondern auch über die Grenzen dieses Kulturraums hinaus bekannt sind. Ganz gewiss ist Volker Schmidt einer der Künstler, die all diese Voraussetzungen erfüllen. Seine Unterschrift, sei es als Regisseur oder als Dramaturg, findet sich auf Plakaten in vielen europäischen Ländern wieder, in zahlreichen Sprachen. Er ist also ein Regisseur und ein Schöpfer, der dem zeitgenössischen Theater stark verbunden ist.“




    Der Österreicher Volker Schmidt verzeichnet seine dritte Zusammenarbeit mit dem Deutschen Staatstheater in Temeswar. Er hat an diesem Jahresende seinen eigenen Text inszeniert — Eigentlich schön“ hei‎ßt die Produktion. Ein Schauspiel über das persönliche Leben der Menschen im heutigen Europa, das manchmal bei Weitem nicht so schön und fröhlich ist, wie sie in den Social Media oft inszenieren. Volker Schmidt:



    ›Eigentlich/actually/de fapt‹ ist das das Wort unserer Generation, sagt man. Dieses sagt aus, dass alles in Ordnung sei, aber in Wirklichkeit fehlt etwas. Ich hatte die Idee, diesen Titel zu verwenden, um darüber ein Theaterstück zu schreiben. Dieses dreht sich um diese leere Mitte. Es handelt von der Generation im Alter von rund 30 Jahren oder der Generation ›Eigentlich‹, die in einer Welt aufgewachsen ist, die alles hatte, aber politisch nicht korrekt handelt. Sie wollen alles offen lassen, alle Möglichkeiten haben, die ganze Zeit die Wahl haben, aber sie wollen sich nicht selbst erklären, sich selbst definieren.“




    Wir schlie‎ßen mit dem Ungarischen Staatstheater Gergely Csiky“, natürlich in Temeswar. Hier hat auch am Ende dieses Jahres Zoltán Puskás, unabhängiger Regisseur und Schauspieler aus Zenta (Serbien), das berühmte Musical Hair“ inszeniert. Die Einladung ausländischer Regisseure gehört auch zur Strategie des Theaters Gergely Csiky“. Schauspieler Attila Balázs, Leiter der Anstalt:



    Wir sind in diesem Teil des Banats, wo wir sehr nahe an Ungarn, an Serbien leben… Man kann sogar sagen, dass wir dieselbe Sprache sprechen. Auch wenn wir unterschiedliche Sprachen sprechen, verstehen wir uns sehr gut. Regisseur Zoltán Puskás hat bereits Musikaufführungen auf der Bühne des Ungarischen Theaters in Temeswar inszeniert. Ich denke, dass wir uns jetzt Mut gemacht haben und mit dem Musical »Hair« einen gro‎ßen Schritt nach vorne gemacht haben. In dieser Spielzeit haben wir auch eine Zusammenarbeit mit einem weiteren Regisseur aus Serbien, der in Montenegro geboren wurde. Der Balkan ist sehr interessant und lebendig. Da wir uns in unmittelbarer Nähe befinden, wissen wir, was da passiert, denn es gibt das Euroregionale Theaterfestival TESZT. Natürlich möchten wir auch weitere Regisseure einladen. Z.B. ziehen wir auch einen amerikanischen Regisseur in Erwägung. Aber nicht das ist wichtig. Die Linie, die das Ungarische Theater in Temeswar befolgt, ist wichtig. Es ist eine zeitgenössische Linie, mit lebendigen Schauspielen, mit einem energischen Ensemble, das gute Ergebnisse erzielen möchte.“

  • 03.09.2015 (mise à jour)

    03.09.2015 (mise à jour)

    Migration – Présent jeudi à la réunion des ambassadeurs roumains accrédités à l’étranger, le président roumain Klaus Iohannis a affirmé que la migration continuerait d’être un défi au niveau européen. De l’avis de Klaus Iohannis il est nécessaire de renforcer la lutte contre la traite de personnes, identifier et mettre en place des solutions durables de dialogue et de coopération avec les pays tiers, le tout pour éliminer les causes profondes de ce phénomène. Par ailleurs, le chef de l’Etat roumain a attiré l’attention sur le fait que la Roumanie devra relever des défis complexes et que la diplomatie roumaine aura des responsabilités majeures dans ce contexte. A la même occasion, Klaus Iohannis a réaffirmé que Bucarest soutenait l’intégrité territoriale et la souveraineté de l’Ukraine, jugeant que l’annexion de la Crimée par la Fédération de Russie était un acte inacceptable de non respect du droit international.

    Diplomatie – «La Jordanie est une oasis de stabilité dans le contexte extrêmement compliqué du Moyen Orient, ainsi qu’un modèle pour les pays de la zone, par la promotion de la paix, de la sécurité et de la stabilité». C’est ce qu’a déclaré jeudi le ministre roumain des AE, Bogdan Aurescu, lors de pourparlers, à Bucarest, avec son homologue jordanien Nasser Judeh. Et le ministre roumain d’ajouter que la Jordanie est un partenaire privilégié de l’UE et de l’OTAN, tout en saluant ses efforts pour trouver une solution à la crise des réfugiés. A son tour, le chef de la diplomatie jordanienne a déclaré que son pays était confronté à de multiples défis :«Nous devons nous opposer au terrorisme, à l’extrémisme, nous devons éduquer les jeunes dans l’esprit du rejet de ces idées, pour ne pas devenir vulnérables face à la propagande des mouvements radicaux», affirmé Nasser Judeh. Le ministre jordanien des AE et ses homologues polonais, slovaque et norvégien comptent parmi les invités spéciaux de la réunion annuelle de la diplomatie roumaine, organisée traditionnellement en début de chaque automne.

    Enquête – Le premier ministre roumain Victor Ponta s’est présenté à nouveau, jeudi, au Parquet national anticorruption, qui a ouvert une enquête pénale à son encontre pour des faits de corruption. Victor Ponta a affirmé qu’il s’était présenté au parquet à la demande du procureur en charge de son dossier. Rappelons – le, le 5 juin, les procureur anticorruption ont démarré des poursuites pénales à l’encontre du premier ministre roumain, l’accusant de faux en écriture sous seing privé, complicité d’évasion fiscale et blanchiment d’argent – des faits qu’il aurait commis lorsqu’il était avocat. S’y ajoute une accusation de conflit d’intérêts lié à sa fonction de premier ministre. En juillet, une partie de biens de Victor Ponta ont été mis sous séquestre. Il est le premier chef de cabinet de la Roumanie post-communiste à faire l’objet d’une enquête pénale pendant son mandat. Pour sa part, Victor Ponta rejette les accusations des procureurs tout commeles demandes répétées du président Klaus Iohannis et de l’opposition libérale de présenter sa démission.

    Finances – Le premier ministre roumain Victor Ponta
    a proposé Ioana Petrescu, son ancienne ministre des Finances, pour le poste de
    vice-président de la Banque européenne d’investissement,
    selon des sources gouvernementales citées par les agences de presse. Une année
    durant, soit jusqu’à la fin du mandat de la Roumanie, Ioana Petrescu devrait
    remplacer Mihai Tanasescu, lui aussi ancien ministre des Finances et représentant
    de la Roumanie au FMI entre 2007 et 2012. Selon la presse de Bucarest, celui-ci
    serait devenu indésirable suite à son implication dans un ample scandale de
    corruption, visant l’acquisition de licences de logiciels Microsoft. Mihai
    Tanasescu est notamment accusé d’avoir reçu des pots-de-vin de 90.000 euros.

    Cinéma – Le long-métrage de début du réalisateur italien Adriano Valerio intitulé «Banat (Il viaggio)» (Banat, le voyage), participera au Festival de Venise dans la section «La semaine de la critique». Le film sera projeté le 4 septembre en présence de la délégation roumaine. «Banat, le voyage» est l’histoire de plusieurs jeunes qui traversent différentes crises. Parmi eux, Clara, qui vient de terminer une relation de longue durée et qui risque de perdre aussi son emploi. Ivo est au chômage et, sous l’emprise de ses frustrations, prend une décision radicale. C’est en fait l’historie d’une émigration inverse, pas de Roumanie en Italie, mais d’Italie en Roumanie, à la recherche d’un emploi et du bonheur. Parmi les protagonistes l’on retrouve l’acteur roumain, Ştefan Velniciuc. «Banat, le voyage» est une coproduction italienne – bulgare – roumaine et macédonienne. Il est au programme de la 72e édition du prestigieux festival de Venise qui se déroule jusqu’au 12 septembre.

    Météo – Les températures continueront à baisser dans le nord de la Roumanie, où le temps deviendra instable. Par contre la canicule persiste dans le sud-ouest et dans l’est, avec des températures maximales allant jusqu’à 37 degrés.

  • Le “Regard qui s’entend…

    Le “Regard qui s’entend…

    La saison des grandes vacances bat son plein en Roumanie, mais la diversité des publications journalistiques et des sujets abordés par les rédactions ne sen ressent pas pour linstant; bien le contraire. La preuve – le nouveau “Regard” francophone sur la réalité roumaine et régionale… Débat avec Laurent Couderc, rédacteur en chef du magazine, Mihaela Carbunaru et Dmitri Dubuisson, journalistes


  • Orawitz – die malerische Stadt am Banater „Semmering“

    Orawitz – die malerische Stadt am Banater „Semmering“

    Das älteste Theatergebäude in Rumänien, das 1817 erbaut wurde, befindet sich in Orawitz. Die älteste Eisenbahnstrecke im Banater Bergland zwischen Orawitz und Steierdorf (rum. Anina), die im August 1854 befahrbar wurde, ist eine der wichtigsten Attraktionen der Gegend. 1793 wurde hier die Apotheke Zum schwarzen Adler“ eröffnet.




    Das Mihai-Eminescu-Theater wurde 1817 vom aromunischstämmigen Architekten Ion Niuni errichtet. Es war das erste Theatergebäude in Europa, das mit Acetylen-Lampen beleuchtet wurde. Die Innenräume sind eine Kopie des ehemaligen Burgtheaters in Wien und wurden nach den Projekten des Wiener Architekten Hieronymus Platzger dekoriert.








    Die im Rokoko-Stil gehaltenen rot-goldigen Ornamente verzieren das Theatergebäude. Die festliche Einweihung des Theaters fand anlässlich des Orawitz-Besuches des Kaisers Franz I. und der Kaiserin Carolina Augusta statt. 1868 spielte auf der Theaterbühne in Orawitz das Pascaly-Theaterensemble, in dem der Dichter Mihai Eminescu als Souffleur arbeitete. Daher der Name des Theaters. src=http://devrri.freshlemon.ro/wp-content/uploads/2023/10/foto.jpg
    Theater in Orawitz (Foto: Wikimedia Commons)




    Die 2.084 m lange Eisenbahnstrecke Orawitz-Steierdorf wurde am 15. Dezember 1863 eingeweiht. Es war die erste Eisenbahnstrecke im Banater Bergland. Sie ist eine der schönsten Strecken im heutigen Rumänien und im Osten der EU. Aufgrund der Ähnlichkeit mit der österreichischen Semmering-Strecke wird sie auch als Banater Semmering bezeichnet. Am 18. November 1869 wurde die Strecke für den Personentransport eingeweiht. Ljubica Rajkić, Exekutivdirektorin der Kulturabteilung im Kreisrat Caraş-Severin, hat Einzelheiten:








    src=http://devrri.freshlemon.ro/wp-content/uploads/2023/10/foto.jpg Die Eisenbahnstrecke Steierdorf-Orawitz ist ein Denkmal der Ingenieurskunst. Die Landschaft ist in jeder Jahreszeit wunderschön. Diese Eisenbahnstrecke wurde nie elektrifiziert. Der Zug fährt frühmorgens aus Orawitz ab. Die Reisenden können 14 Tunnels, 10 Viadukte, eine metallische Brücke betrachten. Der Höhenunterschied beträgt 340 m, während die tiefen Täler die Touristen beeindrucken. Auf der 34 km langen Strecke sind 7 alte Bahnhöfe erhalten.“

    Viadukt auf der Bahnstrecke Orawitz-Steierdorf


    Foto: Wikimedia Commons





    Die Kommunalbehörden in Orawitz bemühen sich um die Aufnahme der Banater Semmering“-Strecke in das Weltkulturerbe der UNESCO. Die Eisenbahnstrecke Orawitz-Steierdorf soll Teil des europäischen Kultur- und Industrieerbes werden. Man sucht Finanzierungsmöglichkeiten für die Rehabilitierung der Infrastruktur.

  • Saucisses roumaines et ragoût de pommes de terre aux saucisses.

    Saucisses roumaines et ragoût de pommes de terre aux saucisses.

    Comme toute cuisine nationale qui se respecte, la cuisine roumaine possède toute une série de produits du terroir à dénomination dorigine contrôlée. Parmi eux, les saucisses qui se différencient par les ingrédients utilisés et par leur taille.



    Il existe par exemple des saucisses dOlténie, à la viande de porc et de bœuf et aux cubes de lard. Ceux-ci sont longs et pas trop épais, moyennement pimentés et légèrement fumés. Les saucisses de Plescoi, nommées daprès une localité de la ville de Buzau, dans lEst de la Roumanie, sont faites de viande de mouton ou de chèvre, pimentées, très fines et plutôt séchées.



    Les saucisses transylvaines sont assez épaisses et longues, faites de viande de porc avec des morceaux de lard, contenant de lail et dautres condiments. Toujours en Transylvanie, notamment dans lest de la région, les saucisses sicules sont contiennent non seulement de la viande de porc, mais aussi du bœuf. La différence, cest la quantité de paprika puisque les saucisses sicules sont plus pimentées. Ces deux détails leur confèrent une couleur rougeâtre, amplifiée également par un processus intensif de fumage.



    Elles sont similaires aux saucisses du Banat, une autre région historique roumaine, située dans le sud-ouest du pays. Vous pouvez également préparer toute sorte de saucisses, similaires à celles traditionnelles roumaines, dans le confort de votre propre cuisine.



    Si vous souhaitez préparer des saucisses du Banat, il vous faut environ 2 kilos de viande de porc et un demi-kilo de lard. Vous avez besoin également dune tête dail, dune cuillerée de paprika doux, de coriandre sec et de poivre du moulin. A tout cela il faut aussi ajouter un peu de bouillon dos de porc ou de bœuf. La viande de porc et le lard, coupé en cubes, doivent être passés par un hachoir. A ce mélange il faut incorporer lail écrasé, les condiments et le bouillon afin de le rendre plus homogène. Salez la farce et mettez-la dans un boyau denviron deux ou trois centimètres dépaisseur. La longueur des saucisses est denviron 40 centimètres et elles doivent être laissées sécher au frais pendant quelques jours avant dêtre éventuellement fumées. Les saucisses roumaines sont utilisées dans la préparation de toute une série de plats à base de choucroute, pommes de terre et haricots blancs.



    Je vous propose par exemple de préparer un ragoût de pommes de terre aux saucisses. Pour un kilo de pommes de terre, il vous faut deux oignons, deux carottes deux feuilles de laurier, du poivre du moulin, une cuillerée de paprika doux et évidemment une saucisse denviron 40 centimètres de longueur. Coupez les oignons en julienne et les carottes en brunoise et faites-les dorer dans une casserole à fond épais dans un peu dhuile. Ajoutez aussi les saucisses coupées en rondelles. Après une dizaine de minutes, mettez les pommes de terre coupées en cubes et les condiments. Recouvrez deau et laissez cuire à feu moyen, voire doux pendant une quarantaine de minutes.



    Finalement, vous pouvez mettre la casserole au four pendant une autre dizaine de minutes. Ce plat saccompagne à merveille de légumes saumurés et dune bière brune par exemple.

  • Worschtkoschtprob – Kulinarisches made in Banat

    Worschtkoschtprob – Kulinarisches made in Banat

    Die Banater Zeitung hat auch im Januar 2015 ihre traditionelle Wurstverkostung veranstaltet. Der Ort des Geschehens war diesmal das Adam-Müller-Guttenbrunn-Haus in Temeswar. Über 60 Wurstsorten traten im Wettbewerb gegeneinander an. Industrielle sowie hausgemachte Würste made in Banat“ wurden von einer Jury benotet und am Ende der zweistündigen Veranstaltung wurde die Beste Banater Wurst“ ermittelt. Siegfried Thiel, Redakteur bei der Allgemeinen Deutschen Zeitung in Temeswar, spricht über die Tradition dieses Festivals, das die 24. Auflage erreicht hat:




    Die »Worschtkoschtprob« wurde zur Zeit des Sozialismus, in den 1970er Jahren, von der Redaktion der Banater Zeitung gestartet. Damals war es eine interne Veranstaltung. In der Zeitung wurden die Leser aufgefordert, ihre hausgemachten Würste einzureichen. Die Redaktion bewertete sie, und schlie‎ßlich wählte man die beste Wurst des Jahres aus. Die Veranstaltung wurde in den 1980er Jahren eingestellt, weil sie als etwas subversiv galt. Den damaligen Behörden war es nicht ganz geheuer, dass die Mitglieder einer Volksminderheit in einer Redaktion zusammenkamen und feierten. Und man muss auch die damalige wirtschaftliche Situation bedenken: Das Fest der Banater Zeitung war eine Wurstverkostung, die Redakteure und die Leser kamen mit ihren eigenen hausgemachten Würsten, mit Wein und Tzuika (Pflaumenschnaps), aber in den Lebensmittelgeschäften gab es so gut wie nichts zu kaufen. Es war ein Affront gegenüber der damaligen wirtschaftlichen Lage. Nach der Wende, im Jahr 1994, hat die Banater Zeitung die Idee wiederaufgenommen und daraus eine öffentliche Veranstaltung gemacht. Bis 2012 fand die Wurstverkostung stets in Temeswar, im Adam-Müller-Guttenbrunn-Haus statt. Die Redaktion hat beschlossen, die »Worschtkoschtprob« zu ihren Lesern zu bringen und daraus ein regionales Fest gemacht. In Gro‎ßsanktnikolaus/Sânnicolau Mare, Lugoj/Lugosch sowie in der Arader Kleinsstadt Sanktanna/Sântana wurde die »Worschtkoschtprob« in den letzten Jahren veranstaltet. Nach einer dreijährigen Pause, sind wir jetzt wieder in Temeswar. Unsere Worschtkoschtprob ist sehr beliebt — wenn die Redaktion im Dezember nichts darüber schreibt, rufen uns die Leute an, um sich darüber zu erkundigen.“




    Es steckt eine Heidenarbeit hinter der Vorbereitung der nur zweistündigen Wurstverkostung der Banater Zeitung. Einen Tag vor der Worschtkoschtprob“ gehen die Redakteure auf den Markt und kaufen sämtliche Industriewürste ein, die sie auftreiben können. Dabei ist Vielfalt besonders wichtig: Es wird geschaut, gefühlt und gekostet. Jeder der vier Redakteure, die am Vortag der Veranstaltung zu Einkäufern delegiert werden, mag seine Wurst anders. Manche essen gerne stark gewürzt und besonders scharf. Andere mögen es eher mild. Die verschiedenen Geschmäcker helfen, eine differenzierte Auswahl zu treffen. Am Ende haben sie fast 40 Wurstsorten, hergestellt in den verschiedensten Ecken des Banats. Die Stars der Worschtkoschtprob 2015 waren die geräucherten und die pikanten Würste aus Schweinefleisch, Schweine- und Rindfleisch-Mischung und aus Hammelfleisch. Die Jury hat beschlossen, dass die beste hausgemachte Wurst in der Ortschaft Knees/Satchinez aus einer Mischung von Schweine- und Kalbfleisch hergestellt wird. Sigfried Thiel:



    Dieses Jahr hatten wir 30 hausgemachte und 35 industrielle Würste zu bewerten. Bei den Wurstspezialitäten aus dem Handel machen wir eine Evaluierung und vergeben Diplome. Die grö‎ßten Überraschungen findet man nicht bei den industriellen Würsten sondern bei den hausgemachten. Schon Tage zuvor kamen private Hersteller, um ein Paar ihrer Würste für den Wettbewerb einzuschreiben. Für sie ist der Preis eine besondere Ehre. Darum haben manche Stammteilnehmer in den letzten Jahren lange Fahrten auf sich genommen, um an der »Worschtkoschtprob« teilzunehmen. Die hausgemachten Würste werden von den Jurymitgliedern probiert und benotet, die Punkte werden dann zusammengerechnet. Man wei‎ß bis zur letzten Sekunde nicht, wer gewinnen wird. Der Gewinner war dieses Jahr Timotei Ţintoi aus Knees/Satchinez; den zweiten Platz belegte Mircea Pascu aus Temeswar, und dritter wurde Eduard Kling, der aus der Ortschaft Cenari, Kreis Timiş, stammt. Eduard Kling lebt seit 25 Jahren in Deutschland, und nachdem er über unsere »Worschtkoschtprob« gelesen hatte, wollte er unbedingt mitmachen.“




    Der Gewinner der Auflage 2015, Timotei Ţintoi, stammt aus einer Metzgerfamilie ab und hat die letzten drei Jahre hintereinander die Worschtkoschtprob“ gewonnen. Der 53-jährige pensionierte Metzger verwendete traditionelle Wurstrezepte, die er von seinem Vater und Gro‎ßvater geerbt hatte. Platz 1 ging dieses Jahr an seine Banater Wurst aus reinem Schweinefleisch; mit einer anderen Wurstspezialität aus Schweine- und Kalbfleisch belegte er einen dritten Platz. Damit steht für Timotei Ţintoi fest, dass er der beste Wursthersteller des Banats ist. Die Siegerwurst widmete er seinem Gro‎ßvater. Das Erfolgsrezept von Timotei Ţintoi lautet: Das Schwein soll man auf dem Bauernhof züchten, das Fleisch soll ganz frisch und der Mensch recht hungrig sein.“



    Abgesehen von der Verkostung leckerer Würste ist die Worschtkoschtprob“ auch eine willkommene Gelegenheit, mit den Lesern der Banater Zeitung zusammenzukommen. Siegfried Thiel:



    Auch am Anfang, vor der Wende, war das Beisammensein die wichtigste Idee unseres Treffens. Jede Zeitung feiert einmal im Jahr ein Treffen mit ihren Lesern, Freunden, Sponsoren und Geschäftspartnern. Der Gründungstag der Banater Zeitung ist der 10. November, aber am 10. November gibt es noch keine Würste. Deshalb verlegten wir unsere Feier auf den letzten Donnerstag im Januar. So bringen wir zwei schöne Sachen zusammen: den Geburtstag unserer Zeitung und die Aufbewahrung der lokalen schwäbischen Traditionen. Viele Banater haben seit vielen Jahren keine hausgemachte Wurst mehr hergestellt, aber jetzt machen sie doch ein paar Würste, um an dieser Veranstaltung teilzunehmen, um dabei zu sein. Auf diese Weise spricht man mehr über die Banater Zeitung und wir tun auch etwas, um die schwäbischen Traditionen am Leben zu erhalten. Für die Banater Schwaben waren das Züchten und Schlachten eines Schweines sowie die Herstellung von Würsten und anderen Schweinefleischspezialitäten immer sehr wichtig. Je grö‎ßer das Schwein, desto reicher der Bauer — so war es immer bei uns, und so ist es auch heute.“

  • Le Festival des saucisses du Banat

    Le Festival des saucisses du Banat

    Chaque année, fin janvier, le journal de langue allemande Banater Zeitung basé à Timisoara, dans l’ouest de la Roumanie, organise le Festival des saucisses du Banat. Arrivée à sa 24ème édition, la compétition attire aussi bien des artisans privés que des producteurs de charcuteries qui se disputent le trophée de la meilleure saucisse pour les plus grands délices du public dégustateur.



    Pour plus de détails sur ce festival pas comme les autres, on a invité au micro Siegfried Thiel, rédacteur au bureau de Timisoara d’Allgemeine Deutsche Zeitung : « Cet événement vient d’être réédité. Créé dans les années ’70 par le rédacteur en chef du journal de langue allemande Neuer Banater Zeitung, le festival avait été supprimé en 1980. La cause ? D’abord, les autorités de l’époque n’agréaient pas l’idée d’une fête qui réunisse la minorité allemande dans la rédaction d’un journal. Et puis, n’oublions pas la situation économique de l’époque. Le festival invitait les gens à goûter aux saucisses traditionnelles, faites maison. Chaque participant se présentait avec sa charcuterie maison, son vin et son eau-de-vie et cela dans les conditions où les magasins étaient complètement vides. C’était un véritable affront à la situation économique de l’époque. Mais, voilà qu’en 1994, la direction du journal a l’idée de ressusciter l’événement. Organisé dans en premier temps dans la rédaction du journal, sous la forme d’une petite réunion regroupant seulement 25 invités, le festival a vite renoué avec sa gloire d’antan et une année plus tard, il déménageait à l’adresse qui l’avait consacré : la Maison Adam Müller Guttenbrunn – auprès de 300 invités. Petit à petit, il regagne de sa gloire passée et à présent, les gens nous appellent pour s’assurer qu’une nouvelle édition sera organisée ».



    Le trophée de la meilleure saucisse fut attribué en 2014 à la saucisse de Satchinez, une charcuterie à base de porc et de veau, véritable produit vedette de la région.



    Siegfried Thiel : « L’événement à réuni une trentaine de fermiers charcutiers auxquels se sont ajoutés plusieurs producteurs attitrés que nous avons évalués et classés avant de leur offrir un diplôme, car dans leur cas, on a évité les classifications pour ne pas léser les orgueils. Par contre, pour la compétition des saucisses maison, le jury de la rédaction fut invité à déguster la charcuterie locale à condition qu’elle ait été préparée à base de recettes anciennes souabes. La première place est revenue à M. Timotei Ţintoi de Satchinez, la deuxième à Mircea Pascu de Timisoara, tandis que la troisième position fut occupée par Eduard Kling, un citoyen originaire de Cenari, dans le comté de Timis, mais qui vit depuis 25 ans en Allemagne. Il a appris par la presse qu’un tel festival se déroulait en Roumanie et il a décidé d’y participer ».



    Désigné le roi de la saucisse trois éditions consécutives, Timotei Tintoi est un jeune retraité de 53 ans, originaire de Satchinez, mais qui vit à Timisoara. Dans sa famille, la cuisine fut une passion de père en fils et les recettes de saucisses, il les a héritées de ses prédécesseurs. Il s’agit de deux recettes dont la première à base de viande de veau et de porc lui a valu une honorable troisième place, tandis que la deuxième, à base de porc seulement, lui a conféré la médaille d’or et le titre du roi de la saucisse. Bien que facile à faire, cette charcuterie a sa propre recette à succès, selon Timotei Tintoi : « Le porc doit être élevé en plein air, sa viande fraîche et son maître affamé ». Les saucisses primées ont été préparées à Satchinez, dans son fumoir et le fait de se voir au sommet du classement pour la troisième fois de suite a poussé notre charcutier à décider de renoncer à l’avenir à la compétition officielle « pour laisser la place à d’autres fermiers aussi ».



    Siegfried Thiel nous a dit qu’au delà de la dégustation en tant que telle, ce festival est aussi une occasion d’interagir avec les lecteurs du journal : « Je pense qu’au début, avant la Révolution, c’était l’idée principale. Vu que d’autres organisent l’événement de leur publication et invitent à une rencontre avec les lecteurs, avec les amis du journal, avec les sponsors, avec les partenaires d’affaires, nous aussi, Banater Zeitung, nous voulons rencontrer les nôtres. Nous aimerions fêter l’anniversaire du 10 novembre, mais vu que le 10 novembre, il n’y a pas de saucisses, il n’y a pas d’occasion d’organiser cela, nous avons muté l’événement le dernier jeudi de janvier. Et l’on combine deux choses : l’anniversaire du journal et encore une chose quelque peu liée à la tradition des publications allemandes, au moins là, au Banat : préserver des traditions, rapprocher les lecteurs des traditions, parce que j’ai appris qu’il y a des gens qui à cause de l’âge n’ont plus fait des saucisses chez elles ; cette année, ils en ont fait ne serait-ce que pour participer à l’événement, juste pour être là. Nous rendons le journal connu, on parle de ce journal au moins en cette période et on fait quelque chose pour préserver les traditions, parce que pour les Souabes du Banat, la préparation du porc et de la viande de porc ont été des choses très importantes. Le nombre de kilos du porc faisaient état du bien-être du paysan respectif et cela n’a pas complètement disparu. »



    Et voilà comment une manifestation légèrement subversive du temps du régime communiste de Roumanie, ayant lieu dans les locaux d’un journal, est devenue un événement avec des centaines d’invités, une fête des traditions souabes. (Trad. Ioana Stancescu, Dominique)

  • Neue Tierarten in der rumänischen Fauna

    Neue Tierarten in der rumänischen Fauna

    Dank der besonderen geographischen Bedingungen ist die Fauna Rumäniens eine der reichsten und vielfältigsten in Europa. Neben den einheimischen gro‎ßen Raubtieren bevölkerten im Laufe der Zeit auch andere Tierarten die günstigen Ökosysteme, sie passten sich den lokalen Bedingungen an und führten zu einer besseren Biodiversität. Diese Immigranten“ der Tierwelt sind entweder per Zufall oder infolge von Klimaänderungen oder aber auf der Suche nach reicheren Ernährungsquellen nach Rumänien gelangt. Bald wurden sie von den Menschen als Jagdwild entdeckt und begehrt, was zur intensiven Jagd mehrerer Tierarten führte.



    Der europäische Mufflon war bereits in der Antike für sein köstliches Fleisch bekannt. Es ist noch umstritten, ob der Mufflon als Wildschaf Vorfahr des Hausschafs oder ein verwilderter Nachkomme sehr ursprünglicher Hausschafe ist. Früher gab es Mufflons in allen Bergregionen im Mittelmeerraum; zurzeit findet man diese Wildschafart in isolierten Regionen in Korsika und Sardinien, und auch in Kleinasien. In Rumänien wurden Mufflons zur Akklimatisierung in die Dobrudscha gebracht, wo die geographischen und klimatischen Bedingungen dem Mittelmeerraum ähnlich sind. Mehr dazu vom Leiter des Forstamtes Constanța, Ion Bogdan:



    In der Ortschaft Negureni haben wir ein Mini-Reservat zur intensiven Zucht von Jagdwild eingerichtet, vor allem mit Mufflons. Neben Mufflons züchten wir auch Rehe, und demnächst werden wir auch Damhirsche hierher bringen. Zurzeit haben wir etwa 65 Mufflons in unserem 270 Ha gro‎ßen Gehege. Am Anfang, in den 1990er Jahren, hatten wir 15 Mufflons in einem kleinen Gehege von nur 1,5 Ha, und die Tiere fühlten sich nicht wohl. 2004 haben wir das Gehege auf 270 Ha erweitert und 30 junge Mufflons aus Österreich nach Rumänien gebracht. Durch die Paarung mit den existierenden Exemplaren entwickelte sich eine gesunde Mufflon-Herde.“



    Der Damhirsch ist ein mittelgro‎ßer Hirsch. Charakteristisch sind das Schaufelgeweih der männlichen Tiere und das gefleckte Sommerfell. Damhirsche sind tagaktiv und leben bevorzugt in offenen Landschaften, in denen sich kleine Waldpartien mit landwirtschaftlichen Flächen abwechseln. Damhirsche besetzen häufig feste, über Jahrzehnte bestehende Brunftplätze, auf denen sie sich alljährlich einfinden. Ovidiu Ionescu, Prodekan der Fakultät für Forstwirtschaft in Braşov/Kronstadt, bringt weitere Informationen:



    Der Damhirsch ist keine rumänische Tierart, er wurde sozusagen importiert, und er hat eine interessante Geschichte. Ursprünglich war das Vorkommen des Damhirschs wahrscheinlich auf Klein- und Vorderasien beschränkt. Er wurde aber bereits durch die Römer in andere Regionen eingeführt. In vielen Regionen Europas ist er heute beheimatet, weil er vor allem während der Zeit des Absolutismus von Landesherren als weiteres jagdbares Hochwild eingeführt wurde. Die grö‎ßten Bestände an Damhirschen gibt es heute in Gro‎ßbritannien. Nach wie vor wird der Damhirsch in einigen Regionen in gro‎ßen Gattern gehegt. Der Damhirsch kommt mittlerweile auch au‎ßerhalb Eurasiens vor und spielt auch in der Wildtierhaltung zur Fleischerzeugung eine gro‎ße Rolle. Zur Zeit der österreichisch-ungarischen Monarchie wurde der Damhirsch als jagdbares Hochwild in Siebenbürgen und im Banat akklimatisiert. Eine besondere Rolle bei der Verbreitung des Damhirsches in Rumänien hatte der Jagdpark in Charlottenburg (rum. Şarlota) im Banat. Dieser Jagdpark war die Hauptquelle für die Kolonisierung anderer Jagdgrundstücke mit Damhirschen; auf diese Weise bildeten sich mehr als 40 Damhirsch-Populationen auf dem jetzigen Territorium Rumäniens. Während des Kommunismus gab es Damhirschherden in 27 Landkreisen. Die meisten Damhirsche lebten in der Gegend um Scorniceşti. Das war das Heimatdorf von Nicolae Ceaușescu, und dort wurden die berühmt-berüchtigten Jagdpartien des Präsidenten und seiner Gäste veranstaltet. Heute ist der Damhirsch in der rumänischen Fauna vollkommen integriert und lebt in vielen Wäldern in mehreren Regionen des Landes.“




    Im Westen Rumäniens, 44 Kilometer von Timişoara/Temeswar entfernt, befindet sich der älteste und grö‎ßte Jagdgrund in Rumänien, der 1771 von deutschen Kolonisten eingerichtet wurde. Es handelt sich um den Jagdgrund Charlottenburg (rum. Şarlota), der sich über etwa 1.200 Ha Wald erstreckt. 1890 wurde hier eine Jagdhütte gebaut; 1902 begann man mit dem Einrichten des Waldes als Jagdwildpark — anfangs nur auf 18 Ha. Der Park wurde zuerst mit Damhirschen aus Serbien bevölkert; später wurden weitere Exemplare aus Böhmen, Deutschland und Österreich hierher gebracht. Die Aristokraten kamen regelmä‎ßig für Jagdpartien ins Banater Charlottenburg. Nach dem Ersten Weltkrieg wurden der Wald und der Jagdwildpark in Charlottenburg unter staatliche Verwaltung gestellt. Der Damhirsch ist der absolute König der Wälder in Charlottenburg, die von unzähligen rumänischen und ausländischen Jägern besucht werden. Das rumänische Forstamt Romsilva eröffnete neulich das Jagdmuseum des Jagdwildparks im Banater Charlottenburg als Informationsquelle für das interessierte Publikum. Nach dem Modell in Charlottenburg verwaltet Romsilva zurzeit 11 Jagdwildparks in Rumänien, in denen hauptsächlich Damhirsche, Rothirsche, Wildschweine und Mufflons leben.

  • Nobelpreis für einen Banater

    Nobelpreis für einen Banater

    Hertha Müller und Stefan Hell: unterschiedliche Generationen, Berufe und wahrscheinliche komplett unterschiedliche Persönlichkeiten: die erste ist Schriftstellerin, der zweite Wissenschaftler — beide sind deutschsprachig, beide stammen aus dem rumänischen Banat und beide haben den Nobelpreis gewonnen.




    Stefan Hell und und die US-Wissenschaftler Eric Betzig und William Moerner wurden für die Entwicklung der hochauflösenden Fluoreszenz-Mikroskopie ausgezeichnet. Die drei haben es geschafft das optische Mikroskop in ein Nanoskop umzuwandeln. Das erlaubt die Beobachtung von Molekularprozessen in Echtzeit. Die Nanoskopie wird zur Zeit oft eingesetzt und bietet die nötigen Instrumente im Kampf gegen Krebs und andere unheilbare Krankheiten an. In einem Interview für das rumänische Rundfunk, berichtete Stefan Hell über seine Banater Wurzeln. Mit nur 15 Jahren, im Jahr 1978, wanderte er zusammen mit der Familie nach Westdeutschland aus. Stefan Hell:




    “1978 wanderte ich aus dem Banat, aus Rumänenien aus. Knapp 34 Jahre lang war ich nicht mehr da. Vor 2-3 Jahren habe uich wieder zusammen mit meiner Familie das Banat besucht. Es war eine schöne Erfahrung. Es war schön Arad und Sanktaana, wo ich aufgewachsen bin, wieder zu sehen. Die Leute könnten mich nicht verstehen, wenn sie nicht wüssten, dass ich aus Rumänien stamme.”




    Der Nobelpreis kommt nach vielen Jahren im Forschungsbereich in Deutschland, zuerst an der Heildelberger-Universität, dann beim Max-Planck-Institut für Chemie und Biophysik in Göttingen, wo er zur Zeit auch Direktor ist. Die Ausbildung in Rumänien sei gut gewesen, die Lehrer auch.




    Die Beziehung Hertha Müllers mit Rumänien war viel komplizierter. Eigentlich nicht mit dem Land, sondern mit den kommunistischen Behörden der Epoche, die ihr das Leben bis zur Auswanderung 1987 unerträglich gemacht haben. Hertha Müller wurde 1953 in Nitzkydorf, im Banat geboren. Als junge Schriftstellerin wollte sie mit der rumänischen Sicherheitspolizei nicht mitarbeiten. 1987 zog sie nach Westberlin. Sie hat über 20 Bücher veröffentlicht, die meisten wurden auch ins Rumänische übersetzt. Ihre Werke berichten von den Erfahrungen im Kommunismus. Die Autorin weigert sich ein Land oder eine Sprache zu wählen. Sie gibt jedoch zu eine Sensibilität für die rumänische Sprache zu haben.

  • Un nouveau Nobel pour le Banat

    Un nouveau Nobel pour le Banat

    Herta Muller et Stefan Hell. Une romancière et un chimiste. Deux générations, deux professions – et sans doute deux sensibilités différentes. Ils ont pourtant 3 choses en commun: la langue allemande de leur pays daccueil, l’Allemagne, leur pays dorigine, à savoir la région de Banat du sud-ouest de la Roumanie et un prix Nobel qui récompense leur travail.



    Cette semaine, Stefan Hell, aux côtés de deux autres savants, a reçu le Nobel de Chimie “pour le développement de la microscopie à fluorescence à très haute résolution”, a indiqué le jury dans son communiqué. Les trois chercheurs ont amélioré la puissance du microscope, lui permettant de voir lextrêmement petit en temps réel. Leur travail pionnier a fait entrer la microscopie optique dans la dimension nanométrique”, a encore souligné le jury. A présent, la nanoscopie est largement utilisée, offrant les instruments nécessaires aux progrès de la médecine dans la lutte contre le cancer et dautres maladies considérées comme incurables.



    Dans une interview accordée à la radiodiffusion roumaine, Stefan Hell avouait être fier de ses origines roumaines. Sa famille avait quitté la Roumanie lorsquil avait 15 ans, pour sétablir en Allemagne de lOuest. Stefan Hell:


    SON :”En 1978, nous avons émigré de Roumanie, du Banat. Je ny suis plus rentré pendant 34 ans. Il y a 2 ou 3 ans, ma famille et moi, nous sommes revenus au Banat. Ce fut une belle expérience. C’était très émouvant de revoir les villes dArad et de Sântana, où jai passé mon enfance. Les gens ne me comprendraient pas sils ne savaient pas que je provenais de Roumanie”, a conclu Stefan Hell.



    Pour Stefan Hell, le Nobel récompense un grand nombre dannées de recherche en Allemagne, dabord à lUniversité de Heidelberg, puis à lInstitut de Chimie et Biophysique “Max Planck” de Göttingen, dont il est l’actuel directeur. Il affirme que léducation reçue en Roumanie a été des meilleures, grâce à des enseignants exceptionnels, qui ont su éveiller son intérêt et sa passion pour la science.



    Pour sa part, la romancière Hertha Mueller a eu une relation beacoup plus compliquée avec la Roumanie. En fait, ce n’est pas un conflit avec le pays, mais avec le régime communiste de lépoque, qui a transformé sa vie en un calvaire jusquen 1987, lannée de son émigration en Allemagne. Née en 1953, à Niţchidorf, ville de la même région de Banat, doù provient Stefan Hell, la jeune écrivaine interdite Hertha Mueller est devenue victime des persécutions de la Securitate avec laquelle elle refusait de collaborer. En 1987 elle sétablit à Berlin – Ouest. Elle écrit plus dune vingtaine de livres, la plupart traduits en roumain et parus en Roumanie. “Face à la peur de la mort, ma réaction fut une soif de vie. Une soif de mots. Seul le tourbillon des mots parvenait à formuler mon état”, racontait en 2009 Herta Muller, lors de la traditionnelle lecture précédant la cérémonie officielle de remise du prix Nobel. Un prix qui la récompensait, pour avoir «avec la densité de la poésie et la franchise de la prose, dépeint lunivers des déshérités», et sublimé le trauma de son expérience de lépoque communiste. Un univers marqué par les interrogatoires, les humiliations, les calomnies, la marginalisation et la peur de la mort.



    Cest peut – être pourquoi cette femme écrivain refuse de se revendiquer un pays ou une langue, préférant appartenir exclusivement à elle-même. Herta Muller reconnaît néanmoins avoir une grande sensibilité pour la langue roumaine, dont les métaphores sont plus sensuelles à son avis et vont droit au but. (aut Stefan Stoica, trad. Valentina Beleavski)